Zo ging de Brabantse serieverkrachter te werk

De nog altijd onbekende man, die nu rond de zestig moet zijn, is naar verluidt verantwoordelijk voor twaalf verschillende verkrachtingen en aanrandingen. Deze werden tussen 1989 en 2010 gepleegd in de omgeving van Valkenswaard en Veldhoven. De politie vermoedt dat hij rond de periode van de eerste verkrachting ergens daar in de buurt heeft gewoond.

De man slaat voor het eerst in het pikkedonker toe op 27 mei 1989, op de Luikerweg in Valkenswaard. Twee vriendinnen fietsen die nacht over het fietspad, richting bungalowpark De Kempervennen in Westerhoven. Ineens springt een man op het fietspad, hij heeft een schroevendraaier in zijn hand en bedreigt hen. Hij trekt één van de vrouwen van haar fiets. De ander moet onder bedreiging toezien hoe haar vriendin wordt verkracht.

,,Ik was bang dat hij ons zou doodmaken”, zei een van de slachtoffers in een uitzending van Opsporing Verzocht, drie jaar geleden. Ze deed haar verhaal nadat er in 2015 nieuwe informatie over de gruweldaden was binnengekomen. ,,Ik ben er vaak mee bezig geweest. Door de gebeurtenis ben ik zelf erg veranderd.” Rond die periode is de verkrachter ongeveer 25 jaar, hij stinkt naar alcohol en sigaretten, en praat met een lokaal accent.

Tekst gaat verder onder deze video

Datzelfde jaar slaat de man nog tweemaal toe. Dit keer niet in Valkenswaard, maar in Waalre, op de Valkenswaardseweg. Eerst gaat het om een verkrachting, later wordt een vrouw door hem aangerand. Een jaar later wordt op diezelfde weg een 18-jarige vrouw verkracht, opnieuw door een naar alcohol ruikende man die met een lokaal accent praat. Na zijn daad probeert de verkrachter het slachtoffer op haar gemak te stellen. Hij zegt dat hij ‘Koosje’ heet en ergens verderop woont.

Dan blijft het enkele jaren stil. Maar begin 1993 wordt er in de omgeving opnieuw een vrouw aangerand, dit keer op het Molenpad in Steensel. Ook zij ondervindt jaren later nog de gevolgen. ,,Het gaat nu goed, maar ik ben er erg door veranderd”, laat ze dan aan de politie weten. ,,Mijn basisvertrouwen in de mens is aangetast. Het heeft effect op alles wat ik doe.”

ZIE OOK: Serieverkrachter Valkenswaard al 30 jaar spoorloos: 'Grootschalig DNA-onderzoek een optie'

Datzelfde jaar en een jaar later slaat de verkrachter opnieuw toe. Nu kiest hij willekeurig zijn slachtoffers uit op de Volmolenweg in Veldhoven. De dader gebruikt weer dezelfde werkwijze: hij trekt de vrouwen van de fiets en verkracht ze in de bossen, buiten het zicht van voorbijgangers. Eind 1994 is het opnieuw raak en slaat hij voor de achtste keer toe, dit keer op de Molenstraat in Riethoven. Het blijft dit keer bij een aanranding en poging tot verkrachting.

Dan verdwijnt de man twee jaar lang van de radar. In 1996 trekt hij op de Riethovensedijk in Veldhoven een 16-jarig meisje van haar fiets en verkracht haar. Zijn kenmerken – onverzorgd, stinkend naar alcohol en sigaretten – komen opnieuw in het signalement terug. Na deze verkrachting laat de dader liefst acht jaar niets van zich horen. De politie houdt er rekening mee dat hij in die periode een relatie heeft gehad.

Tekst gaat verder onder deze foto

Uiteindelijk slaat hoogstwaarschijnlijk dezelfde dader eind 2004 weer toe. Dit keer op de Eindhovensedijk, op de doorgaande weg tussen Oirschot en Eindhoven. Een man van tussen de 40 en de 50 met een rokershuid trekt een 28-jarige vrouw van haar fiets. Hij bedreigt haar, betast haar, maar verkracht haar niet. De vrouw kan op tijd ontsnappen. Opnieuw blijft het twee jaar lang stil, totdat hij in november 2006 een slachtoffer op een volgens de politie ‘ongewoon brute wijze’ aanvalt.

Een 45-jarige vrouw fietst ’s avonds op weg naar huis als er opeens een man met schroevendraaier op het fietspad staat. De man van een jaar of 40, die naar alcohol ruikt, trekt haar mee de greppel in en vraagt in eerste instantie om geld. ,,Je realiseert je dat het niet goed is”, vertelt het slachtoffer in Opsporing Verzocht. ,,Ik stond te trillen op mijn benen. Ik dacht echt: ik kom hier niet meer levend uit.”

De verkrachter laat haar echter kort daarna gaan en zoals ook bij eerdere incidenten biedt de man zijn excuses aan. ,,Toen heeft hij mij uit de sloot geholpen. En toen zei hij dat hij er spijt van had. Ik denk ja: wat heb ik eraan?” 

Vier jaar later slaat de verkrachter vermoedelijk voor de laatste keer toe: in januari 2010 bedreigt hij een 28-jarige vrouw op de Onze Lieve Vrouwedijk tussen Waalre en Veldhoven met een mes, terwijl hij haar verkracht. Sindsdien is het volledig stil.

Het ogenschijnlijk bizarre gedrag van de verkrachter is niet ongebruikelijk, zei recherchepsycholoog Bram van der Meer eerder tegen deze krant. Hij werkte aan de beoordeling van dreigementen tegen de koninklijke familie en haalt al jaren gedragskenmerken van daders voor de politie uit dossiers waarin de dader onbekend is. Populair gezegd: profiling.

,,Er zijn meerdere dader-typologieën. Van heel agressief en sadistisch tot daders die fantaseren over een normale seksuele relatie. Sommigen zeggen zelfs: 'Zeg dat ik lief ben'. Dit zou iemand kunnen zijn die behoefte heeft aan seksualiteit en intimiteit. Maar dat zeg ik met grote voorzichtigheid."

Volgens Van der Meer zijn verkrachters vaak mensen die sociaal niet zo handig zijn en moeilijk contact maken. ,,Op basis van wat ik van de zaak gehoord heb, zou ik in eerste instantie uitgaan van een man met een seksueel motief. Vernedering of sadisme vind ik minder waarschijnlijk."

De jacht op de serieverkrachter gaat de komende maanden onverminderd door. Vorig jaar nog werd er in het geheim een dna-verwantschapsonderzoek gehouden. In zo'n onderzoek wordt het deel van de bevolking dat binnen het profiel van de dader past, gevraagd dna-materiaal af te staan. 

Het leverde geen match op. Het OM bekijkt nu welke stappen ze nog meer kan zetten; een grootschalig dna-onderzoek behoort tot een van de opties.