Direct naar artikelinhoud
Minaret

Hoezo niet intimiderend, die shariapakjes?

Een man bekijkt een Duits politierapport met daarin een foto van mannen in oranje vesten met daarop 'Shariah Police'.

Rechters jodelen zelden van blijdschap wanneer hun vonnissen sneuvelen in hoger beroep. Maar de knallende oorvijg die de rechtbank van Wuppertal vorige week ontving van het Bundesgerichtshof in Karlsruhe butste pas echt ego's.

Het Bundesgerichtshof is zoiets als in Nederland de Hoge Raad. Het beoordeelt of een uitspraak van een lagere rechtbank voldoet aan wettelijke eisen. De rechtbank van Wuppertal moest eind 2016 oordelen over een 'shariapolitie', die patrouilleerde in het uitgaanscentrum van deze stad in het Ruhrgebied. In september 2014 hulden zeven mannen zich in oranje vesten. Op de rugkant stond 'Sharia Police'. Ze berispten moslimjongeren die rondhingen bij holen van verderf.

Niemand betwistte de ijveraars het recht om op locatie een stichtelijk woord te richten tot afglijdende jonge geloofsgenoten. Maar die vesten met opdruk, waren die niet in strijd met het uniformverbod? Of was het daarvoor allemaal te onnozel? De rechtbank van Wuppertal zag niets in een rechtszaak, het openbaar ministerie wilde die wel. Uiteindelijk kregen de aanklagers hun zin maar met onwillige honden is het moeilijk hazen vangen. Na twee jaar volgde vrijspraak.

De rechters van Wuppertal hebben te lang gelogeerd op de achterkant van de maan

Het Duitse uniformverbod geldt niet voor muziekkorpsen. Er moet intimidatie in het spel zijn en de 'uniformen' moeten een ideologie uitdrukken. De rechtbank zag die intimidatie niet, zonder, volgens het Bundesgerichtshof, dat te onderbouwen. Het oordeel van het hof is gesteld in knorrig juridisch Duits. Een vrije samenvatting in cafétaal: De rechters van Wuppertal hebben te lang gelogeerd op de achterkant van de maan.

Angstaanjagend

Hoezo niet intimiderend, die shariapakjes? Waren ze niet alleen al angstaanjagend vanwege de context van wereldwijd geweld van extreme moslims? De ideologie ligt er duimendik op. Wel eens van ronselen gehoord trouwens? Wat gebeurde er op aarde terwijl de Wuppertalse rechters vertoefden op dat andere hemellichaam? In juni 2014 riep IS zijn kalifaat uit. In Europa, ook in Nederland, droegen betogers de IS-vlag. YouTube vertoonde onthoofdingen. Tussen het optreden van de 'shariapolitie' in Wuppertal en de vrijspraak in 2016 vielen er 130 doden in Parijs, 35 in Brussel en 45 op luchthaven Istanbul. IS verbrandde een Jordaanse piloot, levend en opgesloten in een kooi, en onthoofdde 21 Egyptische christenen op een Libisch strand. Om over talloze andere gruwelen maar te zwijgen.

Kennelijk riep de 'shariapolitie' bij de rechters geen associaties op met dit soort zaken. Of wilden ze die niet krijgen? Voelden ze zich verheven boven platte feiten? Te veel Hegel gelezen in hun opleiding?

De aanvoerder van de 'shariapolitie' was bekeerling Sven Lau, een salafi-kopstuk. Enkel dat al had de duttende magistraten ruw wakker moeten schudden. Sven kreeg vorige week van een andere rechtbank 5,5 jaar cel wegens hulp aan een Syrische strijdgroep die samenwerkte met IS. Geen jolige gast dus die een carnavalsgrap bedacht op een vrijgezellenfeestje. Een getuige had de 'shariapolitie' zo opgevat.

Wuppertal wankelde niet op zijn fundamenten door die paar vesten, maar het Bundesgerichtshof wil het kwaad in de kiem aanpakken, voor het groter wordt. De uitspraak is bemoedigend voor moslims en ex-moslims die openlijk kritiek uiten op de islamitische cultuur en de heersende ideologie. Ook in Nederland kunnen die critici rekenen op doodsbedreigingen. Vaak voelen ze onvoldoende steun van justitie, overheid, media en publieke opinie. Tot hun wanhoop.

Arabist en oud-redacteur van Trouw Eildert Mulder deelt in de rubriek 'In de schaduw van de minaret' bespiegelingen over de islamitische wereld. Lees hier meer afleveringen.