ANALYSE Van Rey: één zetel, veel invloed

De eerste termijn van het provinciebestuur als antwoord op de Algemene Beschouwingen van Provinciale Staten? Die ging grotendeels voorbij aan Jos van Rey. De fractieleider van Volkspartij Limburg trok zich terug achter de coulissen. Om zich volledig voor te bereiden op het vervolg van zijn frontale aanval op de gedeputeerden Ger Koopmans en Daan Prevoo. Van Rey maakte in zijn eerste termijn gehakt van de uitgaven van de gedeputeerden, en richtte zijn pijlen vooral op een declaratie van Prevoo. Een bonnetje van 871,50 euro met daarin meerdere flessen wijn van 99 euro, voortvloeiend uit een etentje met Bouwend Nederland in kasteeltje Hattem. Op zijn bekende wijze trok Van Rey alle registers open. Waarmee hij de hoofdrol in de bijna negen uur durende vergadering naar zich toe trok. Van Rey raakte een gevoelige snaar, en dat wist hij. Een signaal voor de ex-VVD’er om zijn woorden nog iets harder aan te zetten.

Vete

Natuurlijk is dat deels ‘de pot verwijt de ketel’. Van Rey is niet van onbesproken gedrag, om het maar eufemistisch uit te drukken. Daarbij heeft de Roermondenaar zijn politieke vijanden: Prevoo, Twan Beurskens en Ger Koopmans, hoewel Koopmans en Van Rey elkaar ook wel weer waarderen. Maar CDA is CDA, en dus loslopend wild voor de loop van Van Rey. Het is echter te gemakkelijk de aanval van Van Rey alleen als persoonlijke vete af te doen. Waar vooral een clash tussen de coalitiepartners PvdA en SP over het Huis voor de Zorg voorafgaand aan de vergadering interessant leek te worden, bleek dat vooral een politiek spelletje. De PvdA maakte een punt van iets dat allang afgesproken was en haalde al snel bakzeil. Waardoor Van Rey zich vol in de schijnwerpers wist.

Luizenkammetje

De leider van de eenmansfractie heeft een beproefde tactiek: hij vraagt alle mogelijke stukken op. Met een luizenkammetje gaat hij door de papierberg heen. Op zoek naar zwakke punten om bestuurders aan te kunnen pakken. Meestal verliest hij de strijd door óf tot vervelens toe terug te vallen op zijn inmiddels bekende verhaal over de macht van het CDA, de makke SP of de rol van de krant, óf vanwege de macht van het getal. Die ene zetel van Van Rey is vrij eenvoudig te passeren. Zo niet vrijdag. Toen bleek dat Van Rey nog wel degelijk macht heeft. Zijn voortdurende graafwerk levert niet altijd wat op, maar als dat wel het geval is, gaat de ervaren politicus vol op het orgel. Grote gevolgend had zijn betoog niet, maar het zat de betrokken bestuurders duidelijk niet lekker. Zij weten weer als geen ander: zo lang Jos van Rey politiek actief is, is absolute scherpte vereist.