Koopkracht gezin in veertig jaar amper gestegen (telegraaf.nl)

@99 Ik ben overigens 42 ik ging in '98 aan de slag en kwam toen redelijk snel aan het werk. Ik zou echter nu niet graag mijn werk meer verliezen, want dan kom je hoogstwaarschijnlijk in de flexibele schil terecht een doorstromen naar vast werk is steeds moelijker geworden.

@100 tl:dr!

Een prachtig relaas alleen totaal irrelevant t.o.v. het topic

Het topic stelt dat de koopkracht nagenoeg niet is verbeterd in de laatste 40 jaar, ik stel daar tegenover dat complete nonsens is. De Nederlandse levensstandaard is t.o.v. 1977 een enorm stuk beter, en toegankelijker voor een veel grotere groep

@101

1998 was het hoogtepunt van de economische boom van de jaren 90 daarna begon deze weer af te nemen, deze begon ongeveer in 1990 na 14 jaar worstelen om de crisis uit te komen, in 1998 was het werkloosheidscijfer erg laag, én hadden behoorlijke aflossingen op de staatsschuld gerealiseerd. die daalde namelijk in dat jaar. Het waren tevens de jaren dat er begrotingsoverschotten waren ipv tekorten.

https://www.volkskrant.nl/archief/lagere-groei-treft-begrotingsoverschot~a597755/

@102 Niet helemaal irrelevant lijkt me met alle respect. Het hebben van werk en de hoogte van de lonen (die al jaren achterblijven) en de factor zekerheid betreffende dit inkomen, houden een direct causaal verband met de gemiddelde koopkracht en welvaart van de gezinnen.
Er is in dit onderzoek ook primair gekeken naar het inkomen van gezinnen en het aandeel daarvan in het nationaal inkomen.
Het CBS doet dit via een inkomenspanelonderzoek (IPO). De benodigde informatie over
het inkomen is grotendeels afgeleid uit gegevens van de inkomstenbelasting.

Maar goed. Uit dit alles blijkt dat de omvang van onze economie twee keer harder gegroeid is dan het inkomen van huishoudens.
Bedrijven potten meer winst op, maar ook is de winstgevendheid zelf toegenomen.
Die hogere winstgevendheid hangt nauw samen met de onderliggende structurele verandering van de economie: het aandeel van het nationaal inkomen dat naar arbeid gaat wordt steeds kleiner en het aandeel dat naar kapitaal gaat dus steeds groter.

Ook zijn er fiscale en economische motieven voor multinationals om minder winst uit te keren. Daarnaast hebben directeurgrootaandeelhouders (dga’s) fiscale redenen om geld in hun bv te houden in plaats van het uit te keren (DNB, 2014). Het gevolg van dit alles is dat het inkomen van niet-financiële corporaties in de afgelopen decennia relatief sterk is gegroeid en niet is uitgekeerd.

Je zou kunnen stellen dat het voor huishoudens niet erg hoeft te zijn als corporaties meer winst gaan maken. Uiteindelijk zijn huishoudens namelijk eigenaar van die bedrijven. Dit betekent dat hogere bedijfswinsten leiden tot hogere vermogens van huishoudens die eigenaar zijn van de corporaties. Als die winst later wordt uitgekeerd, leidt dit dan alsnog tot een hoger inkomen van huishoudens. Het probleem is echter dat Nederlandse huishoudens in veel gevallen niet de eigenaar van deze Nederlandse bedrijven blijken te zijn.
Van de vijftien grootste beursgenoteerde bedrijven in Nederland zijn in het overgrote deel buitenlandse aandeelhouders voor meer dan de helft eigenaar. In het geval van bijvoorbeeld Shell, Wolters Kluwer en Philips zijn Nederlandse aandeelhouders zelfs voor minder dan 20 procent eigenaar. Dit betekent dat de winsten bij deze multinationals voor een groot deel ten goede zullen komen aan buitenlandse aandeelhouders.
Goed. Verder denk ik dat jij en ik niet op alle vlakken het eens zullen worden Bedankt voor je interessante argumenten en gesprek. Ik wil het hierbij laten en tot in een volgend draadje!

@104

Maar goed. Uit dit alles blijkt dat de omvang van onze economie twee keer harder gegroeid is dan het inkomen van huishoudens.

Dus, de levensstandaard t.o.v. 1977 is wel degelijk toegenomen, en dat is precies waar deze draad om is begonnen. Dat de Economie nog veel meer is toegenomen is dan niet zo relevant.

@105 Welvaart is niet direct meetbaar. Het Bruto Nationaal Product wordt veelal als maatstaf gebruikt, omdat dit objectief meetbaar is. Het BNP per capita houdt geen rekening met inkomensverdeling en de ontwikkeling van natuurlijk kapitaal. Dit onderzoek houdt daar wel rekening mee. Het zal t.o.v van 1977 zijn toegenomen, maar het houdt derhalve geen gelijke tred met het beslag wat de bedrijven op het nationale inkomen leggen.

@106

Met andere woorden de stelling "Koopkracht gezin in veertig jaar amper gestegen " is niet waar.

@107 Met baseert zich op de cijfers van het CBS. Aan die grafieken is te zien dat het welvaartsniveau voor de gezinnen maar marginaal is gegroeid sinds 1977.
Ook presenteerden de onderzoekers van Rabobank en de universiteit Utrecht in een woensdag gepresenteerd onderzoek een nieuwe maatstaf voor de welvaart.
Met hun 'brede welvaartsindicator' trachten de onderzoekers een beter beeld te schetsen van de welvaart dan het bruto binnenlands product (bbp) nu biedt. Die indicator biedt ook ruimte aan factoren als baanzekerheid, onderwijs, gezondheid, milieu, huisvesting, veiligheid en geluk.
In 2013 begon de welvaart echter te dalen, terwijl de economie voorzichtig begon te herstellen. In dat jaar liep de werkloosheid op en nam de tevredenheid met het leven af, aldus de economen. Sinds 2013 zit er nauwelijks schot in de welvaart, terwijl de economie inmiddels stevig groeit.
https://www.nu.nl/economie/4368739/welvaart-huishoudens-blijft-achter-bij-economische-groei.html
Ook DNB kwam eerder al (paar jaar terug) met vergelijkend onderzoek.
Die stelde in 2013 zelfs dat het inkomen
https://www.deaandeelhouder.nl/nieuws/2013/07/23/inkomenspositie_nederlandse_huishoudens_terug_/
Goed, hier wil ik het echt bij laten ik moet naar mijn werk. Tot in een volgend draadje.

@108

Maar wel gegroeid, alleen minder hard dan de totale economie.,

@109 Zeker, ook volgens het CBS dus (overigens marginaal).
Wat ik wilde zeggen (ook in mijn eerder opmerkingen), is dat er ook andere maatstaven bestaan dan alleen maar BBP, BNP, nationaal inkomen e.d. Je zou ook eens andere zaken in overweging moeten nemen als baanzekerheid e.d.
Hoogleraar economische geschiedenis Jan Luiten van Zanden heeft een nieuwe meetlat ontwikkeld samen met collega's van de Universiteit Utrecht en onderzoekers van de Rabobank.
Waar het de laatste jaren misgaat, is op de eerste plaats de arbeidsmarkt. De BWI houdt daarbij naast werkloosheid en besteedbaar inkomen ook rekening met de kwaliteit van banen.
Ik citeer:
"Kijk naar de mensen die ontslagen zijn bij V&D", verklaart mede-initiatiefnemer Hans Stegeman, hoofdeconoom Nederland bij Rabobank. 'Een groot deel van deze mensen heeft inmiddels nieuw werk gevonden. Maar de kwaliteit daarvan is fors verslechterd. Vaste banen zijn vervangen door flexibele, tijdelijke en dus onzekere contracten. Uit de wetenschappelijke literatuur weten we dat dat een negatief effect heeft op hoe gelukkig mensen zijn.'
Over werken gesproken, ik moet nu echt gaan. Tot kijk.