Carry Slee veranderde van mening over mediteren: 'Het geeft mij de verbondenheid met het leven die ik altijd heb gemist'

Oude opvatting

'Ik ben altijd iemand geweest die de controle wilde houden over haar geest. Daarom heb ik, ook toen ik jong was, er altijd voor gezorgd nooit dronken te worden en heb ik nooit geëxperimenteerd met drugs. Jointjes op feestjes gaf ik door.

'Die hang naar controle kan te maken hebben met mijn moeilijke jeugd. Mijn fantasie was mijn ontsnapping. Ik verliet op jonge leeftijd mijn ouderlijk huis en was dus vroeg verantwoordelijk voor mezelf. Dan mag er niks misgaan. Mijn ouders konden mij niet genoeg veiligheid bieden. Daardoor voelde ik me op onbekende plekken nooit veilig en was er een haast permanente onrust. Ik was het liefst thuis.

'Later vertelde een vriendin regelmatig over mediteren en hoe belangrijk dat voor haar was, hoe rustig ze ervan werd. Ze gaf mij zo'n twintig jaar geleden een cassettebandje met oefeningen. Het bandje stopte ik in een lade. Ik wilde helemaal niet kalm worden in mijn hoofd, want zou ik dan nog wel inspiratie hebben, zou ik dan nog kunnen schrijven? Mijn geest beïnvloeden met meditatie was een beangstigend idee.'

Het kantelpunt

'Rond de publicatie en verfilming van mijn jeugdroman Afblijven in 2006 was ik zo druk met mijn werk, dat ik mezelf een beetje dreigde kwijt te raken.

'Mijn oudste dochter gaf mij een cd met meditatieoefeningen van Joke Hellemans. Een cadeau van mijn kind kon ik toch niet opzij leggen? Het was lief bedoeld. Ik vond dat ik op zijn minst even moest proberen te mediteren. Ik zette de cd op in mijn werkkamer; daar zou mij niets kunnen gebeuren. Ik luisterde en kwam meteen in iets moois terecht. Het voelde helemaal niet eng, maar vertrouwd. Ik volgde alleen mijn ademhaling.

'Ik ervoer een diepe stilte, ruimte in mijn hoofd, verbondenheid met een groter geheel. Het was prachtig.'

Nieuwe opvatting

'Ik ben door meditatie nooit de controle over mezelf of mijn geest verloren, juist niet. Ik heb mijn geest beter leren kennen. Er is niets beangstigends of zweverigs aan meditatie. Het is een oefening, een vaardigheid die je met veel discipline en doorzettingsvermogen kunt leren, net zoals fietsen.

'Je leert door je te concentreren op je ademhaling los te komen van alle gedachten die je doorlopend hebt en die voor een permanente onrust in je hoofd zorgen. Je leert ermee te spelen. De kunst is, niet mee te gaan in gedachten die toch blijven opkomen. Als dat lukt ontstaat er rust en ruimte in je geest. Je ervaart dat je meer bent dan je lichaam en gedachten, dat je deel uitmaakt van een groter geheel.'

Het effect

'Ik ben in rustiger vaarwater terecht gekomen. Sinds die eerste aarzelende keer mediteer ik dagelijks. Ik heb geen dag overgeslagen. Het heeft mij de verbondenheid met het leven gegeven die ik altijd heb gemist. De eenzaamheid die ik van jongs af aan heb gevoeld, vulde ik met schrijven en mijn gezin. Maar het nam niet die oude eenzaamheid weg. Het liefst ging ik altijd om met mensen die op mij leken, anders voelde ik me eenzaam. Nu kan ik beter omgaan met verschillen. Ik kan emoties van anderen beter van mij laten afglijden en betrek niet alles meer op mezelf. Ook is het nu veel minder lastig me op een andere plek dan thuis of achter mijn bureau veilig te voelen. Ik kan de stilte en de rust oproepen, waar ik ook ben. Het verschil tussen hoe ik me voel op onbekende plekken of in mijn vertrouwde omgeving lijkt nu veel minder groot.

'Mediteren heeft mij het grootste inzicht van mijn leven gegeven: ik ben niet mijn gedachten. Ik heb mij altijd geïdentificeerd met wat er in mijn hoofd omging. Als ik fysieke pijn had, dan haalde ik me van alles in mijn hoofd waardoor ik het erger maakte dan het in werkelijkheid was. Nu laat ik mij niet meer meevoeren door dergelijke rampscenario's. Mediteren leert je ook relativeren, en negatieve, angstige gedachten te vervangen door positieve.

'Mijn omgeving merkt dat ik rustiger ben geworden. Ook in mijn werk ben ik het kalmer aan gaan doen. Dat is niet onplezierig. Op mijn creativiteit heeft mediteren niet het gevreesde effect gehad. Er is juist meer vertrouwen dat er een oplossing komt als ik niet meer weet hoe ik verder moet met een verhaallijn. Voorheen had ik geen rust voordat ik er uit was, lag ik de hele nacht na te denken. Nu kan ik slapen, in het vertrouwen dat er vanzelf een oplossing komt. Die komt namelijk altijd.'