Waar gaat verwarring over in religie?

Een man stak zaterdag in Den Haag drie mensen zomaar neer. Hij werd vervolgens door de politie in zijn been geschoten.

De man schijnt nog Allahoe akbar te hebben geroepen, en op de foto's zag je dat hij een flinke baard had.

In alles een fundamentalistische moslim.

Maar.

De politie hield het op een verwarde man.

Als iemand verward is, betekent dat dat hij niet verantwoordelijk kan worden gehouden voor zijn daden. Hij pleegde ze wel, maar eigenlijk is hij ziek. Hij hoort niet in een gevangenis, maar in een inrichting.

Als iemand niet verward is, maar religieus geïnspireerd, wil hij juist de verantwoordelijkheid voor zijn daden nemen. Hij wil zijn God en zijn geloofsgenoten behagen. Hij doet het voor de goede zaak.

Maar.

Als je aanslagen pleegt voor de goede zaak, maar je zegt dat je verward bent om minder straf te krijgen, hoe zit dat dan? Als je dus liegt om straks nog een aanslag te kunnen plegen, hoe kom je er dan achter dat zo iemand liegt?

Wanneer er drie mensen zomaar worden neergestoken, zijn we geneigd dat minder erg te vinden als een zieke geest dit doet dan wanneer een religieus geïnspireerde terrorist dit opknapt, terwijl het aantal slachtoffers hetzelfde blijft.

Maar.

Ik vind iemand die welbewust om religieuze of ideologische redenen mensen doodt, veel verwarder dan een zogenaamde 'verwarde' aanslagpleger. Daarom krijgt die ideologisch geïnspireerde aanslagpleger ook een hogere straf.

Maar.

Hoe nu als die verwarde man verward is omdat hij de stem van Allah of God in zijn hoofd hoort die hem opdraagt mensen te doden. Anders gezegd: waar gaat verwarring over in religie?

Ik kom er niet uit.

Het moet worden vastgesteld door een psychiater, zegt men.

Maar.

Een stem van een god in je hoofd of een stem van iemand anders lijkt mij precies hetzelfde. Want waarom zou een stem van God geestelijk gezond zijn en die van een ander niet? Is iedereen die gelooft verward?

Hmm...

Maar.

Ik heb geen geloof, en raak door dit alles erg verward.

Een reden om een geloof te nemen, hoor ik wel eens.

'Ein feste Burg ist unser Gott. Ein gute Wehr und Waffen.'

Ik weet niet hoe ik denken moet.

Ik ben een verwarde man.

Ik hoor mijn moeders stem: "Stel je niet aan!"

Een stem in mijn hoofd...

Theodor Holman (1953) is columnist, schrijver, televisie- en radiomaker. Elke dag, uitgezonderd zondag, lees je hier zijn column. Lees al zijn columns terug in het archief.

Reageren? t.holman@parool.nl