Abbas’ zwanenzang (niw.nl)

nieuw Israelisch weekblad.

Wie gaat nu eens de palestijnen helpen en beschermen tegen hun eigen leiders?
We willen allemaal dat die mensen ook eens een normaal leven kunnen opbouwen.
Israël kan daarbij helpen. Niet alleen door te stoppen met bouwen en nederzettingen te ontmantelen (d.m.v. onderhandelingen) maar met zoveel meer (wat ze nu ook al doen maar dat is nu nog maar een fractie).

Voor de zoveelste keer zien we weer al die palestijnse leugens en onwaarheden voorbij komen.
De wereld lacht erom.
De Arabische wereld verklaart Abbas voor gek.
Voor Israël is het allang geen nieuws meer en gaat gewoon rustig verder met waarmee zij bezig waren.

Wie zich inzet voor de palestijnen (hopelijk leest Anja Meulenbelt mee) mag toch nu wel eens tot de conclusie komen dat de bal bij de palestijnen neergelegd moet worden.
Willen ze ooit nog wat bereiken dan zullen ze nu stappen moeten ondernemen.
En dat is niet de oorlogsretoriek van Abbas.

Het mooiste zou zijn dat de palestijnen een leider krijgen die gewoon op de Israëli's afstapt en vraagt wat ze te bieden hebben.
En dan gewoon blanco onderhandelen.
Ik weet haast zeker dat als die leider zich beschaafd opstelt en dat ook verwacht van Israël (de wereldpers kijkt immers mee) dat hij/zij meer voor elkaar krijgt dan Arafat, Abbas, fatah/hamas en al die terroristische organisaties bij elkaar.

Al decennialang krijgt Israël de schuld van het falen van al die onderhandelingen.
Hun 'nederzettingsbeleid' wordt telkens weer aangemerkt als hoofdreden.
Maar weinigen hebben door dat dat beleid juist een reactie is op het bewust frustreren van de onderhandelingen door de palestijnen.

Wie dus pro-palestijn is en graag ziet dat die opbouw van nederzettingen stopt, die duidelijke grenzen wil zien tussen twee staten, die zou eens kunnen proberen om de palestijnen in beweging te krijgen i.p.v. alleen maar naar Israël te wijzen.

Tenminste als je pro-palestijn bent en niet anti-Israël.

@2

"Al decennialang krijgt Israël de schuld van het falen van al die onderhandelingen.
Hun 'nederzettingsbeleid' wordt telkens weer aangemerkt als hoofdreden.
Maar weinigen hebben door dat dat beleid juist een reactie is op het bewust frustreren van de onderhandelingen door de palestijnen."

Het kolonisatie beleid werd direct, 1967, na de verovering van de Westbank ingezet. Het is een vooropgezet plan voor het creëren van 'feiten op de grond'. Als er iets is wat bewus t de onderhandelingen frustreert dan is het wel het kolonisatie beleid, al vijftig jaar, van Israël.

President Obama begreep dat Israėl op dat kolonisatie beleid aangesproken moest worden, helaas staat Trump te juichen en te klappen bij elke extra illegale kolonist die Israël illegaal huisvest in door haar militair bezet gebied.