‘Verlaat gekkenhuis Nederland voor het te laat is’
Wie zoals ik op veilige afstand en met een drankje op het strand de open inrichting Nederland observeerde afgelopen week, kan maar één ding gedacht hebben: hoe kan een fatsoenlijk mens daar nog wonen? Ik weet van gekkigheid niet waar ik moet beginnen.
Symptomatisch voor de teloorgang vind ik het wangedrag van Selçuk Öztürk. In de Tweede Kamer vond gisteren (donderdag, red.) het debat over de Armeense genocide plaats. De boel was flink beveiligd want voor je het weet staat het Binnenhof vol met toeterende, gekwetste snorremannen die onschuldige bejaarde passanten met vlaggen kietelen.
De beveiliging bleek zinloos want Öztürk, de Cro-Magnon van DENK, was met een paar trawanten op de publieke tribune geklauterd. Daar maakten zij zoveel kabaal dat ze uit de Tweede Kamer werden gesmeten door een alfamannetje dat iets hoger in de pikorde stond.
Volgens mij is dat een unicum in de parlementaire geschiedenis. Wat een decorumverlies. Je zou bijna heimwee krijgen naar de keurige burgermannen Boer Koekoek en Hans Janmaat.
Wat de Cro-Magnons brulden, weet ik niet, maar het zal wel iets in de geest zijn geweest van: die stomme Armeniërs zijn gewoon verdwaald in de woestijn en waren hun waterkruiken vergeten. En eentje is van de trap gevallen in een Ottomaans politiebureau.
Nog stuitender is dat de sokpoppen van Erdoğan moord en brand schreeuwen over de Rohingya in Birma (want mohammedaans broedervolk), de uitroeiing van de Gazanezen (proest) en ronduit lacherig doen over de Joodse genocide, de Koerdische genocide, de Griekse genocide, de Assyrische genocide en de Armeense genocide, alle ontsproten uit de Groot-Ottomaanse Gedachte van Lebensraum en Blut und Boden en eigen volk eerst. DENK: het lachende smoelwerk van het islamfascisme in Nederland.
De lethargie in politiek Nederland is vandaag de dag zo stuitend dat men DENK en NIDA als leuke frisse clubjes dreigt te beschouwen, en een welkome aanwinst voor ‘het debat.’
Over lethargie gesproken: ik keek gisteren naar het debat in de gemeenteraad van Amsterdam. Dat ging onder meer over de tonnetjes belastinggeld die de radicaliseringsambtenares Saadia Ait-Taleb aan haar minnaar had geschonken en waarmee ze hun leuke uitjes naar zonnige oorden betaalden. Toyboy Saïd wordt acteur genoemd maar ik heb werkelijk niets op Google gevonden over zijn carrière. Ja, één verwijzing naar een buurtclubpromoclipje in het Brusselse Schaarbeek.
Ik zou bijna gaan denken (stoute ik!) dat ons aller Saadia het acteurschap van Saíd verzonnen heeft om zo die Amsterdamse belastingcentjes op verantwoorde wijze te kunnen verkwanselen tijdens hun al dan niet halale wittebroodsweken. Het is niet voor niets dat Van der Laan die paar filmpjes van Saïd en Saadia eigenhandig in de shredder heeft geflikkerd, zo erbarmelijk slecht moet het zijn geweest. Peppie en Kokkie (maar dan vilein) hadden nog beter hun vakantiefilmpjes uit Dubai aan de burgemeester kunnen geven.
Om terug te komen op die lethargie: Fopburgemeester Van Aartsen zat erbij als een zak zout, zeg maar zoals Melkert destijds naast Pim Fortuyn. Melkert dook van de week ineens op – als een diabolus ex machina – in de raad van commissarissen van ADO Den Haag. Die man heeft werkelijk geen enkele schaamte en is net zo’n windvaan als Van Aartsen.
Van Aartsen zwaaide nog net niet met een korannetje in de Mokumse gemeenteraad maar hij reutelde wel zijn vertrouwde riedel dat het salafisme helemaal geen stroming binnen de islam is, dat we lief moeten zijn voor die gedeserteerde padvinders van Islamitische Staat etc. etc.
De tekst gaat hieronder verder.
Enfin, iedere stad krijgt wat het verdient. Had de gemeenteraad van 020 de stedenband met Tel Aviv maar niet moeten vernachelen.
Ik vraag me af wat prinses Ollongren wist van de beerput van Saadia Ait-Taleb. Als rechterhand van Van der Laan en als controlfreak moet ze van de hoed en de rand hebben geweten dus ik ben razend benieuwd wat voor leuke info er nog vrijkomt tijdens het baggeren. Vis begint aan de kop te stinken en dat geldt ook voor deze ‘kwestie’.
Aan D’66 wil ik geen woorden meer vuil maken. De enige hoop is dat de kiezer afrekent met Pechtold en zijn pluchefetisjisme, tijdens de verkiezingen op 21 maart. Ik hou mijn hart vast voor de volgende stap van de heksenkring van Kaag en Ollongren, die systematisch zijn eigen agenda afwerkt. Ik kan de vinger er niet op leggen, maar ik voel aan mijn water dat dit slechts het voorspel is van grotere beslissingen.
En toen zag ik Sylvana – goed voor een paar duizend Bijlmerstemmen – weer zitten kakelen bij Jinek en dacht: wat zit hier voor masterplan achter, dat de lijsttrekker van de Partij voor Sylvana iedere dag weer op de treurbuis moet. Het is toch buitenproportioneel dat de freakshow Bij1 zoveel aandacht krijgt op de nationale televisie.
Mijn oude buurman van de Ten Katemarkt in 020, Henk Bakker sr. van Leefbaar Amsterdam, was toch ook niet elke avond op de televisie en in vergelijking met Sylvana was ome Henk tenminste nog een serieus en erudiet politicus.
De tekst loopt hieronder door.
Ik werd wel heel vrolijk van het Holleeder-proces en kreeg enorme heimwee naar mijn ouwe Jordaan. Heerlijk, al dat gescheld en gevloek, dat kunnen ze daar als de beste. Wimpie is, tierend en schuimbekkend met die verfijnde Jordanese humor, puur goud. Nu pas begrijp ik waarom Twannie Huys (die eigenlijk Martinus Huijs heet) de Neus adoreert. Wat was Mokum toch leuk vroeger! Ik moest snotteren van nostalgie en draaide deze fijne plaat van Johnny Jordaan en toen kwam ik Kleenex tekort hoor!
Mijn humeur werd nog beter toen ik het beteuterde gezicht zag van meester Ficq, en die ziet er toch al uit alsof ze drie uur door een winterstorm op de Shetland-eilanden heeft geploeterd. De machtige tabaksindustrie is een maatje te groot voor haar. Beter richt ze zich weer op haar ondeugende boefjes, die net als sigaretten ook niet echt bevorderlijk zijn voor de volksgezondheid.
Ik dreigde af te sluiten met een vrolijke noot, maar ik blijf bij mijn waarschuwing: verlaat Nederland voor het te laat is, tenzij u kutweer heerlijk vindt en bovenstaande zaken die ik subtiel aanstipte natuurlijk volstrekt normaal vindt en als voldongen feiten beschouwt.
