Lees de Koran en weet: Israël is een Joodse staat

De heilige stad was nog nooit zo omstreden. Het recht dat Israël op Jeruzalem als hoofdstad doet gelden, wordt wereldwijd aangevochten. De Palestijnse retoriek, in december uitgelokt door president Donald Trump die de Amerikaanse ambassade van Tel Aviv naar Jeruzalem wil verhuizen, zwol aan toen Trump ook nog besloot om de VN-hulp aan Palestijnen met 65 miljoen dollar te korten.

Verderop in de regio moeten de leiders van Egypte en Jordanië, toch stevige bondgenoten van de VS, maar zien hoe ze de woede van de Palestijnen honoreren zonder de Amerikanen van zich te vervreemden.

In zijn ‘Jeruzalem, een biografie’ (2011) vat historicus Simon Sebag Montefiore het theologische mysterie waarin Jeruzalem verstrikt is, zo samen: Het is het huis van één God, hoofdstad van twee volken, heiligdom van drie religies en de enige stad die twee keer bestaat: op aarde en in de hemel.

O, mijn volk!

Voor mij als belijdend moslim geldt dat de Koran mij gebiedt Israëls exclusieve aanspraak op het heilige land te ondersteunen - dat zégt de Koran namelijk. Dat document - 80. 000 woorden, door 1,6 miljard moslims aanvaard als Gods geopenbaarde woord - is heel stellig over Israëls bestemming en over welk volk het heilige land mag claimen.

De Koran (soera 5: 20-21) stelt: “Mozes sprak tot zijn mensen: o mijn volk! Herinner u Gods gunst aan u, toen Hij profeten onder u aanstelde en u koningen aanwees en Hij u gaf wat Hij aan niemand onder de volkeren heeft gegeven. O, mijn volk! Ga het heilige land binnen dat God voor u heeft bestemd en keer het niet de rug toe, anders zult gij verliezers worden.”

Nergens maakt de Koran gewag van de eigendomsaanspraak van moslims op het heilige land; integendeel God onthult in de Koran dat dat land voor Mozes’ volgelingen bestemd is. En omdat het land van hen is volgens de Koran, mogen ze ook als enigen bepalen waar hun hoofdstad ligt. Het is precies deze islamitische waarheid die politieke islamisten fel bestrijden.

Maak een reuzensprong

Maak van de koranitische tijd een reuzensprong van 1300 jaar en je belandt in de 21ste eeuw, met zijn totalitaire islamisme, dat fundamenteel verschilt van de islam.

Het veroorzaakt een nieuw soort antisemitisme in de psyche van moslims. Islamisten schreeuwen meteen ‘islamofobie!’ als iemand ze aanspreekt op hun ideologie, want, zeggen ze: als je islamisme ‘politiek totalitarisme’ noemt, dan roep je op tot anti-islamitisch racisme en fanatisme.

Het concept van ‘islamofobie’ is zo’n krachtig wapen geworden dat het het publieke debat lamlegt, zelfs voor moslims die durven bloot te leggen wat islamisme is.

Uit die kramp is het wereldwijde protest tegen Jeruzalem als Israëls hoofdstad voortgekomen. Het zijn niet alleen moslims die dat protest laten horen, het protest is breder, want alom komt men op voor de islamisten als betrof het een vervolgde godsdienstige minderheid, in plaats van hen te zien als de totalitaire fundamentalisten die ze zijn.

Willig werktuig

Wie, blind voor de ware aard van de politieke islam, de keus voor Jeruzalem-hoofdstad-van-Israël veroordeelt (en overtuigd is zo op te komen voor de Palestijnen), wordt een willig werktuig in handen van een heuse fascistische ideologie. Dit islamisme beoogt niet een samenleven in Israël, of een tweestaten-oplossing, maar het letterlijk en figuurlijk uitwissen van de staat Israël.

Net als in veel andere maatschappijen met een moslimmeerderheid, is het islamisme in de Palestijnse gebieden feitelijk ‘de andere bezetter’. Die belemmert de vrijheid van denken, van kritische analyse en op kennis gebaseerde bestudering van de islam.

De tekst loopt door onder de foto.

Het is hoog tijd dat moslims die andere bezetting door islamisten gaan onderzoeken. Onder het mom van opkomen voor de Palestijnse zaak verdoezelen velen het rabiate antisemitisme - of ze vinden zelfs wel best zo.

Het mag niet verbazen dat de oer-islamisten van Hamas en Hezbollah, die zich voordoen als moslims, meteen toeterden dat de ‘deuren naar de hel’ open zouden gaan toen Trump Jeruzalem als hoofdstad van Israël erkende. Hamaspredikers in Gaza riepen meteen op om ‘op te staan en Joden neer te steken’. Ik hoorde een moslimcommentator het gevoelen van miljoenen moslims over de hele wereld vertolken, toen hij de Koran-passages over Israël als het heilige land voor de Joden afwees. Zijn stelling: “De Koran is geen historisch document.” Zo erg zijn moslims dus al de weg kwijt.

In hun vurige antisemitisme willen ze niets meer weten van wat ooit ons dierbaar en heilig was - de Tora en diens volgelingen, Mozes en zijn boodschap en Gods eigen belofte van een toevluchtsoord in een Beloofd Land.

Ontkenning 

Die herroeping van wat de Koran moslims voorhoudt is nu een onaantastbare waarheid. Aan het Midden-Oostenconflict ligt de miskende theologische belofte aan Joden ten grondslag. Het gaat in het Israëlisch-Palestijnse conflict niet om politiek, om zionisme, om grenzen, land of water. Zelfs niet over een Palestijnse staat. Het gaat om de ontkenning van een islamitische waarheid: dat de Joden echt het Volk van het Boek zijn, dat hun weg naar God godegevallig en gerechtvaardigd is, en dat ze echt, zo staat geschreven, de erfgenamen van het Heilige Land zijn.

Ik raad in dit verband lezing van het werk van Khaleel Mohammed aan, hoogleraar religie aan San Diego State University, waar hij verbonden is aan het Centrum voor Islamitische en Arabische Studies. Mohammed schrijft dat de Koran verordonneert dat het Heilige Land aan de Joden toekomt. Dat staat geschreven - professor Mohammed benadrukt dat woord ‘geschreven’: het draagt begrippen als ‘vastgelegd’ en ‘onomkeerbaar’ in zich. Geen sterveling kan ongedaan maken wat voor een ander geschreven staat.

Groot en moedig boodschapper

Ook Mohammeds collega Tarek Fatah heeft daarop gewezen. In ‘The Jew Is Not My Enemy: Unveiling the Myths that Fuel Muslim Anti-Semitism’ (2010) voert hij aan dat ‘geschreven’, in de zin van ‘goddelijk en onherroepelijk voorgeschreven’, 22 maal voorkomt in de Koran.

Weinig moslims realiseren zich dat Mozes de meest genoemde figuur in de Koran is - hij komt er zelfs vaker in voor dan de Profeet van de islam. Mozes is daarin een groot en moedig boodschapper die zijn eigen kwetsbaarheden en angsten overwon.

Toch koesteren heden ten dage miljoenen moslims, beïnvloed door het islamisme, een dodelijke haat jegens Joden - waarmee ze zich afkeren van de Koran. Een enquête van het Amerikaanse Pew instituut uit 2006 bevestigde hoezeer anti-joods sentiment vooral te vinden is in landen met een moslimmeerderheid.

Het ‘kosmische antisemitisme’ (dat is jodenhaat opgevat als de strijd tegen een bovennatuurlijke vijand in plaats van een menselijke) is de spil waar de islamistische ideologie om draait. Dit politieke totalitarisme, dat zich voordoet als ‘islam’, tovert het antisemitisme om tot een godsdienst, het maakt van Jodenhaat een geloofszaak, een pervers kenmerk van vroomheid van moderne islamisten onder elkaar. Zo keren ze zich niet alleen bloedfanatiek tegen Joden, ze geven er ook een religieuze rechtvaardiging aan, hoe onjuist ook.

De tekst loopt door onder de foto.

Verstoken van kritische kennis en van toegang tot een islam die vrij is van islamisme, beleven de analfabetisch-gelovige moslims - of ze nu in het Midden-Oosten, Noord-Afrika of Europa wonen - het antisemitisme als een deel van het islamitisch geloofsgoed. En al te vaak gaat de rest van de wereld daarin mee.

Holocaustontkenning

Daarvandaan is het maar een klein stapje naar Holocaustontkenning, weer zo’n kenmerk van dat deel van de wereld waar moslims het voor het zeggen hebben. Iets meer dan de helft (51 procent) van de moslims zei in de genoemde enquête dat ze denken dat het aantal vermoorde Joden in de Tweede Wereldoorlog sterk overdreven wordt; het aandeel respondenten dat die opvatting is toegedaan, ligt nog hoger in het Midden-Oosten en Noord-Afrika: 63 procent.

Voor islamisten is het ontkennen van de Holocaust een middel om steun te verwerven tegen het bestaansrecht van Israël. Ze werven er ook voetvolk mee: terroristen en mensen die hen ondersteunen. De redenering is als volgt: de Holocaust is een verzinsel, dus de staat Israël is onder valse voorwendselen gesticht. De steun voor dit delegitimeren van Israël, en voor het vernietigen ervan, groeit.

Moordlustige haat

Dit is de vrucht van een bijzonder koppel: 20ste-eeuws antisemitisme en islamitische gevoeligheid. Adolf Hitler trachtte moslims in het Midden-Oosten en Noord-Afrika aan de kant van het Derde Rijk te krijgen; daartoe entte hij het antisemitisme in de islamitische ziel. Die spruit tierde welig door de zorg van de Arabische nationalisten, die er het Europese kolonialisme in hun regio mee probeerden te weren.

Het moderne islamisme (begonnen in Egypte anno 1928, door de Moslimbroederschap) heeft een nieuwe vorm van antisemitisme ontwikkeld, een moordlustige haat jegens alles wat Joods is, met Israël als belangrijkste mikpunt. Daardoor zijn moslims verblind: het antisemitisme in islamitisch gewaad belet hun in te zien dat de islam de Joden een mandaat over Israël en zijn hoofdstad heeft gegeven.

Wij moslims mogen onze ogen niet meer sluiten. De islam gebiedt ons te zien wat geschreven staat. 

Qanta Ahmed is een Brits-Amerikaanse moslima met Pakistaanse wortels, arts en publiciste. Ze schreef 'In the Land of Invisible Women' (over Saudi-Arabië), is gekant tegen Israëls bezetting van de Westoever, en twittert als @MissDiagnosis. 

Dit essay is verschenen in The Times of Israel.

Lees ook:
Hoe leven generaties Israëliërs en Palestijnen samen? Correspondent Monique van Hoogstraten praatte met hen over hun beeld van elkaar en over het conflict. 'Allemaal zijn ze betrokken, maar iedereen aan zijn eigen kant.'