Brabantse (25) voelt zich in steek gelaten door politie na heftige intimidatie in verkeer: 'Hoe bizar is dit?'

De politie geeft in een reactie toe dat de communicatie niet helemaal goed is verlopen. ,,Dit is niet de manier die wij normaliter hanteren, maar het is helaas wel gebeurd", erkent de woordvoerder.

Op een doordeweekse dag in november rijdt Siraji (25) naar haar werk. In haar straat, de Rijnauwenstraat in Breda, komt een auto met aanhanger abrupt de stoep af rijden. De bestuurder snijdt haar de pas af. ,,Normaal zou ik dit gedrag in mijn gedachten veroordelen, maar omdat hij mijn auto net niet raakte, besloot ik te toeteren. Dat had ik blijkbaar niet moeten doen.”

De bestuurder, die op zijn aanhanger een mobiel toilet vervoerde, stopt midden op de weg. Siraji trapt vol op de rem en ziet dat de man zijn portier openzwaait. Hij hijst zich uit zijn auto en loopt - volgens Siraji - op 'zeer agressieve wijze' haar kant op. In een reflex doet de Bredase haar autodeuren op slot. ,,Dit doe ik sindsdien nog steeds elke dag, want ja, het heeft me hoogstwaarschijnlijk een paar rake klappen gescheeld die dag.”

Schreeuwend en tierend loopt de bestuurder richting haar portier. Hij slaat en bonkt met gebalde vuist tegen haar raam. ,,Toen ik mijn telefoon pakte om hem en zijn kenteken vast te leggen, ging hij helemaal door het lint”, vertelt ze. De man trekt hard aan het portier om de deur te openen, maar dat lukt hem niet. ,,Toen hij door had dat hij mij niet uit de auto kon krijgen, probeerde hij met zijn vuist mijn voorruit te vernielen en mijn antenne af te breken.”

Op een gegeven moment druipt de man af en laat Siraji hevig geschrokken in haar auto achter. Voordat de man weg rijdt, grijpt de Bredase haar telefoon en maakt foto's van het kentekennummer. Ook filmt ze hoe de bestuurder in volle vaart wegrijdt. ,,Het ging zo ongelofelijk snel”, vertelt ze. 

,,Toen het over was, besefte ik nog niet wat mij net was overkomen. Een wat oudere man stond op afstand toe te kijken en kwam aansnellen toen het over was. Hij zei dat ik aangifte moest doen en dat hij voor mij zou getuigen.”

Geschrokken van het incident rijdt Siraji naar het politiebureau in Breda om aangifte te doen. Daar is een proces-verbaal opgemaakt en is het beeldmateriaal in ontvangst genomen, bevestigt de politie. ,,Hierop is het incident zelf niet te zien, maar desondanks zeker door ons beoordeeld en in onderzoek genomen”, aldus een woordvoerder. Enkele weken later heeft de Bredase het incident inmiddels een plekje gegeven, maar ze heeft nog altijd niets gehoord van de politie.

,,Geen belletje, mailtje, brief of zelfs maar een update. Niets!” Twee maanden na het voorval besluit Siraji een klacht in te dienen bij de politie. ,,Ik sprak een klachtenmedewerker van de politie, die gek genoeg ook de ambtenaar bleek die mijn zaak behandelde. Ik kreeg de belofte dat ik vanaf nu echt op de hoogte zou worden gehouden.” In de weken daarop wordt de Bredase echter opnieuw niet geïnformeerd over de gang van zaken. Ze dient in maart een tweede klacht in en wordt een dag later door een klachtenbehandelaar opgebeld.

Die heeft slecht nieuws: de officier van justitie heeft besloten de zaak te seponeren, omdat er geen verdachte is gevonden. ,,Ik kreeg toen ook te horen dat er in januari een verdachte en een getuige waren gehoord. Daar wist ik helemaal niets van! Terwijl ik meerdere keren heb gevraagd om een update! In één telefoontje kreeg ik te horen dat de hele zaak van tafel is geveegd. Terwijl ik een naam, een kentekennummer, foto's en videomateriaal aan het onderzoeksteam heb overhandigd.”

Volgens de politie is er contact geweest met de man die door Siraji als de dader is aangewezen. ,,Hij kon overleggen dat hij hier niet was geweest en dus onterecht als verdachte was aangemerkt”, vertelt een woordvoerder. ,,De officier van justitie besloot niet verder in te zetten op deze casus, waarop het verzoek tot strafvervolging is geseponeerd.” Siraji is blij dat de politie toegeeft dat er fouten zijn gemaakt, maar voor haar gevoel is dit geen rechtvaardiging voor de manier waarop er met haar situatie is omgesprongen.

,,Als de politie letterlijk maanden wacht met het verhoren van een verdachte en getuige, dan is een alibi van zijn kant natuurlijk alláng gefabriceerd”, zegt ze. ,,Dat de verdachte onterecht is aangemerkt als verdachte is dus pertinent niet waar: de politie is er niet op tijd bij geweest om hem te verhoren zonder dat hij zijn trukendoos kon opentrekken. Waarom trekt de politie het kentekennummer niet na? Ik denk niet dat de politie geïnteresseerd is geweest in het oplossen van deze zaak. Verdachte zegt dat hij het niet was, de politie gelooft dat en de zaak wordt stopgezet. Hoe bizar is dat?”

De Bredase laat het er niet bij zitten en is een artikel 12 sv-procedure gestart. Ze heeft verder nog een formele klacht ingediend bij de klachtencommissie van de politie. ,,Niet alleen mijn auto heeft een deuk opgelopen die dag, ook mijn vertrouwen in het OM en de politie is niet meer wat het was. Ik vind het heel raar waarom ik niet geholpen ben."

De politie reageert begripvol op de klacht van de vrouw. ,,Dat is haar goed recht. Het is altijd spijtig voor een slachtoffer als een zaak wordt geseponeerd. Hier neemt het OM de beslissing in."