Volgens Aboutaleb is elke moslim een salafist. Dat is verbijsterend, onjuist en zeer riskant

De vraag was: hoe kan een bestuurder met zoveel ervaring toch een kardinale fout maken die schadelijk kan zijn voor zijn politieke loopbaan? Het probleem voor ‘Abou’ ligt besloten in een zinnetje dat hij in december op de radio uitsprak: ‘Elke moslim is een beetje salafist’.

Ik hoef hier geen lange verhandeling te houden om het kwaadaardige karakter van deze religieuze stroming te bewijzen. Er zijn op internet genoeg literatuur, open bronnen en rapporten van inlichtingendiensten beschikbaar en mijn ruimte is beperkt. Laat ik mijn eigen analyse ook in één zin samenvatten: het salafisme is dankzij een krachtige opmars bezig met een poging de islam van binnenuit op te slokken. Dat de Rotterdamse burgemeester al zijn geloofsgenoten, van liberale tot geseculariseerde moslims, met het salafisme associeert, is vanzelfsprekend verbijsterend, onjuist en zeer riskant. Tijdens het debat in de raad, vorige week, werd Aboutaleb gevraagd of hij de gewraakte uitspraak wilde terugnemen. Nee, zei hij omdat ‘een uitspraak terugnemen die typerend is voor deze mens wel heel veel gevraagd is’.

Dat siert deze fiere en koppige bestuurder. En toch poogde hij vervolgens zonder enige schroom diezelfde uitspraak af te zwakken en te relativeren. Die was met een ‘kwinkslag en knipoog’ gemaakt, verzekerde hij. Ach, het was dus maar een grap, een bon mot. Bovendien vond hij dat ‘de radio een te vluchtig medium is voor zo’n complexe discussie’. Wellicht. Het probleem is dat Aboutaleb anderhalve maand eerder, op 2 november, de geschreven pers – het blad de Kanttekening (ook terug te vinden op internet) – op de Coolsingel toeliet om uitvoeriger op het onderwerp in te gaan. Hier geen ‘vluchtig’ radiobabbeltje, maar een solide interview van 3000 woorden. De titel? ‘Iedere moslim is eigenlijk wel een beetje mainstream salafist’. In het interview vond ik onthullende passages: ‘Zolang niet is bewezen dat iemand bereid is geweld te gebruiken om onze democratie te ondermijnen of omver te werpen, is er niets aan de hand. Ik heb niets tegen vrome mensen. Ik heb niets te vrezen van een salafist die heel de dag ergens in een hoek aan het bidden is.’

Doe maar net alsof je neus bloedt, zong Doe Maar vroeger. Als één ding zeker is met het salafisme, is dat men probeert democratie, vrijheid van meningsuiting en integratie grondig te ondermijnen om het kalifaat en de sharia te vestigen. Dit geldt ook het aandeel van de vrouw in de samenleving, dat tot een minimum beperkt moet worden. En de grens leggen bij het gebruik van geweld is niet alleen beschamend minimalistisch, maar vaak pas achteraf uitvoerbaar, als het te laat is.

Mohammed B. is lang een keurige salafist geweest die ‘heel de dag ergens in een hoek zat te bidden’. Geen last. Totdat hij het lijf van Theo van Gogh met lood doorboorde en zijn keel afsneed.

Lees hier meer columns van Sylvain Ephimenco.