Verban woorden ‘mongool’ en ‘kanker’ van de sportvelden

Zaterdagmiddag 10 maart sta ik naar een potje voetbal te kijken in de derde klasse.

De een is koploper, de andere club staat op de zesde plaats. De ene club heeft een goed voetballend team, met als trainers enkele oud-profvoetballers. Het was een leuke wedstrijd en de koploper won verdiend. Een prachtige overwinning, maar wel één met een zwart randje.

In de eerste helft wordt er een overtreding gemaakt en de reservebank van de ene club reageert met: ‘Hé scheids’. Eigenlijk een normale reactie. De andere trainer reageert hierop echter zeer gefrustreerd en er wordt wat heen en weer geroepen.

Helaas blijkt een van de oud-profspelers de woordenschat van een poffertje te hebben. Hij slingert de woorden ‘kanker en ‘kankermongool’ zonder schaamte richting tegenstander.

Ongelooflijk dat hij dit doet. Als de assistent-trainer hem aanspreekt op het feit dat hij het woord kanker gebruikt en vraagt of hij wel beseft wat hij roept, geeft hij het nonchalante antwoord: ,,Ach, mijn vrouw is er aan overleden!'' Hoe durf je! Hoe haal je het in je hoofd! Bij een wedstrijd van het eerste elftal staan veel supporters en onder hen is ook vaak veel jeugd.

Ik heb al in september 2012 een actie in Nederland opgezet: ‘Stop het gekanker’, onder het motto ‘Kanker is een woord dat op de velden niet thuishoort’.

Blijkbaar heeft deze trainer dit nooit serieus in zich opgenomen en interesseert het hem niets dat hij hiermee mensen pijn kan doen. Een hoofdtrainer die nota bene het goede voorbeeld aan de spelers en club behoort te geven. Die een uithangbord is van de club. Hij moet respect en normen en waarden hoog in het vaandel hebben. Ongelooflijk dat juist zo iemand zich op een dergelijke wijze gedraagt!

Een scheidsrechter kan niet altijd horen wat er langs de lijn wordt gezegd. Spelers en de leden van de staf spreken de persoon in kwestie niet aan, omdat ze tegen hem opkijken. De club doet er niets aan, omdat een hoofdtrainer in loondienst is. Waarom wordt een trainer hier niet op aangesproken en op zijn nummer gezet?

Niet alleen de tegenstander ergerde zich aan het gedrag van deze man. Zelfs mensen van zijn eigen club spraken zich negatief over hem uit. Zegt dat niet al genoeg?

De afgelopen weken is er veel in de media gekomen over NAC-trainer Stijn Vreven die langs de lijn zijn emoties niet de baas kon en bleef schreeuwen naar de scheidsrechter. Hopelijk heeft hij, nadat hij inmiddels tot drie keer toe een rode kaart heeft gekregen, ervan geleerd dat emotie mag, maar wel met respect.

Uitspraken als ‘kanker’ en ‘mongool’ horen niet in de samenleving thuis. En zeker niet in de sport.