Het is politiek correct om moslims te bashen

In deel driehonderdnegenenveertig van de zoektocht van links naar wie zij zijn en wat ze moeten vinden en denken, is een manifest gepubliceerd. Vrij Links, een initiatief van onder meer filmmaker Eddy Terstall en oud-Kamerlid voor de PvdA Keklik Yücel. Prima, al valt er over een kip zonder ideologische veren weinig nieuws te schrijven. Het is vooral de vraag hoelang het duurt voordat we deze poging zijn vergeten en het weer onderin een stoffige la verdwijnt, in het mapje Zoektocht Van Links Naar Zichzelf – Pogingen van het ontstaan tot heden.

Enfin. Het manifest bevat geen baanbrekend nieuw gedachtegoed, maar er is toch één zin die in de appgroep Wat Er Dit Keer Over Moslims Wordt Geschreven tot grote hilariteit leidde. In het pamflet staat dat Vrij Links „afstand neemt van de suggestie dat niet-westerse Nederlanders in bescherming moeten worden genomen tegen het vrije debat, omdat ze nog niet klaar zouden zijn voor uitingen van de moderniteit”.

Begrijpelijk dat ze afstand willen nemen van die suggestie, voornamelijk omdat het klinkklare onzin is. Als er een groep is waarover de afgelopen jaren zo’n beetje alles is gezegd en geschreven, tot het meest vernederende en kwetsende aan toe, dan is dat wel de niet-westerse Nederlander. Ridders van het vrije woord die strijden tegen de draak die politieke correctheid heet, strijden tegen een stropop waar het niet-westerse Nederlanders betreft. Of nou ja, moslims, want daar gaat het uiteindelijk natuurlijk gewoon over. Wel blijven benoemen, dat is immers zo belangrijk voor een open debat.

Wie millennial en moslim is, weet niet beter dan dat de groepen waar hij of zij tegen wil en dank toebehoort (moslims, Marokkanen) in verband worden gebracht met problemen. Ze zijn opgegroeid met de harde woorden van Fortuyn, de politieke moord op hem, met Van Gogh en de moord op hem, met 9/11, de opkomst van Wilders en de maatschappelijke debatten die eigenlijk nooit zijn gestopt en die zo oppervlakkig zijn dat ze de moeite eigenlijk niet eens waard zijn. Ze zijn achterlijk genoemd, terroristen genoemd, ze zijn per definitie verdacht, ze staan sowieso met 1-0 achter. Hun individualiteit is ze ontnomen. Het is ze opgelegd om onderdeel uit te maken van een groep, een collectief, lekker overzichtelijk. Heeft iemand uit dat collectief zich misdragen, dan weet de rest dat ze er weer van langs gaan krijgen. En wie zich daartegen probeert te verzetten, krijgt het verwijt in de slachtofferrol te kruipen.

Bescherming? Wélke bescherming? Zet de televisie aan en het gaat over ze, lees de krant en het gaat over ze, ga naar random Facebookgroepen met een Nederlands vlaggetje in de naam waarin Henk en Ingrid hun tijd verdoen en het gaat over ze, ga naar debatavonden van zelfbenoemde intellectuelen en het gaat over ze. Iedereen. Heeft. Een. Mening. Over. Ze. En die mening is niet bepaald ‘politiek correct’. Er is ruim vijf jaar geleden nota bene een debat gevoerd in de Nationale Vergaderzaal van de Tweede Kamer dat de titel ‘het Marokkanenprobleem’ droeg.

Wie wil beweren dat Nederland al die tijd politiek correct is geweest, heeft echt zitten slapen. PvdA-leider Lodewijk Asscher noemde het pamflet een „belangrijk initiatief”. Sommigen slapen gewoon door honderd wekkers heen.

Prima hoor, dat open debat. Godzijdank dat het hier kan. Maar om nou na meer dan een decennium waarin werkelijk alles is gezegd en geschreven over deze groep, te constateren dat de oplossing voor links onder andere ligt bij het stoppen met de „bescherming” van niet-westerse Nederlanders? Laten we hopen dat het volgende soulsearch-rapportje van links niet al te lang op zich laat wachten.