VVD vraagt aantal statushouders in bijstand

Terwijl het aantal inwoners dat een beroep doet op een bijstandsuitkering en niet werkt de laatste jaren toenam, zegt de gemeente niet te weten hoeveel statushouders (vluchtelingen met een verblijfsvergunning) zich onder die uitkeringsgerechtigden bevinden. De VVD gelooft dat kennelijk niet helemaal en wil via een aantal schriftelijke vragen over participatie in de samenleving van iedereen ook weten hoeveel niet werkende statushouders er bij zijn.

De fractie vindt dat iedereen zo goed mogelijk moet participeren en aan het werk zijn. Eerder gaven B&W aan dat de toename van het beroep op de bijstand (op basis van de Participatiewet) te maken had met onder meer de crisis. Maar die is nu voorbij. Raadslid Rob Ellermeijer van de VVD verwijst onder meer naar een artikel in het blad ‘Binnenlands Bestuur’ over de Rotterdamse aanpak met een streng op uitstroom naar werk gericht beleid, beperking van de instroom en intensieve controle op bijstandsfraude. In de Maasstad zijn de laatste vier jaar ruim 15.000 mensen uit de bijstand gehaald en aan een baan geholpen. In Amstelveen weet men volgens Ellermeijer niet hoe het aantal bijstandsgerechtigden en niet-werkende werkzoekenden zich ontwikkelt.

Daarom vraagt hij namens de VVD-fractie of het college zicht kan geven op de aantallen niet-werkende werkzoekenden en bijstandsgerechtigden in Amstelveen, over de jaren 2014-2017 en de actuele stand van deze bestanden in januari 2018. Daarbij wil hij ook weten hoeveel statushouders er bij zitten.

Niet te zeggen

Volgens de ambtelijke bestuursadviseur Petra Simonse is dat laatste niet te zeggen, reageerde zij eerder op dezelfde door amstelveen.blog.nl gestelde vraag. ”Zodra een statushouder zich in Amstelveen vestigt, wordt hij ook als Amstelvener benaderd”, zegt ze. “Er worden geen uitzonderingen gemaakt met betrekking tot de beschikbare faciliteiten, voorzieningen en verplichtingen waaronder die van de Participatiewet. Statushouders worden dan ook niet apart geregistreerd. Voor de uitvoering van de Participatiewet is dit ook niet noodzakelijk. Het aantal statushouders met een bijstandsuitkering kan dan ook niet gegeven worden.”

Statushouders na vijf jaar er uit pikken, als hun verblijfsvergunning niet wordt verlengd, zou dan een probleem zijn. Nee, zegt Simonse dat kan wel, omdat elke statushouder een speciale code in de gemeentelijke basisregistratie (voormalig bevolkingsregister) heeft. De vraag is of het gemeentelijke digitale systeem dan niet via die code gekoppeld kan worden aan het bestand uitkeringsgerechtigden. Daarop kwam geen antwoord van de raadhuis. Overigens verandert de code als men van statushouder de Nederlandse nationaliteit krijgt. Wie in die groep tot de uitkeringsgerechtigden hoort, is kennelijk ook niet bekend bij de gemeente.

Actieprogramma’s

De VVD wil in elk geval weten of B&W kunnen aangeven wat de resultaten zijn van de gemeentelijke actieprogramma’s als een Beleidsplan Participatiewet 2015-2018, aanpak voor alle jongeren tot 27 jaar en initiatieven om mensen met afstand tot de arbeidsmarkt aan het werk te krijgen. Verder vraagt de VVD van hoeveel mensen de laatste vier jaar de uitkering is beëindigd wegens fraude of andere onjuistheden. En wat de streefwaarden dit jaar worden beoogd voor de aantallen niet-werkende werkzoekenden en inwoners in de bijstand.

Op de vraag van amstelveen.blog.nl hoeveel statushouders een re-integratietraject volgen, zegt Simonse ook niet exact te kunnen antwoorden. “Voor iedere bijstandsgerechtigde, dus ook statushouders, wordt onderzocht wat de re-integratiemogelijkheden zijn. Er wordt gekeken naar de werkervaring, (fysieke) belemmeringen, opleidingsniveau, enzovoort. Er wordt op deze manier maatwerk geleverd waarbij registratie naar afkomst niet nodig is”, zegt zij.

Bewustwording

Volgens haar is wel na te gaan hoeveel statushouders die beschikbaar zijn voor arbeid het traject “Taal & bewustwording” volgen, iets dat vooraf gaat aan bemiddeling naar arbeid. Tijdens dit traject krijgen de statushouders aanvullende taalscholing (op hun inburgering) en een voorbereiding op de Nederlandse arbeidsmarkt. Het is sinds april 2016 beschikbaar. In dat jaar werden er zestig, en vorig jaar 85 trajecten geregistreerd.

Intussen vestigen zich steeds meer statushouders in Amstelveen, wegens de wettelijke verplichting die hier te huisvesten. Van 2014 tot en met 2017 gebeurde dat met 564 vluchtelingen met een verblijfsvergunning. Voor de eerste helft van dit jaar bestaat de wettelijke plicht in de stad 67 statushouders te huisvesten. Sinds 2016 zijn er 119 kinderen en 190 volwassenen een dak boven hun hoofd.

WOB

Hoeveel statushouders er in de bijstand zitten, lijkt niet een gegeven dat gemeenten graag geven. In Amsterdam, waar het aantal de laatste jaren ook toenam (van 2315 in 2015 naar 4251 in 2017), was er ook een verzoek op basis van de Wet Openbaarheid van Bestuur (WOB), ingediend door de ThePostOnline, voor nodig om de cijfers boven tafel te krijgen. Per 1 januari 2017 woonden er 6.639 statushouders in de hoofdstad. De begeleiding om 326 statushouders uit de bijstand te krijgen in 2017 kostte daar ruim € 12 miljoen.

Volgens Ellermeijer beschikt de gemeenteraad  momenteel niet over recente cijfers over de ontwikkelingen van het aantal bijstandsgerechtigden en niet-werkende werkzoekenden in Amstelveen. Om de effectiviteit van het beleid te kunnen beoordelen en zo nodig extra maatregelen in te zetten stelde hij naar zijn zeggen de vragen aan B&W. Ook vraagt de VVD om nader inzicht in de resultaten van de aanpak van de bijstandsfraude.

 

 

 

 

 

Lees ook:GroenLinks wil basisinkomen enmeer vrijheid minima
Lees ook:Amstelveense economie draait redelijk, werkloosheid stijgt
Lees ook:Verdubbeling subsidie begeleiding statushouders
Lees ook:Bijna 3,5 ton voor begeleiding AV-statushouders
Lees ook:Daling aantal ‘bijstandskinderen’ in AV