Arbeidsmigranten hebben soms niet meer dan wat meubels. © Mariette den Engelse

'Opeens had ik twaalf Poolse buren'

ZALTBOMMEL - Uw nieuwe buren? Twaalf Polen of Bulgaren. Dit is regelrechte noodkreet uit een bescheiden koopwoning in een kleine dorpskern in de Bommelerwaard. We schuiven aan voor een verhaal dat verteld moet worden. Maar onder voorwaarden. Het moet anoniem.

Theo van de Zande 08-01-18, 09:02 Bron: BN DeStem

,,De belangen van de projectontwikkelaar zijn groot. Het moet allemaal niet meteen te herleiden zijn. Ik wil niet meer problemen dan ik al heb’’, deelt de bewoonster haar zorg.

Ze is zich rot geschrokken van de gevolgen die ze dagelijks ondervindt van haar nieuwe buren. In het voorjaar verkocht het jonge stel dat jaren naast haar woonde, hun huis aan de hoogste bieder.

Een projectontwikkelaar uit de regio bood ruim boven de vraagprijs en liet andere belangstellenden moeiteloos achter zich. Uit inventarisatie van Maasdriel blijkt dat er in de verschillende kernen van de gemeente al zo'n 100 woningen midden in woonwijken zijn opgekocht voor huisvesting van veelal Oost-Europese arbeidsmigranten.

Muur opgetrokken

@media screen and (min--moz-device-pixel-ratio: 0) and (min-width: 401px) { .opmobiel { display: none; } } @media all and (-webkit-min-device-pixel-ratio: 0) and (min-resolution: .001dpcm) and (min-width: 401px) { .selector {} .opmobiel { display: none; } } @media \\0 screen { .opmobiel { display: none; } } @media all and (-webkit-min-device-pixel-ratio: 0) and (min-resolution: .001dpcm) and (min-width: 401px) { .selector {} .opmobiel { display: none; } } @media screen\9 and (min-width: 401px) { .opmobiel { display: none; } } @media screen and (min-width: 0\0) and (min-width: 400px) { .opmobiel { display: none; } }

De tekst gaat onder de foto verder

Met lede ogen zag de bezorgde buurvrouw dat er middenin in de woonkamer van het rijtjeshuis naast haar een muur werd opgetrokken. Op zolder kwamen er kamers bij en zo woont ze opeens pal naast een 'Polenhotel'. Althans dat was de eerste paar maanden zo. Ondertussen zit er al een nieuwe ploeg in met ook Bulgaren en Tsjechen. Het zijn er ook acht in plaats van twaalf.

Dat heeft alles te maken met de klacht die ze bij de gemeente neer heeft gelegd. Na een mishandeling in de zomer van een van de bewoonsters, was voor haar de maat vol. ,,Ik zat in de tuin en hoorde de ruzie alsmaar oplopen. Ik heb de contactpersoon van de eigenaar gebeld en gezegd: dit kan echt niet meer. Ik laat het niet gebeuren dat er in het huis naast mij iemand mishandeld wordt. Er moet iets veranderen.’’

Eenzaam

Het voelt voor haar als een heel eenzaam protest. Want veel dorpsgenoten in dezelfde situatie durven zich niet uit te spreken. Als een dorp, zoals onlangs in Zuilichem, zich massaal verzet tegen de komst van een complex voor 400 arbeidsmigranten gaat er een streep door het plan. ,,Dan wordt er wel geluisterd. Maar hier krijg ik niet eens de buurt gemobiliseerd. Want een deur verder is de overlast al veel minder.’’