Deze gezinnen krijgen elke paar weken acht nieuwe Polen als buren

Het was schrikken voor Marlies, toen ze er vijf jaar geleden achter kwam wie er naast haar kwam wonen: niet een stel waar je gezellig een kop koffie mee drinkt, met wie je de nieuwtjes uit de buurt deelt en op wie je kan terugvallen in gevallen van nood. Fijne buren, kortom.

Nee, de nieuwe eigenaar van het rijtjeshuis in Tiel-West, gebouwd in de jaren zeventig, bleek de baas van een uitzendbureau. Die bracht er acht volwassen Poolse mannen in onder. De overlast was groot, zegt Marlies, van de vele auto's voor de deur tot aan de leefgeluiden aan de ander kant van de niet zo dikke tussenmuur. ,,Ik vond het vreselijk. Ik zet vaak de tv of  radio aan, dan hoor ik ze niet.''

Maar dat was nog maar het begin. Een tijd geleden stonden achter haar huis twee woningen te koop. En ook nog eentje dichtbij in een zijstraat. Allemaal zijn ze opgekocht door vastgoedbazen die er Poolse werknemers in onderbrengen. ,,Het gaat me er niet om dat het Polen zijn, maar zo'n grote groep volwassen mannen in een woning, dat past niet. De buurt wordt er ook niet gezelliger op met die flexwerkers.'' Een enkeling groet haar, tot gesprekken komt het niet. ,,Om de zo veel weken gaan ze een tijdje terug naar Polen en komen er weer nieuwe mensen in. Je krijgt niet de kans ze te leren kennen.''

Het aantal arbeidsmigranten is te hoog, vindt ook de gemeente. Naar schatting verblijven er tussen de 2.000 en 4.000 Oost-Europese werknemers in Tiel. Goed zicht heeft de gemeente daar niet op, de meesten schrijven zich niet in. De groei van 'Polenhuizen' is nu nog moeilijk te stuiten. Zolang het pand maar brandveilig is, mag het. In het voorjaar verwacht het college speciale beleidsregels te kunnen presenteren, gedacht wordt aan een maximum op het aantal 'Polenhuizen' per straat en op het aantal mensen per woning. 

Maar goede regels zeggen niet alles. In Kesteren geldt één huishouden per woning volgens het bestemmingsplan. Toch zijn er in een buurtje twee koopwoningen waarin al meer dan tien jaar groepen arbeidsmigranten wonen, die volgens de buren voor veel overlast zorgen. Inmiddels treedt de gemeente in één geval handhavend op. ,,Er wonen meer migranten in de gemeente dan ons bekend is'', zegt een woordvoerster. 

EB Personeelsdiensten, dat landelijk voor zo'n 600 Poolse uitzendwerkers bemiddelt, heeft een paar huizen in Tiel waar die groepen werknemers onderbrengt. Het bedrijf ziet geen bezwaren dat die eengezinswoningen in kinderrijke woonbuurten staan. ,,Wij zeggen tegen ze dat ze zich moeten gedragen alsof ze in hun eigen huis zijn. Daar zorg je ook niet voor overlast. Laatst heeft de gemeente nog tegen ons gezegd dat er geen problemen zijn met onze woningen'', zegt een woordvoerster van het uitzendbureau. ,,Als buren overlast bij ons melden dan treden we op. Maar dat is de laatste jaren niet nodig geweest in Tiel.''

Ondertussen neemt met de aantrekkende economie de vraag naar buitenlandse uitzendkrachten toe. En er was al een tekort van zo'n 100.000 verblijfplaatsen voor deze arbeidsmigranten, meldde het Expertisecentrum Flexwonen in oktober. Zo lang grootschalige opvang niet altijd van de grond komt door weerstand uit de buurt, zoeken bedrijven hun heil in de woonwijken.   

De namen van Marlies en Tanja zijn gefingeerd. Publiciteit doet hun zaak geen goed, vrezen ze. De echte namen zijn bekend bij de redactie.