Kerncentrale Doel blijft zorgenkind

In september werd reactor 3 van Doel stilgelegd voor langdurig onderhoud. De centrale moet in april weer volledig gaan draaien. De stillegging had te maken met de afnemende kwaliteit van de betonnen bunker in het niet-nucleaire gedeelte. De Belgische kernenergiewaakhond FANC oordeelt dat energieproducent Electrabel het beton van de kerncentrale niet goed heeft onderhouden.

Een jaar geleden viel er een zwaargewonde toen er stoom ontsnapte in de machinehal van Doel. Ook toen werd de kernreactor enige tijd buitenbedrijf gesteld. De Nederlandse gemeenten Bergen op Zoom, Tholen en Steenbergen sloegen wederom alarm over de 'onveilige' situatie net over de grens bij Woensdrecht.

Het is een gebed zonder einde. De vier reactoren van Doel zijn verouderd en veroorzaken telkens weer problemen. Daarnaast spelen menselijke fouten een rol. Als het een keer echt misgaat, worden negen miljoen mensen getroffen. Er deden zich de afgelopen zes jaar al zo'n dertig incidenten voor. Van haarscheurtjes in het beton tot een oververhitte turbine.

Het heikele punt is dat België voor een groot deel afhankelijk is van zijn kerncentrales. Het land heeft bovendien een achterstand op het gebied van duurzame energie. Alle goede voornemens ten spijt: voorlopig zullen de centrales niet worden afgestoten. Eerder was dat reden voor de Nederlandse overheid om aan haar jonge burgers jodiumpillen te verstrekken.

De Veiligheidsregio Midden- en West-Brabant heeft de beschikking over eigen stralingsdeskundigen en voertuigen met meetapparatuur. Echt geruststellend is het allemaal niet. Temeer omdat Belgische wetenschappers medio vorig jaar al concludeerden dat het onverantwoord is om de centrales van Doel en Tihange langer open te houden.

De Tweede Kamer roert zich ondertussen. Parlementariërs willen op bezoek bij de FANC voor uitleg. Er wordt openlijk opgeroepen tot de sluiting van de centrales in Doel en Tihange. En datzelfde gebeurt in Duitsland. Kerncentrales werden ooit als vanzelfsprekend in uithoeken en langs buitengrenzen gebouwd, maar in een verenigd Europa levert dat feit nu verhitte gemoederen op.

De aanhoudende protesten in België, Nederland en Duitsland moeten zo langzamerhand wel tot maatregelen gaan leiden. Velen vinden de voorgenomen sluiting in 2025 te laat. Gemeenten en milieuorganisaties hebben inmiddels procedures aangespannen tegen de Belgische staat. Om verdere imagoschade te voorkomen moet in België de kogel eindelijk eens door de kerk.