Van Aleppo naar Amsterdam: drie jaar uit het leven van drie Syriërs
Het Parool volgde bijna drie jaar Shant, Hagop en Mohammed, die uit Syrië vluchtten. Een samenvatting van wat zij in die tijd hebben meegemaakt.
18 september 2015
Na een gevaarlijke reis van dertig dagen komt de destijds 18-jarige Syrische Mohammed Alobid vanuit Aleppo aan in Amsterdam. In het bootje van de kust van Turkije naar Griekenland leerde hij Shant Killijian en Hagop Tomasian kennen. Mohammed is moslim, Shant en Hagop zijn christenen.
Ze worden vrienden en besluiten bij elkaar te blijven. Met z'n drieën komen ze in de Wethouder Verheijhal in Oost terecht, waar asielzoekers worden opgevangen.
Eind september 2015
De mannen verhuizen naar het kantoorgebouw De Oliphant in de Bijlmer, waar ze op veldbedjes in 'Projectruimte 45' op de elfde etage slapen. Het drietal mag op uitnodiging van Ajax, net als eerder driehonderd andere vluchtelingen, een wedstrijd bijwonen.
https://www.parool.nl/amsterdam/mohammed-schelden-jullie-niet-op-scheidsrechters-hier~a4151510/
Oktober 2015
Mohammed vertrekt naar Zweden, destijds een populair land onder Syrische vluchtelingen. Zijn vader gebood hem erheen te gaan. Zweden kende een ruimhartiger asielbeleid en gaf Syrische vluchtelingen een permanente verblijfsvergunning.
Mohammed komt in een asielzoekerscentrum in het bosrijke stadje Örnsköldsvik terecht, ruim 500 kilometer ten noorden van Stockholm.
Februari 2016
Shant en Hagop verhuizen naar een asielzoekerscentrum in Wageningen en vervolgens naar Katwijk. "Het is fijn om verder te gaan. We kunnen hier in Amsterdam helemaal niets doen. We zitten maar in onze kamer," zei Shant destijds.
In de twee azc's is het wachten op een visum, maar de jongens gaan ervan uit dat ze die vanwege hun Armeense afkomst krijgen en ze de rest van hun leven in Nederland kunnen blijven wonen.
Een leven in Nederland, maar dan vooral in Amsterdam, zien ze helemaal zitten. Terwijl ze in Katwijk zitten, missen ze het leven in Amsterdam namelijk erg. "In Amsterdam konden we tenminste allerlei dingen ondernemen, de winkels bekijken, het centrum in gaan of gewoon wat rondlopen met vrienden. Er is helemaal niks."
December 2016
Shant en Hagop verhuizen terug naar Amsterdam en wonen in voormalige cellen van de Bijlmerbajes. Voor het eerst in ruim een jaar hebben Hagop en Shant, die op noodbedjes in kantoorruimtes en in stapelbedden in oude scholen en asielzoekerscentra hebben gebivakkeerd, ieder een eigen kamer. Bovendien: ze zijn terug in hun geliefde Amsterdam.
Februari 2017
De IND doet onderzoek naar de achtergrond van de Armeens-Syrische Shant en Hagop om te kijken of ze een verblijfsvergunning kunnen krijgen. De twee beginnen ondertussen een aardig woordje Nederlands te spreken.
Hagop is sinds een maand fietsenmaker in fietsenwerkplaats Smerig in De Pijp. Dat geeft een bijzondere woordenschat. 'Velglint, kettingkast, zadel, tandrad.'
Juli 2017
Het lange wachten is voorbij: Shant krijgt zijn felbegeerde verblijfsvergunning. "Ik ben heel blij. Nu kan ik alles doen: werk zoeken, een huis krijgen en mijn leven beginnen," zei hij destijds. Hij zegt te hopen samen te blijven met Hagop, die pas enige tijd later hoort dat hij een vergunning krijgt.
Januari 2018
Na sluiting van het azc in de Bijlmerbajes gaan de mannen naar het azc aan de Willinklaan in Nieuw-West.
29 maart 2018
Na bijna drie jaar lang bivakkeren in asielzoekerscentra, krijgen Shant en Hagop de sleutel van hun nieuwe woning aan de Wenckebachweg. Dolblij zijn ze met hun eigen stekkie.
Shant werkt ondertussen vijf à zes dagen per week als bordenwasser in een Italiaans restaurant in Amstelveen werkt. Zijn plannen om profvoetballer te worden heeft hij laten varen. Het liefst wordt hij chef-kok.
Hagop volgt drie dagen in de week Nederlandse taallessen bij Toptaal in Zuid. Hij wil graag studeren, maar zoekt nu eerst werk als vakkenvuller. Al bijna een jaar heeft hij een vriendin, een Syrisch meisje, waar hij graag mee wil trouwen.
En Mohammed? Die zit nog steeds in Zweden en is van plan daar te blijven. Hij heeft een tijdelijke verblijfsvergunning en een woning. Hij werkt op oproepbasis in een verzorgingshuis, zo'n tien dagen per maand. In augustus gaat hij een opleiding voor verpleegkundige volgen.
Lees ook: Het leven kan nu dan beginnen voor Shant, Hagop en Mohammed
