Voormalig politieagent Mikhail Popkov staat terecht voor 59 moorden. © EPA

De Weerwolf gaat de geschiedenis in als Ruslands grootste seriemoordenaar

Mikhail Popkov luistert naar weinig vrolijke bijnamen als ‘De Weerwolf’ en ‘De Maniak van Irkoetsk’. Hij werd in 2012 opgepakt en kreeg levenslang voor de moord op 22 Russische prostituees. In de gevangenis bekende hij nog er nog 20 te hebben omgebracht, maar vandaag staat hij terecht voor zeker 59 moorden. Als hij ook voor deze moorden veroordeeld wordt, stoot hij Ruslands beruchtste moordenaar Andrej Tsjikatilo van de troon.

David van der Heeden 15-01-18, 12:40 Laatste update: 16-01-18, 05:58

De 53-jarige Popkov, die het merendeel van zijn slachtoffers eerst verkrachtte, kon dankzij een ingenieus dubbelleven achttien jaar lang zijn gang gaan. De uit de Syberische stad Angarsk afkomstige politieagent kwam, terwijl zijn collega’s jacht maakten op de seriemoordenaar, nooit echt in beeld als verdachte. Tientallen vrouwen rond Irkoetsk, in de leeftijd van 17 tot 38, werden zo het slachtoffer, schrijft News.com.au.

In uniform ging Popkov nachtclubs en restaurants binnen en bood de meestal dronken jonge vrouwen een rit naar huis aan in zijn politiewagen. De rit voerde naar een afgelegen locatie, waar hij de slachtoffers verkrachtte en hen met een bijl, mes of schroevendraaier om het leven bracht. Hun verminkte lichamen liet hij achteloos liggen. Een van zijn slachtoffers onthoofdde hij, terwijl de moordenaar bij een ander het hart uitsneed. Het leverde hem de bijnaam ‘De Weerwolf’ op.

Prostituees

Popkov wilde naar eigen zeggen zijn omgeving ontdoen van onzedigheid, meldde persbureau Interfax. De ontrouw van zijn eigen vrouw zou voor hem de aanleiding zijn geweest om aan het moorden te slaan, terwijl misbruik in zijn jeugd maakte dat veel van zijn slachtoffers op zijn moeder leken. Heel kieskeurig was hij echter niet bij het uitpikken van een prooi. Veel van de vrouwen bleken een normaal leven te leiden.

Zo bekende hij dat een van zijn vele slachtoffers een lerares op de muziekschool van zijn dochter was. ,,Ze liet haar echtgenoot en kinderen thuis achter en vierde feest alsof het haar laatste dag op aarde was.’’ Het lichaam van de vrouw werd, samen met dat van een ander slachtoffer, gevonden in een bos. ,,Mijn dochter vroeg me om geld, omdat de school een inzameling voor de begrafenis hield’’, vertelde Popkov ooit. ,,En ik gaf het haar.’’

Goede echtgenoot

,,Ik had een familie’’, zei Popkov tegen The Independent. ,,Ze dachten dat ik een goede echtgenoot en vader was, en ik voldeed aan dat plaatje.’’ In zijn andere leven moordde de Rus er op lustig los. ,,In mijn ene leven was ik een normaal persoon, in het andere pleegde ik moorden die ik, wetende dat het misdadig was, voor iedereen wist te verbergen’’, vertelde hij de Russische krant Pravda.

Een keer wist een van de vrouwen aan Popkov te ontkomen. Svetlana M. vertelde rechercheurs dat een agent haar een lift in zijn dienstauto aanbood, haar meenam naar een bos en haar dwong zich uit te kleden. De moordenaar sloeg haar daarna met haar hoofd tegen een boom. Popkovs eega bezorgde haar man echter een alibi, dat diens collega’s geloofden. M.’s identificatie van Popkov als dader werd genegeerd.

Erfelijk materiaal

Luis Garavito vermoordde zo'n 140 jongetjes © EPA/Politiefoto

In 2012 werd het onderzoek naar een aantal onopgeloste moorden in de regio Irkoetsk heropend, nadat bandensporen op een plaats delict afkomstig bleken van een politiewagen. 3.500 agenten en voormalig agenten werden daarna gedwongen dna af te staan. Popkov viel bij de test door de mand. Zijn erfelijk materiaal bleek overeen te komen met dna-sporen op een van zijn slachtoffers.

Voor de rechter betoogde Popkov in 2012 dat hij de doodstraf verdiende voor zijn moordzucht. Maar die straf wordt in Rusland niet meer uitgevoerd. De moordenaar werd na een langdurig proces in 2015 veroordeeld tot levenslang. Daarmee was de kous echter niet af. Veel moorden werden nooit bewezen, totdat Popkov in de gevangenis bekende nog eens twintig moorden te hebben gepleegd.

Twee-na-grootste

Alexander Pichushkin, alias De Schaakbord Moordenaar © REUTERS

Op aanwijzen van de oud-politieagent werden inderdaad meerdere slachtoffers gevonden. Rechercheur Andrei Bunayev vertelt: ,,Hij noemde de plaatsen waar hij de lichamen achterliet. Wij troffen er inderdaad stoffelijke resten aan en onderzochten zijn betrokkenheid aan de hand van wat hij zei met de vrouwen gedaan te hebben.’’ Veel van wat Popkov vertelde, bleek te kloppen. De aanklagers hebben aanwijzingen die Popkov in totaal met 59 extra moorden en één poging daartoe in verband brengen.

Psychiatrisch onderzoek wees uit dat Popkov bij zijn volle verstand is. Gek of niet, als Popkov schuldig wordt bevonden aan alle moorden valt hem de twijfelachtige eer ten deel om ’s werelds twee-na-grootste seriemoordenaar te worden en de ergste in Rusland van de afgelopen 100 jaar. De Rus zal alleen in de Colombianen Luis Garavito, bekend als ‘Het Beest’, en Pedro Lopez, alias ‘Het Monster van de Andes’, zijn meerdere moeten erkennen.

Garavito martelde en vermoordde 138 kinderen, terwijl Lopez 80 meisjes ombracht. Beiden claimen meer dan 300 moorden. De eveneens Russische moordenaar Andrej Tsjikatilo, in de jaren 70 bestempeld als ‘De Slager van Rostov' en de 'Sovjet Hannibal Lecter', staat met 52 omgebrachte en deels verorberde vrouwen en kinderen op een vierde plaats in het illustere rijtje. Een plek lager staat landgenoot Alexander Pchushkin, ook wel ‘De Schaakbord Moordenaar’’, die 48 dakloze bejaarden de dood injoeg na hen gelokt te hebben met gratis wodka en een potje schaken.