Integreren moet je leren Mo Benzakour (ikwasinharen.nl)

Prachtig stuk en helemaal waar.

@1 Nee, niet helemaal waar. De auteur gaat uit van een gewenste situatie (mevrouw had Nederlands moeten spreken), niet van de reeële: mevrouw spreekt geen Nederlands.

Een samenleving die het vijftig jaar goed heeft gevonden dat deze moeder niet integreerde, kan niet in het 51ste jaar opeens vinden dat ze Nederlandse had moeten leren en fan had moeten worden van hutspot.

@2 Is het ergens ook niet een beetje de verantwoordelijkheid van de immigrant in kwestie om zich op deze situatie voor te bereiden in al die jaren dat hij/zij hier leefde? Het gaat om volwassen mensen die toch ook zelf een inschatting zouden moeten kunnen maken van wat er redelijkerwijs van de ontvangende samenleving verwacht kan worden.

Iedereen krijgt loon naar werken en als je te lui bent om de taal te leren van het land waar je woont,
laat je als veel van je vrienden zien dat je/'ze niet hierheen is gekomen om te integreren!

@3 Ja, 'ergens wel'. Alleen niet als de ontvangende samenleving het niet leren van de taal faciliteert met ruime beschikbaarheid van tolken en informatie in de oorspronkelijke taal.

Ik ken de situatie van deze mevrouw niet, maar weet wel dat veel gastarbeiders hier wel degelijk kwamen met het idee terug te gaan. Daar is het om allerlei redenen die je misschien vooraf had kunnen bedenken niet van gekomen (o.a. kinderen die hier wortelden). Als je vermoed ergens niet lang te blijven en er is vanuit de overheid geen noodzaak om de taal te leren, dan vind ik niet dat je na vijftig jaar het hele probleem bij de immigrant kunt leggen. Als je iemand vijftig jaar niet gevraagd hebt te integreren, dan kun je het nu niet eisen.

Dat je iedereen die nu Nederland binnenkomt een taaleis oplegt, dat je wat mij betreft elke paar jaar opnieuw toetst, prima. En nee, ik vind ook niet dat elke zorgverlener Arabisch en Turks zou moeten spreken. Maar tegen een hulpbehoevende bejaarde 'eigen schuld, dikke bult' zeggen, dat staat me erg tegen.

@5 ; Is dat niet een beetje kort door de bocht, als ik het goed begrijp, 50 jaar...
Dan heb je als het goed is voldoende kans gehad te bepalen dat je de taal wel eens handig zou kunnen uitkomen. En met op vrijwel iedere hoek van iedere straat een gratis mogelijkheid de taal te leren (vereiste: ga praten met iemand die de taal wel machtig is), tja. Dan mag eigen verantwoordelijkheid wel wat tellen, van mij tenminste.

@5 Je standpunt is duidelijk. Ik kijk daar wat anders tegenaan, maar uiteraard zou het wreed zijn om een hulpbehoevende bejaarde om die reden nú in de steek te laten. Het ging me enkel om de (abstracte) vraag naar de verantwoordelijkheid.

@2 Ik bedoelde helemaal waar en een prachtig stuk omdat hier duidelijk wordt gemaakt hoe weinig men wenst te integreren en de problemen dan maar bij de verpleging legt.
Denkt deze mo dat Nederlanders in zijn land in het Nederlands toegesproken worden door de verpleging?
Het is weer duidelijk met twee maten meten, zij komen hier (vaak voor de uitkering) en WIJ moeten ons aanpassen in hun ogen.

@5 Wij hebben in verschillende buitenlanden gewoond, vaak wisten wij dat het maar voor een jaar was en wij hebben iedere keer onze stinkende best gedaan om de taal te leren en om ons aan te passen aan de landen waar wij woonden. Dus ja het probleem kan men ook neerleggen bij die mensen die hierheen kwamen om te werken ook voor korte tijd.

@6 Als je van te voren weet dat je ergens vijftig jaar zult zijn geef ik u groot gelijk. En het was beslist ook verstandiger geweest als mevrouw wél Nederlands had geleerd. Als je echter die vijftig jaar denkt volgend jaar terug te gaan, dan is de noodzaak erg gering. Dan kan er een moment komen dat terugkeren niet meer gaat, maar de taal leren ook niet echt meer.

En ja, eigen verantwoordelijkheid, en ja, gezond verstand, en ja, meer inspanning, allemaal waar, maar toch: een belangrijk deel van het integratieprobleem van de eerste generatie is door de overheid veroorzaakt en een belangrijk deel van de oplossing zal dus van de overheid moeten komen.

Vervolgens moet dezelfde fout nooit meer gemaakt worden: iedereen die zich in Nederland wil vestigen moet de taal leren.

@10 ; Ik snap dat er mensen zullen zijn die die onzekerheid en een dergelijke visie erop na houden, hoewel dat al lastiger wordt, na, zeg 20 jaar? Het lijkt me dat er een keer een moment aanbreekt waarop je niet meer kan redeneren, 'ja maar, onzeker'.

Dat de overheid een belangrijk deel is van de problematiek, zeker. Maar wat mij betreft het andere deel, dat is die eigen verantwoordelijkheid, die kan je niet daarmee aan de kant schuiven en dan vervolgens klagen. Zo werkt het niet. Of je doet iets en je klaagt eventueel, of je doet niets, maar neem dan ook gewoon de consequenties.

Wat mij betreft uw laatste zin daarom aangepast:
Vervolgens moet dezelfde fout nooit meer gemaakt worden: iedereen die zich in Nederland wil vestigen moet de taal - willen - leren.

@10 Als je na 10 jaar niet terug bent gegaan, kun je toch bedenken dat het tijd word om de taal te leren. Maar nee, men neemt de moeite niet. Ze gaan er maar van uit dat wij hun taal gaan leren. Sommige gemeenten zijn nog zo gek om folders in meerdere talen uit te geven. Dat nieuwkomers onze taal nog niet onder de knie hebben, daar heb ik nog wel begrip voor. Maar niet als je hier al 50 jaar woont.

@12 ; Het ironische hierin, is dat wij dit alles faciliteren, omdat het de werkelijkheid is, en dan vervolgens wordt verweten, dat dat de oorzaak is.

@11 Ik denk dat het ook niet zo bewust gaat, dat opschuiven van het moment dat je beseft dat je hoogstwaarschijnlijk niet teruggaat.

Ik probeer me wel eens voor te stellen hoe dat is - jong, nooit naar school geweest, naar een ander land verscheept omdat je ouders en je man dat een goed idee vonden, snel kinderen gekregen en je op die kinderen gestort in een samenleving die je in alle opzichten wezensvreemd is en je moet het hier maar zien te redden.

Ik denk dat ik al anders had gereageerd als het niet om de moeder van Benzakour was gegaan maar om zijn vader. Die eerste generatie vrouwen is volgens mij zoveel aan haar lot overgelaten dat je nu weinig van ze kunt eisen.

Zoals u mijn laatste zin herformuleert is de intentie om Nederlands te leren voldoende. De intentie interesseert mij niet in het minst. Nieuwkomers moeten Nederlandse leren én gebruiken (óók een thuiszittende partner die geen recht heeft op een uitkering).

@14 ; Ik ken het concept 'vooruitschuiven' maar al te goed, uit eerste hand. Is gewoon een karaktereigenschap voor veel mensen, dus gewoon deel van het beestje.

Ik stel het me heel graag voor hoe het is om zo jong naar een ander land te gaan, met helemaal niks. Het vergt heel veel van de mensen die dat doen, en ik heb respect voor een ieder die het doet. Het gaat de een wat makkelijker af dan de ander.
Maar dat geldt wat mij betreft voor een ieder die zijn 'comfort zone' verlaat.

Ik herformuleer uw zin, exact om die reden, als de intentie er al niet is, wordt het te makkelijk. Als iemand namelijk niet wil leren, zal het sowieso niet gebeuren.
Rechten over uitkeringen interesseren me geen bal in dit opzicht. Tenzij de taal het probleem (de opgegeven reden) is van niet aangenomen worden.

@15 Ik denk dat we het over het einddoel wel eens zijn: iedereen die zich in Nederland gevestigd heeft moet (na een bepaalde termijn) Nederlands spreken op een dusdanig niveau dat hij/zij zich in het dagelijks leven kan redden (tenminste A2, liefst hoger). Mij interesseert het geen barst of iemand dat wil of niet. 'Ik wil het wel maar het lukt me niet' vind ik geen acceptabel excuus, en in uw formulering zou dat het mijns inziens wel zijn.

Alleen zijn we voor de eerste generatie te afwachtend geweest, hebben misschien te veel verwacht van eigen verantwoordelijkheid op dit gebied, om het nu nog te eisen. Met terugwerkende kracht kun je geen verwachtingen uitspreken. Eigenlijk is dat alles wat ik zeg.

@16 ; We zijn het inderdaad voor een groot deel eens.
Voor mij is de eigen verantwoording niet weg te schrijven. En dat er nu 'ineens' ge-eist zou worden de taal te moeten leren..., het zou eigenlijk niet eens verplicht moeten zijn, uitgaande van die eigen verantwoordelijkheid. Wat mij betreft is het een beetje zot, dat die 'verplichting' überhaupt als oplossing moet komen voor een probleem wat er met bovenstaande verantwoordelijkheid niet zou moeten/kunnen zijn. Maar goed, we hebben het weer over mensen.

Wat mij betreft heel simpel.
Of - je vestigt je hier met de intentie om x jaar te blijven - 'redt jezelf fijn, zolang het lukt, voor een uitkering -> taal leren, zodat je daarop niet geweigerd wordt.
Of - je vestigt je hier met de intentie om zo lang mogelijk te blijven - 'redt jezelf fijn, zolang het lukt, voor een uitkering -> taal leren, zodat je daarop niet geweigerd wordt.
Of - je vestigt je hier voor onbepaalde tijd, leeft zonder enige voorziening, doet er ook niks voor, maar dan hou je er ook gewoon je mond over als blijkt dat je daardoor beperkt bent.

Dat staat los van enige andere eis.
Als je uiteindelijk, zoals deze oma, na 50 jaar, de taal niet machtig bent en daardoor in een tehuis zit en problemen hebt met verzorgers die je niet verstaan of je taal niet willen spreken, sorry, dan is je eigen verantwoordelijkheid daar volledig schuld. Kan je hoog of laag springen over wat de overheid wil / eist / verwacht, je hebt dan gewoon geen reden meer om het niet uit jezelf gedaan te hebben.

Artikel is goede interpretatie van hoe in ieder geval de eerste generatie "medelanders", met migratie achtergrond, na verblijf van jaren in het "gast" land, die hun een levensonderhoud al deze jaren heeft verschaft, nog steeds de taal niet spreken! Is toch duidelijk teken dat hier totaal geen sprake is geweest van aanpassing, laat staan van "integratie".
Trouwens niet alleen de eerste maar ook tweede en derde generatie spreken vaak ook nog steeds zeer gebrekkig nederlands.
Zou tegen deze medelanders willen zeggen ga eens op nederlandse les, om in ieder geval beter de taal te leren, geld zeker ook voor al onze "nieuwkomers"!
Hoeven ze ook minder te eisen en te klagen!

** gebruiker verwijderd **