Een kogel door je kop heet ‘verdoven’ – column Hanneke Gelderblom
De mogelijkheid ritueel te kunnen blijven slachten is essentieel voor heel veel mensen uit zowel de Joodse als de islamitische gemeenschap. Wie alleen vlees eet dat kosjer of halal is, zal extreem hoge kosten moeten betalen of geen vlees meer kunnen eten wanneer er alleen nog invoer uit het buitenland mogelijk is. De Partij voor de Dieren (PvdD) zal dit mogelijk maken indien de nieuwste plannen van leider Marianne Thieme om de rituele slacht te verbieden, doorgang vinden.
Na jarenlang intensief overleg met de Rijksoverheid ligt er sinds het begin dit jaar een protocol voor het rituele slechten. Hiermee wordt de mogelijkheid volgens het Joodse en islamitische gebruik te slachten in Nederland gegarandeerd. Deskundigen vanuit de Joodse als de islamitische gemeenschap eendrachtig samengewerkt aan het tot stand komen van het protocol. Die kwam er nadat de eerste initiatiefwet van Thieme terecht in de Eerste Kamer sneuvelde, in 2011.
Nu het protocol er is, probeert de PvdD het echter opnieuw. Kennelijk zijn ze ervan overtuigd dat, nu er meer Tweede en Eerste Kamerleden zijn gekozen die vatbaar zijn voor populistische argumenten, een nieuwe initiatiefwet wel wordt aangenomen.
Wie de discussie volgt kan een aantal feiten niet zijn ontgaan.
Marianne Thieme blijft echter doorgaan met het beweren van een aantal onjuistheden. Zo stelt zij in een opinieartikel in NRC Handelsblad dat ‘bij ritueel slachten het meer dan twee minuten kan duren voor een dier het bewustzijn verliest. Dit is pertinent onjuist, omdat in het protocol (en na heel veel onderzoek) een grenswaarde van veertig seconden is aangegeven. Het het verlies van het bewustzijn na de halssnede langer dan veertig seconden duurt, dan is het dier niet meer kosjer of halal. In dat geval wordt het alsnog via ‘de gewone slachtmethode’ toegevoegd aan de grote hoop van gewone slachtdieren.
Wat mij echter mateloost ergert, is de terminologie die deze zogenaamde dierenliefhebster en haar schare Gutmenschen hanteren. Steeds opnieuw wordt de term ‘verdoven’ gebruikt. Dit suggereert dat dieren net als bij de tandarts of tijdens een operatie een spuitje krijgen, en dan niets meer voelen.
Verdoven is een schandelijk, misleidende term.
Dieren die voor de gewone slacht naar het slachthuis gaan – en dat is 99 procent – krijgen een schietmasker op en een kogel door hun kop. Niks verdoven.
Het wetenschappelijk onderzoek waaruit blijkt hoe vaak dat zogenaamde ‘verdoven’ misgaat, en dieren krijsend en kermend worden geslacht, legt Marianne niet op tafel. Ook rept ze niet over het wetenschappelijke onderzoek dat laat zien hoe lang het wel niet duurt voordat dieren uit hun lijden verlost zijn: minuten!
Ook zie je geen PvdD-filmpjes op televisie over dit soort ‘gewone slachtpraktijken’…
Het zou toch bekend moeten zijn dat dieren die ritueel geslacht worden eerst gegeten en gedronken moeten hebben, en geen stress mogen hebben doordat ze de dood vinden? Kom daar eens om bij de gewone slacht. Het gekrijs van de beesten die door hun kop worden geschoten en nog niet bewusteloos zijn, slaat veelal emotioneel over op de dieren die verderop in het slachthuis worden aangevoerd. Dieren zijn bepaald niet doof en worden dus onder stress het slachthuis ingedreven, en er niet zelden met gebroken poten ingeslagen.
Daarom moeten mensen die de rituele slacht willen behouden niet teveel tijd verliezen met goed bedoelde en fraaie wetenschappelijke discussiesessies. In deze tijd redt je het daarmee niet bij de grote meerderheid van Facebook-adepten, en bij journalisten die niet goed geïnformeerd zijn.
Allereest gaat het niet eens om godsdienstvrijheid, maar om een artikel in het Europees Verdrag van de Rechten van de Mens (EVRM). Dit verdrag, dat Nederland ook heeft ondertekend, stelt dat minderheden rechten hebben bij onderwerpen die voor hun gemeenschap essentieel zijn. Rechten. Deze niet mogen worden afgenomen, ook niet als de meerderheid dit graag wil. In 2011 was het EVRM een van de belangrijkste argumenten in de Eerste Kamer bij het verwerpen Thieme’s toenmalige initiatiefwet.
Deze wet, die weinig met dierenliefde te maken heeft, speelt dus vooral in op onderbuikgevoelens. Dat is, zo blijkt steeds opnieuw, gemakkelijk te organiseren over mensen die ‘anders zijn’ en tot minderheden behoren.
Mensen die je niet kent en waarover je weinig weet. En daarom speelt deze initiatiefwet in op onderhuidse, antisemitische gevoelens. En dat allemaal onder de dekmantel van dierenliefde.
Wie de rechts-populisten, die heus niet allemaal Jodenhaters zijn, wil verslaan; en wie wil meehelpen om ervoor te zorgen dat deze tweede poging van Thieme al in de Tweede Kamer sneuvelt, zal met harde argumenten moeten komen. Een daarvan is de schandelijk misleidende term ‘verdoven’. Die moet consequent en herhaaldelijk onderuit gehaald worden. Anders vrees ik dat we het niet zullen redden tegenover de ‘dierenliefde’ van de PvdD.
