Nogal wat leden van D66 hebben moeite christenen werkelijk te begrijpen
Even nog over Pia Dijkstra en de garantie op stofzuigers. Tijdens het debat over haar donorwet in de Eerste Kamer, een dag of tien geleden, antwoordde dit D66-Kamerlid op een vraag of zij kon garanderen dat de wettekst straks voor iedereen begrijpelijk was."Een garantie geef je op stofzuigers" zei ze.
Laatst was ik aan het stofzuigen. Ik ben in het bezit van een zwart model van een gerenommeerd merk. Nooit klachten eigenlijk. Maar, nu merkte ik dat het niet lekker ging. Er bleven kruimels liggen die anders zonder problemen worden opgezogen. Ik stelde me het telefoontje met de fabrikant voor: "Garantie? Die geven we in Nederland alleen op wetsartikelen."
Stevo Akkerman signaleerde in deze krant een vreemde tegenstrijdigheid. Bij orgaandonatie gaat D66 uit van 'wie zwijgt, stemt toe', terwijl bij 'voltooid leven' vol wordt ingezet op zelfbeschikking. Akkerman ziet achter beide standpunten eenzelfde houding tegenover de dood. Die is ons eigendom. Niks mysterie meer. Wij hebben de regie.
Ik zie wel eens beelden van een partijbijeenkomst van D66. Het doet me altijd denken aan de reünie van een studentenvereniging. Het optimisme van de eeuwige student regeert daar nog. Alles lijkt maakbaar. Niet zoiets van 'we rule this country', maar 'we rule our life and death'. Begrijp me niet verkeerd: het gaat me niet om het standpunt van D66 over orgaandonatie en voltooid leven, al gaat de partij bij de laatste kwestie wel hard de bocht door. Het moet allemaal zo snel voor elkaar zijn.
Op partijbijeenkomsten van D66 regeert het optimisme van de eeuwige student nog
Maar niet iedereen kan meekomen in deze ratrace voor zelfbeschikkers. Misschien is 'zelf de regie houden' ook wel zoiets als een talent dat domweg niet iedereen heeft of waar niet iedereen gebruik van wil maken. Daar sta je midden op een plein. Het is druk en lawaaiig. Iedereen raast langs je heen op weg naar het beloofde land waar je alles zelf mag beslissen. Waar het elke dag 'Zelfbeschikkingsdag' is. Vlaggen is verplicht.
God en Pechtold
Nee, in die voortdurende nadruk op zelfbeschikking ligt niet mijn grootste ergernis. Ik vind zoveel vertrouwen in de mens ook wel iets charmants hebben. Het is iets anders. Ik zie bij D66 soms zo weinig begrip voor mensen die er anders over denken. De mensen die op het plein stil willen blijven staan en een andere keuze maken. Ik weet: hier loopt geen duidelijke scheidslijn tussen geloven en niet geloven in onze samenleving. Zo eenvoudig is het niet. Maar zit ik er ver naast, als ik denk dat nogal wat leden van D66 moeite hebben christenen werkelijk te begrijpen? Mensen die hun leven in handen leggen van een Goddelijke Vader en zich overgeven aan Zijn wil.
Laatst zag ik D66-leider Alexander Pechtold bij Eva Jinek, samen met zijn collega van de ChristenUnie, Gert-Jan Segers. Ze zaten ieder aan een ander kant van de tafel en maakten de balans op van honderd dagen kabinet-Rutte III. Ze vonden allebei dat je moest kijken waar je kon samenwerken. Het gesprek kwam op de moeder van Pechtold. Die had gezegd dat als D66 met die ChristenUnie zou gaan samenwerken ze een persconferentie op het Binnenhof zou beleggen en dan zou zeggen: "Zo heb ik Alexander niet opgevoed."
Moeder Pechtold bleek de zelfbeschikking zo ongeveer te hebben uitgevonden.
Moeder Pechtold bleek de zelfbeschikking zo ongeveer te hebben uitgevonden. Ze was bang dat er allerlei zaken zouden worden teruggedraaid. Alexander had gezegd dat dit niet zou gebeuren, maar dat hij wel op een nette manier afspraken zou maken met de ChristenUnie.
Misschien is het goed voor D66 om te weten dat ook met katholieken nette afspraken zijn te maken over orgaandonatie. Dat mag namelijk van de kerk. Paus Franciscus noemt het zelfs een verdienstelijke daad als je organen afstaat. En dat incomplete lichaam hoeft zelfs de Opstanding op de jongste dag niet in de weg te staan. Ik las op een Italiaanse site dat Christus dan het lichaam herschept waarin wij hebben gewoond met hetzelfde DNA. Ook al is het hart aan iemand anders gegeven.
Als het om 'voltooid leven' gaat, ligt dat heel anders: bij christenen spelen zaken als waardigheid naar het beeld van God en je toevertrouwen aan zijn liefdevolle zorg een belangrijke rol. Bovendien is in hun ogen het menselijk leven een gave Gods en dan is voor velen van hen zelfbeschikking uit den boze.
Ik ben bang dat ik veel D66'ers nu al lang kwijt ben.
Lees ook:
- De column van Stevo Akkerman over zelfbeschikking: De dood: is het een mysterie of ons eigendom?
- Het commentaar over de nieuwe donorwet: De tijd is nog niet rijp voor de fundamentele wijziging die Dijkstra en D66 voorstellen