Op de eerste zittingsdag op 5 februari werd al duidelijk dat Willem Holleeder elke betrokkenheid ontkent bij de misdaden waarvan hij wordt verdacht. In totaal vijf liquidaties, doodslag en een poging tot en lidmaatschap van een criminele organisatie worden hem aangerekend. "Onzin", aldus Holleeder.
In de ondervragingen van de rechtbank en incidenteel het Openbaar Ministerie, legde Holleeder uit zich van geen kwaad bewust te zijn. "Waarom zou ik Kees Houtman (2005) en Thomas van der Bijl (2006) willen vermoorden?" Ik wist niet eens dat ze met de politie spraken", is het antwoord van Holleeder op het vermeende motief.
De dood van mede-Heinekenontvoerder Cor van Hout (2003) en crimineel John Mieremet (2005) moest toch vooral gezocht worden in het onderlinge conflict dat deze mannen hadden en de criminele groeperingen waartoe zij behoorden.
Van Willem Endstra (2004) had Holleeder nog geld tegoed en daarnaast was hij juist degene die hem al die tijd heeft beschermd. Zijn dood kon goed het gevolg zijn van het feit dat hij de vele criminelen die geld bij de zakenman hadden geïnvesteerd, niet terug kon betalen.
Kwade geniussen
Hoe het dan toch kon dat hij nu weer in het verdachtenbankje zat, is volgens Holleeder vooral zijn zus Astrid en Mieremet aan te rekenen. Hij omschreef deze twee als de kwade geniussen. Mieremet die hem zwart maakte in de onderwereld door leugens over moordplannen te verspreiden en samen met Endstra zijn verklaringen bij de politie in "elkaar draaiden".
Daarnaast was het Astrid die zijn ex Sandra den Hartog en andere zus Sonja had opgezet om verklaringen tegen hem af te leggen die volgens Holleeder zijn samen te vatten als "smerige leugens."
Eerlijk
Holleeder liet weten dat het toch vooral zijn doel was om een eerlijk leven te gaan leiden. Het Heinekenlosgeld was zijn startkapitaal. Het was zijn eerste biecht. Het geld was natuurlijk niet verbrand zoals altijd beweerd, maar samen met Van Hout geïnvesteerd in panden in Amsterdam en Alkmaar.
De latere verkoop van zijn deel van het vastgoed investeerde hij op zijn beurt weer bij Endstra, zijn tweede biecht. Via de bankier van de onderwereld moest dat geld uiteindelijk wit worden.
Dat het niet is gelukt om los te komen van de criminaliteit lag niet aan hem. En zijn omgang met criminelen moest toch vooral gezien worden als "gezellig", het betekende niet dat hij zich in hun zaken mengde.
Opnamen
Het beeld zoals dat van hem is geschetst in de media, een monster en een beest, klopte dan ook niet, vindt Holleeder. Een boef zeker, een grote boef klopte ook, maar niet verantwoordelijk voor liquidaties.
Op de doodsbedreigingen die hij uitte tegen zijn zussen, heimelijk opgenomen tijdens persoonlijke gesprekken, kon hij echter niet veel anders zeggen dan "ik zei maar wat". Hij is een simpele jongen uit de Jordaan en zo werd daar gesproken.
Het was vooral bedoeld om zijn zussen onder druk te zetten de waarheid te spreken die zich in zijn ogen vreemd gedroegen. Hij kreeg de bevestiging toen hij te horen kreeg dat ze met de politie hadden gesproken. "Ik heb veel meegemaakt in mijn leven, maar dit was het ergste wat me is overkomen", aldus Holleeder.
Vanaf maandag is het de beurt aan Sonja om haar licht over deze zaak te laten schijnen.