Hongersnood in Zuid-Sudan begin 2017

Uithongeren als oorlogstactiek unaniem veroordeeld door VN-Veiligheidsraad

Uithongering als wapen, door bijvoorbeeld voedselkonvooien te blokkeren of markten te bombarderen, is unaniem veroordeeld door de VN-Veiligheidsraad. In een resolutie, mede ingediend door Nederland, spreekt de internationale gemeenschap zich nadrukkelijk uit tegen de tactiek die heeft geleid tot toegenomen hongersnood in de wereld.

Honger inzetten als wapen was al verboden volgens internationaal humanitair recht, maar tot nu toe was het "omstreden" de tactiek te zien als oorlogsmisdrijf in burgeroorlogen, mailt het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken in een reactie.

Deze resolutie houdt volgens het ministerie concreet in dat uithongering in elke oorlog strafbaar gesteld moet worden. Volgens het Rode Kruis, dat blij is met de resolutie, "lijden wereldwijd miljoenen burgers honger als gevolg van gewapende conflicten".

Barbaarse oorlogsvoering

"Zo'n resolutie zorgt er niet meteen voor dat een voedselkonvooi in een conflictgebied wel wordt doorgelaten, toch is het een belangrijk signaal", zegt Tim Sweijs, directeur onderzoek bij de denktank The Hague Centre for Strategic Studies (HCSS). "Burgers zijn weer doelwit in burgeroorlogen. Het is een belangrijk teken dat deze barbaarse manier van oorlogsvoering wordt afgekeurd. Behalve een signaal zorgt een verhoogde aandacht voor voedselveiligheid in oorlogsgebieden er misschien ook voor dat noodhulpacties meer gericht worden op medicijnen en voedsel."

De resolutie kan worden gezien als reactie op conflicten in Syrië, Zuid-Soedan en Jemen, waar steden zijn belegerd en voedselhulp werd tegengehouden. "Landen als Syrië en Jemen deden honger af als interne aangelegenheid, maar daar kunnen zij zich nu niet meer achter verschuilen", zegt hoogleraar militair recht Terry Gill van de Universiteit van Amsterdam. Gill vindt het mooi dat de VN-Veiligheidsraad zich unaniem heeft uitgesproken.

Geen tovermiddel

De VN-Veiligheidsraad kan met de resolutie sancties opleggen aan landen. Per land moet worden bekeken of er naast bestaande sancties nieuwe strafmaatregelen komen. Gill noemt dit soort sancties een "drukmiddel, maar geen tovermiddel". Het kan volgens hem enige maanden duren voor maatregelen effect hebben.

De resolutie is bindend voor 192 landen. Al deze landen moeten onderzoek doen naar beschuldigingen van uithongering. Ook moet de resolutie het makkelijker maken voor de VN om humanitaire hulp te bieden.

Deel artikel:

Advertentie via Ster.nl