De State of the Union wordt gezien als de belangrijkste politieke toespraak van het jaar. De president vertelt het Amerikaanse volk hoe hun land ervoor staat en zet zijn beleidsdoelen voor het komende jaar uiteen.
Het Witte Huis van Trump wordt omgeven door maatschappelijke en politieke controverse.
Wat buiten kijf staat is dat de State of the Union dit jaar plaatsvindt tegen de achtergrond van de grootste persoonlijke en politieke reuring sinds die van 1999, toen Bill Clinton het land toesprak terwijl er een hoorzitting over zijn afzetting gaande was in de Senaat.
De toespraak komt een week na de beëindiging van een sluiting van de federale overheid na mislukte onderhandelingen met de Democraten en iets meer dan een week voor de dreiging van een volgende 'shutdown'.
De regering-Trump is bovendien verwikkeld in een patstelling over immigratiewetgeving in het Congres en het onderzoek van speciaal aanklager Robert Mueller naar banden tussen het toenmalige campagneteam van Trump en Rusland lijkt in een stroomversnelling te zijn gekomen.
Trump is de meest impopulaire president in de moderne Amerikaanse geschiedenis: tijdens zijn eerste jaar keurde gemiddeld 38 procent van de Amerikanen zijn optreden goed. Dat komt overeen met de 'harde kern' van Trump-aanhangers.
Zijn constante aanvallen op de media, de Democraten en dissidenten binnen zijn eigen Republikeinse partij en de bestuurlijke chaos in het Witte Huis zorgen ervoor dat de gemiddelde kiezer aarzelt om Trump de successen toe te schrijven waar hij zelf prat op gaat.
Het is vooral de vraag welke president verschijnt: 'teleprompter-Trump' of 'reality-tv-Trump'.
Met andere woorden: zal de president netjes de tekst oplezen die in samenwerking met zijn staf is voorbereid of wijkt hij daar op de hem kenmerkende manier van af?
Gezien de problemen waar Trump en de zijnen tegenaan zijn gelopen bij het maken van nieuwe wetgeving in het Congres - zoals het stuklopen van het vervangen van 'Obamacare' - zal de president volgens Witte Huis-medewerkers zijn vechtlustige opstelling tegenover de Democraten matigen en oproepen tot samenwerking tussen de partijen.
Een van de vragen die de gemoederen het meest bezighouden is of Trump iets zal zeggen over het Ruslandonderzoek van Mueller. De president heeft dat in het verleden meerdere malen betiteld als een 'heksenjacht zonder greintje bewijs'.
Zijn advocaten onderhandelen momenteel echter met de speciale aanklager over de voorwaarden waaronder de president zich door Mueller zou laten verhoren, al dan niet onder ede. De adviseurs van Trump die zich openlijk over de kwestie hebben uitgelaten zijn eensgezind: het is beter voor de president als hij tijdens de State of the Union de verleiding om uit te halen naar Mueller weerstaat en met geen woord rept over het onderzoek.
Trump zal zich laten voorstaan op de goede toestand van de Amerikaanse economie.
Volgens de president is die weer "open for business" dankzij zijn beleid: de economie groeit harder, de werkloosheid is flink afgenomen en de aandelenmarkten doen het uitstekend.
Dat schrijft Trump vooral toe aan zijn grootste wetgevende overwinning van zijn eerste jaar als president, de grote hervorming van het belastingstelsel die eind vorig jaar werd aangenomen door het Congres. Critici merken echter op dat de huidige stand van economie vooral te danken is aan zijn voorganger, Barack Obama, en dat de maatregelen van Trump te vers zijn om zich te vertalen naar zichtbare effecten op de economie.
Ook zal Trump, zoals hij maandag al aankondigde, het belang van "eerlijke" internationale handelsverdragen benadrukken. Onder zijn leiding trok de VS zich vorig jaar terug uit verschillende grote vrijhandelsverdragen, zoals het Trans-Pacifisch Partnerschap (TPP).
Momenteel wordt er onderhandeld over wellicht het belangrijkste dergelijke verdrag voor de Amerikaanse economie, de 24 jaar oude Noord-Amerikaanse Vrijhandelsovereenkomst (NAFTA). Trump heeft al gezegd dat hij ook NAFTA onder de huidige afspraken beschouwt als "vreselijk" voor het Amerikaanse bedrijfsleven.
De president zal zich qua beleid vooral richten op infrastructuur en immigratie.
Volgens medewerkers zal hij in ieder geval niet komen met een lange lijst van geplande wetten en maatregelen, maar zal hij zich richten op een aantal aandachtsgebieden, waaronder het verbeteren van de Amerikaanse infrastructuur en een grote hervorming van het immigratiestelsel. Dat waren beide belangrijke verkiezingsbeloftes van Trump.
Zelf lichtte de president vorige week ook een tipje van de sluier op tijdens een ontmoeting met burgemeesters in het Witte Huis. Hij beloofde hen een plan om wegen, bruggen, vliegvelden en rioleringssystemen te (her)bouwen en te zorgen voor beter openbaar vervoer in de steden. Dat moet 1,7 biljoen dollar (1,36 biljoen euro) gaan kosten.
Het Witte Huis heeft ook de grote lijnen van een immigratieplan vrijgegeven. Dat voorziet in een route naar het staatsburgerschap voor 1,8 miljoen 'Dreamers', illegale immigranten die als kind naar de VS kwamen. Onder een door Obama ingevoerd programma, DACA, kregen zij verblijfsvergunningen toegekend en mochten ze werken en studeren.
In ruil zouden de Democraten hun goedkeuring moeten verlenen aan een budget van 25 miljard dollar (20 miljard euro) extra voor grensbeveiliging, een bedrag dat onder meer zou worden gebruikt om Trumps muur op de grens met Mexico te bouwen.
Het is overigens niet waarschijnlijk dat de Democraten daarmee akkoord zullen gaan: het is precies de kwestie die eerder deze maand leidde tot de overheidssluiting.