Buurvrouw daagt topviolist om ‘lawaai’ voor de rechter (ad.nl)

lawaai is subjectief.

Wat voor de een muziek is, is voor een ander kattegejank of takkeherrie...

We hebben een tijd een pianist in de buurt gehad. Bloed- maar dan ook bloedirritant!!! Gelukkig hadden we een goede geluidsinstallatie die OOK irritant kon zijn na de nodige nutteloze gesprekken. Toen werd het ineens heel vaak stil aan beide zijden.

Citaat:
"Lawaai is een sterk geluid, dat het zenuwstelsel onaangenaam prikkelt."

Ik heb in een huizenblok gewoond (Kopenhagen) waarin bijna alleen conservatorium studenten woonden vanaf een uur of tien morgens was het letterlijk en figuurlijk een muzikaal feest, van Mozart tot de blues, voor de toevallige passant leek het een gigantisch jazz concert.
Was een zeer leuke tijd

@5 : Leuk en in jouw geval waren de conservatorium studenten er al voordat jij er kwam wonen. Ook kon iedereen dat weten voordat ie er kwam wonen.

In dit geval gaat het voor zover bekend om een gewone straat.

@6
Woon nu in een gewone straat tussen bijna dove buren, kan gewoon mijn gitaar pakken en door spelen tot dat mijn vingers er af vallen zonder problemen,

Ik kan me het best indenken dat je er gek van wordt.
Als het je muziek niet is wordt je er zeker snel gek van.

Het hoort ook niet thuis in een rijtjes huis, of een flatje maar weet niet hoe ze wonen.

Hij zou gewoon ergens anders moeten spelen. (ik neem aan dat het ook niet hoort bij het bestemmingsplan van het woongebied. (er zijn niet veel woningen waar ook een werkbestemming op zit en ook dit kun je aangeven bij een rechter)
Als de buurman timmerman is en de hele dag daar loopt te timmeren wordt je ook gek en voor hem klinkt het als muziek in zijn oren.