Opinie op zondag: 'Verbaal verkooptalent is mannelijke gave'

Hoewel mannen tegenwoordig in de verdrukking schijnen te zitten, is er één vaardigheid waarmee ze vrouwen nog altijd naar de kroon steken en dat is de kunst van het met gezag verkondigen van ongeacht wat.

Ex-minister Willem Vermeend illustreerde het onlangs nog treffend. Of het nu gaat om de kredietcrisis, het zorgstelsel, het klimaat, de armoede, de wereld van het 3D-printen of cybercrime, Vermeend weet hoe het in elkaar zit en deelt dat graag met anderen. Met zijn verstand van alles schreef hij meer dan dertig boeken. Het kwam in niemand op om aan zijn deskundigheid te twijfelen, tot hij het woord liet voeren door een vrouwelijke collega. Toen doken ineens overal experts op om te zeggen dat het onzin was.

Journalist Emma Brunt wees eens op de generositeit die mannen aan de dag leggen als het om het erkennen van elkaars deskundigheid gaat. Dan hoorde je volgens haar op een dag alle mannen tegen elkaar zeggen dat deze of gene 'een echte bladenman' was, en hop, daar was die ineens hoofdredacteur. Vrouwen neigen in zo'n geval eerder naar het tegenovergestelde. Zodra zij er lucht van krijgen dat een sekse-genoot een bepaalde carrièrestap in gedachten heeft, stellen ze alles in het werk om haar gebrek aan expertise inzichtelijk te maken zodat ze wel uitkijkt.

Vrouwelijke orakels nog niet gevonden

Regeringen leiden, auto rijden, vliegen, wis- en natuurkunde studeren, haast alles blijken vrouwen net zo goed te kunnen als mannen, of beter. Maar als het gaat om het met aplomb dingen verkondigen, moeten ze in hen hun meerdere erkennen. Van de orakels Felix Rottenberg, Herman Pleij, Peter R. de Vries, Jan Mulder, Charles Groenhuijsen, Johan Derksen en Jort Kelder zijn de vrouwelijke evenknieën nog niet gevonden.

Ooit kocht ik op een verlaten parkeerterrein voor tweehonderd euro een waardeloze messenset van een man die mij uitlegde toevallig juist op de terugweg te zijn van een keukenbeurs, zodat hij nu nog net een laatste exemplaar, het jongste fruit van de revolutie die zich in de wereld der snijkunst aan het voltrekken was, in zijn kofferbak had liggen en ik dus een geluksvogel was.

Ik kan mij geen voorstelling maken van de vrouw die mij tot zoiets zou hebben kunnen bewegen, terwijl mijn hoofd intussen volstroomt met beelden van mannen die dat waarschijnlijk weinig moeite gekost zou hebben. Maarten van Rossem, Henk Krol, Johan Cruijff, Freek de Jonge, Mart Smeets, G.B.J. Hiltermann.

Het verbale verkooptalent rendeert als nooit tevoren. Zeer lucratieve bedrijfstakken zijn er sinds de jaren vijftig rondom ontstaan: de reclame en de consultancy. Uniek is bovendien dat deze typisch mannelijke gave, in tegenstelling tot de meeste andere, door vrouwen niet verketterd wordt. Integendeel, waar praatjes verkocht worden, staan vrouwen veelal te juichen, zodat het in de jaren zestig zelfs nog gelukt is om er een hele politieke partij mee op te richten: D66.

Intellectuele dandy

Hans van Mierlo liep in een regenjas over de gracht, zeggend dat er in Nederland iets moest veranderen. Maar wát moest je hem niet vragen, of dat kon wel, graag zelfs, maar dan kwam er een lang antwoord dat eigenlijk geen antwoord was, of althans, het was maar vanaf welke kant je ernaar keek en hoogstwaarschijnlijk alleen in dialectische zin, maar juist dat ook, was de essentie. Journalisten keerden naar hem terug als naar een waterput. Zijn partijcollega Laurens Jan Brinkhorst, principieel tegen het koningshuis maar intussen oprichter van zijn eigen prinsdom, was faliekant voor of tegen van alles, maar wát, voor wie en waarom, kon alleen verwoord worden door hemzelf.

Dat laatste hadden Boris Dittrich en Roger van Boxtel met hem gemeen. De welsprekendheid van de in zijn eigen imago van intellectuele dandy afgezonken fractievoorzitter Gerrit Jan Wolffensperger, werd door Kees Fens destijds getypeerd als 'een welhaast autonoom gegeven, dat alleen overtuigt van haar eigen kwaliteiten'. 

Het is nu aan de kunstminnende oude tovenaar Alexander Pechtold, drager én begraver van kroonjuwelen om het op te nemen tegen de twee nieuwste sterren aan het firmament: Thierry Baudet en Theo Hiddema, romantisch, realistisch, nouveau en ancien, maar bovenal tegen het regime.