Is de dood straks een keuze? (nos.nl)

Transhumanisten, moet daar ook een appart toilet voor komen?

De hamvraag is, stel je wordt vanuit je eigen lichaam overgezet naar een ander lichaam. Hoe weet je zeker dat het bewustzijn niet gewoon gekopieerd is, en door de meegenomen herinneringen denkt ooit in het lichaam gezeten te hebben? Dat terwijl je echte ik dood is en geen verdere herinnering meer heeft?

Iedereen zou dan nog denken dat je leeft maar eigenlijk ben je er niet meer zelf.

Best wel interessant om hierover na te denken, wat voor “mens” er dan zou ontstaan.

Als je het leven nu niet begrijpt zal je het dan ook niet begrijpen je zal gewoon heengaan

De aarde is nu al zo vol, als we hun ideeën doorgang laten vinden, is er nergens meer een rustig plekje te vinden.

Laat mij maar lekker over een jaar of 15 door palliatieve sedatie rustig gaan.

@2
Bedoel je reïncarnatie, dat je herinneringen hebt aan een vorig leven ?

@1

Hahaha, das een goeie!

@6 : nee stel, iemand wordt overgezet in een ander robotlichaam. Daar is een methode voor. Hoe weet je dat die persoon in dat robot lichaam dezelfde persoon is als in het oude lichaam als de herinneringen exact kloppen?

@2

Je echte ik ligt opgesloten in je brein. Alles wat je voelt of beleefd begint daar.

Even on-topic:
Ik heb het artikel gelezen, ik zou dit niet willen. Het leven eindigt gewoon een keer, waarom zou je je leven willen verlengen of onsterfelijk willen zijn?
Ik vind het wel een rustgevend idee dat ik op een dag gewoon dood ga.

@6 f had je nog niet door dat andere mensen ook bewust van zichzelf zijn

@9 : klopt maar misschien moet ik hem anders stellen. Wat gebeurt er met je oude ik als je nieuwe ik in een ander lichaam zit. Merk je de transitie of zal de oude ik gewoon doodgaan en de nieuwe ik nooit gemerkt hebben dat de oude ik doodging?

@10

Hoe mooi zou het wel niet zijn om zelf te kunnen bepalen wanneer je er genoeg van hebt. Dat kan nu al hoor ik je denken, maar ik bedoel na zo'n pak m beet 600 jaar. Nooit meer de gebreken van het ouder worden hoeven voelen, geen vreselijke ziektes meer......ik teken er voor.

@9 : kortom hoe kan je aan de buitenkant zien of alles in het nieuwe lichaam is gezet?

@8
Ik denk dat alleen de persoon (brein) dat overgezet is, kan weten of er wel of niet een compleet brein ( herinneringen) zijn overgezet.

@5 Geen nood, het zal alleen weggelegd zijn voor de rijksten van deze aarde. Normale mensen (en alles daar onder) krijgen geen kans!

@16
Dan kan er een hel op aarde ontstaan.

@13

Eens!
Zelfbeschikking voor iedereen

@12

Ik denk dat "een oude ik" bestaat uit herinneringen, dus je zou je dan ook moeten kunnen herinneren dat je ooit leefde in een organisch lichaam.

Wie weet vormen machines of robots met een menselijk brein wel de volgende evolutionaire stap, wat de mensheid aangaat. De organische mens vormt namelijk een groot gevaar voor haar eigen voortbestaan, doordat wij meer consumeren dan de aarde eigenlijk toestaat.

@15 :

Kan een persoon dit dan ook duidelijk maken aan de omgeving? Kan die persoon bewijzen dat hij het ook echt is?

@21
Misschien wel, als ze een kopie van het brein hebben gemaakt, toen het lichaam nog leefde.

@22 : Dus als ik mijn brein zou kopieëren, door mijn brein precies na te maken en iemand het in een robotlichaam zou zetten, vervolgens overleef ik het kopiëren ook nog is, zodat ik ook nog is in mijn oude lichaam leef. Dan ben ik me bewust van twee lichamen?

@23
Dat vraag ik me dus ook af.

@23
Ik denk dat je oude lichaam dan niet meer bestaat, dat kan door ziekte of ongeval zwaar aangetast zijn.
De overgang tussen het oude en nieuwe “lichaam” kan wel ,n soort mini zwarte gat zijn.

@13 Nee want een herinnering die weg is, is weg, en je weet dus niet of alles overgeplaatst is of niet.
Wel een interessante materie, wat maakt jou, jou. ?

@26 is voor @15

@27

Ik schrok al en dacht; shit, hoe moet ik me daar nou weer uit lullen.

Er loopt trouwens een interessante tv serie (Westworld) die dit thema volgt, te zien op HBO. Vanaf maart seizoen 2.

Het roept bij mij ook vragen op over hoe je dan nieuwe herinneringen maakt, wat gebeurd er met je zintuiglijke waarnemingen waar zoveel herinneringen van gemaakt zijn? Denk aan het zonnetje op je huid, een streling, muziek in een bepaalde periode die dat dan weer boven brengt hoe je toen voelde. de geur van gemaaid gras.
Wat voor leven heb je als je alleen maar je brein bent ?

@2

Dat zul je eerst moeten weten wat bewustzijn is en waar het zit. Anders kan je het niet kopiëren.
Aangezien men dat niet weet, gaat het hele feest voorlopig niet door. (En waarschijnlijk helemaal nooit)

@28

@13

Alleen het idee al….600 jaar. Het charmante van het leven is nu juist dat het maar tijdelijk is.
En aangezien ouderdom met gebreken komt , komt het verlangen naar de dood vanzelf wel.

@30

Iemand die een been of arm kwijt is, kan fantoompijn hebben. Als het hypothetische geval van dat wat in het artikel staat werkelijkheid wordt heb je wsl een fantoomleven……

Maar gelukkig kan het niet, want jij (als in ik) bent degene die ervaart, niet de ervaring zelf uiteraard. Herinnering is slechts herinnerde ervaring. Maar wie kan zich herinneren hoe een emotie daadwerkelijk is? Dat kan je alleen irl ervaren.

@30

Goed punt, en je zult maar zin hebben in lekker eten (uit je herinneringen) maar niks meer kunnen proeven, of inderdaad nog eens dat ene mooie liedje wilt horen terwijl geluidstrillingen waarschijnlijk niet verder komen dan informatieve bliepjes.