Barvrouwen van de week: Janneke en Tamara delen de bar én hetzelfde bloed
Na het succes van onze Barman van het jaar verkiezing is het nu tijd om een podium te bieden aan de barvrouwen. Iedere week benoemen we een nieuwe ‘barvrouw van de week’. Deze week zijn het er zelfs twee. Janneke en Tamara zijn nichtjes en werken allebei achter de bar bij Blues Rock Café Midtown.
We wandelen de trap af en stappen Midtown in op een zwoele vrijdag avond. Aan de bar zitten een paar vaste gasten te genieten van een biertje. In het rookhok vullen een paar levensgenieters hun longen. Het is rustig vanavond maar de avond is nog jong. Janneke (36) staat achter de bar, haar vaste stek. Tamara (22) is vrij en zit aan de andere kant van de bar haar vrije avond in te luiden. Ook als de vrouwen niet aan het werk zijn zijn ze hier vaak te vinden. “Midtown wordt zelfs de huiskamer van Janneke genoemd,” vertelt Tamara.
Opgegroeid in de kroeg
Tamara werkt nu 5 jaar bij Midtown maar ze is in deze kroeg ongeveer opgegroeid. Samen met haar vader en haar ooms kwam ze van jongs af aan buurten bij nicht Janneke. Toen ze 16 werd kon ze niet wachten om hier ook te gaan werken. Samen achter de bar, wat een feest. Janneke leerden haar de fijne kneepjes van het vak. “Het werk zelf heb je binnen een week onder de knie maar hoe je met gasten om moet gaan valt niet te leren. Dat moet je kunnen. En Tamara bleek een goeie,” zegt Janneke terwijl ze kundig een biertje tapt. Tamara vult aan: “Ik houd eigenlijk helemaal niet van werken in de horeca maar ik hou wel van deze plek.”
Een grote familie
“Midtown staat bekend als Blues Rock café maar de meeste gasten komen hier niet voor de muziek. Het is de sfeer wat deze kroeg zo fijn maakt,” vertelt Janneke. “Een warm bad. Iedereen is welkom, veel gasten kennen elkaar en daarom voelt het net alsof we één grote familie zijn.” “Ik heb al mijn exen bij Midtown ontmoet,” lacht Tamara. “Die jongen daar in het rookhok is er één van. Hij komt hier nog steeds regelmatig. We zijn goede vrienden.” Janneke vervolgt: “Onze gasten zijn stuk voor stuk lieve lui. Een gast met een lange paardenstaart en een leren broekkie aan ziet er misschien heel stoer uit maar is vaak de grootste schat. Hier word je beoordeelt op je gedrag, niet op hoe je er uit ziet.”
Vrouwvriendelijk
“Als vrouw kan je hier daarom ook prima alleen achter de bar staan. Midtown is een vrouwvriendelijke kroeg. Ik ervaar het zo maar de meeste vrouwelijke gasten ook. Er komen hier veel vrouwen die na een avondje borrelen op me af stappen en zeggen: ‘Geen enkele man heeft me proberen lastig te vallen vanavond!’ “Dat is blijkbaar heel uniek tegenwoordig. Er is hier weinig trammelant in vergelijking met andere kroegen. Natuurlijk heeft er iemand wel eens een biertje te veel op, ze drinken hier geen appelsap, maar trammelant is er echt weinig.”
Afblaffen en gieren
Werken samen met je nicht, achter dezelfde bar, in een kroeg waar een liefdevolle sfeer hangt. Dat klinkt als een wereldbaan. En zo zien de dames het ook. In koor: “We gaan hier voorlopig nog niet weg.” Tamara: “We zijn achternichtjes maar onze band is zo hecht dat het net voelt alsof we zussen zijn.” Janneke knikt en zegt: “We kennen elkaar door en door. Ik heb directere familieleden waar ik veel minder goed contact mee heb. We kunnen uren met elkaar babbelen over bullshit maar als er gewerkt moet worden, wordt er gewerkt. Tijdens een drukke avond zijn we kort door de bocht en blaffen we elkaar soms zelfs af. Daarna drinken we een biertje en gieren we weer van het lachen.” En zo hoort het ook.
