Liever op tijd sterven dan krakkemikkig heel oud worden (trouw.nl)

Als verzekeraars vooral maar niet direct of indirect in die keuze kunnen sturen.

NaN3

@1 : Dat kunnen en doen ze allang. Ze gooien constant medicijnen uit het basispakket die door veel chronisch zieken worden gebruikt omdat, bijvoorbeeld, ze maagproblemen krijgen van de medicijnen voor hun chronische ziekte. Dus moeten die mensen het van hun eigen bijdrage betalen. Veel mensen hebben gewoon een veel hogere basispremie daardoor. Juist diegenen die in een uitkering zitten omdat ze niet kùnnen werken.

Ook voor die mensen is er hooguit geld voor wonen, ziekteverzekering, verwarmen en eten. Die eigen bijdrage is teveel, en de huursubsidie wordt steeds verder beperkt. EN zij krijgen de belastingteruggave afgetrokken van het netto. Je mag tegenwoordig een klein bedragje houden per maand als vrijwilliger, in sommige steden. Ook wat dat betreft grijpen zij ernaast. Laat staan dus sociale contacten of hobbies.

De huisarts vervult daarnaast ook nog een poortwachtersfunctie: die sorteert op sociaal-economische status wie wel en niet een duur onderzoek krijgt of naar de specialist mag. En de specialist heeft er nu belang bij, alleen lucratieve kwalen te constateren. Ze zijn immers niet meer in dienst van het ziekenhuis.

Ik wil ook niet zo oud worden als mijn ouders. Mijn vader was nog redelijk vief (in huis tenminste) toen hij overleed op zijn 95ste. Bijna al hun vrienden waren al overleden, hij had (samen met ons) heel veel werk aan mijn moeder, die gelijk toen hij overleed naar een verzorgingshuis moest. Dat laatste half jaar was voor mijn moeder en ons een ware ellende. Had ze maar rustig overleden als mijn vader, maar ze was haarzelf kwijt, mijn vader, haar vertrouwde plek.
Haar moeder heeft 2 zulke zware jaren gehad en haar 2 zussen ook.
Onze buurman ligt al 4 maanden in de woonkamer te wachten tot hij kan/mag sterven. Buurvrouw kan het allemaal niet meer aan, dus hebben we er in ieder geval voor gezorgd dat buurtzorg 3 x per week komt om haar te ontlasten. Ze wil hem niet kwijt, maar ze wil graag dat hij snel doodgaat zodat hij niet verder hoeft te lijden. Daarna wil zij ook zo snel mogelijk (ze zijn in de 80).
Andere buurvrouw (in de 80), 2 jaar geleden overleed haar man. De kinderen doen wat zij kunnen, maar die hebben ook allemaal banen.
Over een paar jaar rustig inslapen lijkt me wel wat.

@4 Vooral jouw laatste zinnetje.... Wie wil dat niet?

Ik ben in het verleden een poosje lid geweest van een telefooncirkel.
Degene die ik elke morgen rond 9 uur belde zoals afgesproken binnen de cirkel, was een hele leuke fris en fruitige dame van 83. Wij hadden zoals afgesproken drie minuten tijd om wat uit te wisselen zodat de cirkel geen oponthoud kon ondervinden. Ondanks de drie minuten hadden wij altijd een heel intiem en opgewekt contact.Zij kwam kipvit over, bestierde haar hele huishouding en mantelzorg voor haar oudere zuster van 90 geheel volgens hun wens. Vorige week hoorde ik dat ze beiden zelfdoding hebben toegepast. Eerst de oudste zus geholpen, daarna zijzelf voldoende pillen geslikt om voor eeuwig in te kunnen slapen. De beide dames die niet bij elkaar woonden zijn gevonden door medewerkers van de telefooncirkel. Beide dames hadden kinderen die niet in Nederland wonen. Ik heb het vermoeden omdat er nooit over hun toekomst werd gesproken met mij dit toch een heel overwogen daad is geweest.

Definieer eerst "krakkemikkig"!

Ik ben 74 jaar jong, al 28 jaar rolstoelafhankelijk, woon zelfstandig en heb PGB hulp voor het huishouden.

Is dat "krakkemikkig"?

Ik ga straks gezellig naar 3 van mijn 4 kleinkinderen : papa en mama zijn aan het werk en oma is dan bij hen thuis : 16 en 12 jaar oud. Hartstikke fijne gesprekken en vooral véél lol! Héééérlijk!

Maar wèl "krakkemikkig". Still going strong!

@7 U bent dus een bijna dood ervaring zo te zien