Alleen ver van huis konden zijn talenten tot bloei komen. Via allerlei zijwegen belandde hij uiteindelijk in dat land van de mogelijkheden. Het moderne leven aldaar werd de zuurstof voor zijn kunst en zijn hele existentie. Hij ging het ver schoppen, dat boefje, dat kon je wel zien aankomen.

Hoewel de officiële lezing ons iets anders wil laten geloven, concludeerde theoloog dr. Ron Pirson in zijn proefschrift van 1999 op grond van de Hebreeuwse grammatica dat deze knaap aan de lopende band lasterpraat over zijn tien broers verspreidde. De verbanning uit zijn eigen land had hij waarschijnlijk aan de kwaadsprekerij over de andere zonen van Jacob te danken. Om een lang verhaal kort te houden, Jozef belandde in Egypte en begon aan zijn duizelingwekkende carrière als toezichthouder van het huis van een belangrijke man.

Er is geen heilig boek dat niet verhaalt over wat in dat huis een keer gebeurde. De vrouw van de meester zou deze Jozef - zoals iedere tiener bulkte hij waarschijnlijk ook van de hormonen - gedwongen hebben om gemeenschap te hebben met haar. Toen hij weigerde (wat een nobele 17-jarige) lokte ze hem in de val en kwam Jozef op beschuldiging van vrouwenaanranding in de gevangenis terecht. Ja, de vrouw van de meester kende geen zeden, ze was een hoer, een kech zeg maar.

En nu komen we aan bij onze eigen Boef. Net als Jozef heeft hij ook een gevangenisverleden. De rapper heeft een half jaar in jeugddetentie gezeten en vanwege herhaling van de strafdelict en door de weigering van medewerking met de reclassering nog eens een straf van anderhalf jaar moeten doorstaan.

Jozef en Boef zijn uit hetzelfde hout gesneden. Allebei zijn ze geboren voor een sterrenleven. Jozef blonk uit in het verklaren van de dromen, Boef in rappen. Vanwege het gebrek aan televisie en YouTube moesten Jozefs medegevangenen er destijds aan te pas komen voor meer naamsbekendheid voor hun idool. Uiteindelijk brachten zijn talenten hem bij de koning van Egypte en werd hij een soort premier daar.

De gelijkenis tussen Jozef en Boef is interessant omdat ze elkaar niet alleen in hun narcisme vinden, maar ook vanwege de manier waarop ze zich als migrant afzetten tegen hun nieuwe land. Allebei werden ze op jonge leeftijd gescheiden van hun familie en land (Boef leefde vanaf zijn vierde met zijn oom in Nederland) en allebei hebben ze een dikke rekening te vereffenen met het land waar ze eigenlijk alles aan te danken hebben. Beide mannen halen hun gram door de vrouwen van het nieuwe land te beschimpen.

Jozef wijst met de beschuldigende vinger naar de 'zedeloze' Zelikah, echtgenote van zijn meester. Een paar duizend jaar later zijn de drie meiden die Boef een lift hebben gegeven de pineut, omdat ze korte rokken dragen en tot laat in de nachtelijke uren uitgaan. Boef zoekt zelfs zijn oude schooldirectrice op om haar voor kankerhoer uit te maken.

Allebei de jongemannen grijpen de seksualiteit van de vrouw aan om af te rekenen met de superioriteit van hun nieuwe land. Het nieuwe land is weliswaar vrijer en rijker, maar gelukkig voor ze legt de vrouw van het Oude Egypte en van Nederland het af tegen de eerzame moeder op het platteland. De grond van het moederland is dor, de moeder is kuis. De droge grond is mooi, de kuise moeder heilig.

De muziek van Boef is een constante aanval op de vrouw. En wat hij vanuit de grond van zijn hart wenst, laat hij in de clip van het nummer Lauw zien.

In die film ziet Boef op straat een mooi, vermoedelijk Marokkaans meisje zonder hoofddoek. Dan gaat hij naar Dubai. Hier droomt hij dat dat meisje ook in Dubai is, dat ze gehuld in een sluier op het zand van de woestijn staat en lief en zedelijk naar hem glimlacht. Hij is dan gelukkig, op de droge grond staat hij, een eerzaam meisje lacht verliefd naar hem, het Westerse continent dat hem alles heeft gegeven is eindelijk verslagen.

Wat Jozef betreft, diens verhaal eindigt niet met de dood, maar met de mededeling dat zijn dode lichaam naar zijn geboorteland wordt gebracht en daar ter aarde wordt besteld. Tijdens zijn leven kon hij het prachtige Egypte niet de rug toekeren en moest hij dus op de dood wachten om alsnog revanche te nemen. Boef zal ook niet kunnen remigreren.

Want, Algerije, Marokko en Dubai zijn wel adembenemend mooi. Maar de Europese vrije meiden in minirokken zijn de zuurstof.

Rapper Boef is ook niet welkom op de festivals Dauwpop (Hellendoorn, 26 mei) en ParkCity Live (Heerlen, 30 juni en 1 juli). Dat hebben de organisaties vrijdag laten weten. Aanleiding zijn de vrouwonvriendelijke uitspraken die hij in een filmpje op Snapchat deed. Hierdoor hebben al zes organisaties optredens van de in opspraak geraakte rapper geschrapt.

Boef, Camiel Eurlings, Job Gosschalk, Kevin Spacey, allemaal maakten ze de afgelopen tijd excuses. Die waren eigenlijk niet gericht aan de slachtoffers, maar vooral bedoeld om het eigen belang te dienen. Maar hoe moet het dan wel?

'Kechs' waren de drie dames die rapper Boef een lift aanboden. Hoeren. Is dat straattaal die je niet zo letterlijk moet nemen, of uiting van een dubbele moraal en een verwrongen vrouwbeeld? En pikken zijn fans dat?