Vakbonden willen niet opnieuw in gesprek met ov-bedrijven (nu.nl)

Daar moeten ze inderdaad niet aan beginnen. Dat "polderen" is niets anders dan het soort uitputtingsslag, waarmee ooit de 2e Kamer werd gekaapt door "professionele" politici, oftewel die er puur voor de poen zitten.

Het werkt als volgt: de machtige partij, werkgever of overheid, vertoont gedrag, waarbij je over de legitimiteit van mening kunt verschillen. Dan volgt er protest, vanuit een hoek waar de overheid of werkgever niet omheen kan. Men gaat "in gesprek" en blijft in gesprek.

Stukje bij beetje, centimeter voor centimeter, word je geduldig uit positie geluld, zogezegd. En elke keer als je ergens ook maar een centimeter toegeeft, wordt die centimeter gelijk vastgespijkerd, als opstapje naar de volgende concessie, zodat je maar voelt dat je hard en serieus onderhandelt. Intussen is buiten jouw beeld de overheid/werkgever druk bezig, overleg te plegen, medestanders te zoeken en trucjes te verzinnen om je gewoon te kunnen dwingen. Daarom lopen ze tijd te rekken terwijl het lijkt, alsof ze serieus aan het onderhandelen zijn.

Zelfs al zou je succes hebben in onderhandelingen met overheid/werkgever, dan is dat maar zeer tijdelijk, want kijk naar alle wetgeving op het gebied van werknemers-rechten en burger-rechten die al verdwenen zijn, terwijl daar een eeuw geleden en later mensen op de barricaden voor stierven.

Daarom moeten burgers zich nooit laten paaien met beloftes van aantrekkende economie en trickle down en eerst het zuur, dan het zoet. De overheid wil ook nu gelijk wat zij wil, idem het bedrijfsleven, en dwingt dat af, geen middel te minderwaardig, geen leugen te grof.

De enige effectieve manier om om te gaan met kleuters, die gillend over de grond rollen tot ze hun zin krijgen, is keihard dwingen en het ze afleren. Daar ga je toch zeker niet mee in overleg? En laten we wel wezen, WIJ betalen die politici, WIJ zijn het verdienmodel van die banken en multinationals. WIJ behoren de ouders te zijn en ZIJ de kinderen, in plaats van dat zij ons als "de zeurende kinderen" betitelen, in de Brusselse wandelgangen.

Europa heeft nauwelijks eigen grondstoffen, vooral fossiele brandstoffen. Daarom is er geen op olie of goud gebaseerde Euro, maar alleen gebaseerd op wat overheden en bedrijven uit ons weten te knijpen aan zoveel mogelijk arbeid tegenover zo min mogelijk netto inkomen, gemiddeld per werk-unit. DAT is de basis van de Euro.

Zij hebben alles vergunnings- en meldplichtig gemaakt dat een normaal mens doet of laat zodat we ze maar nodig zullen hebben om te mogen pissen. Maar uiteindelijk hebben zij ons nodig, niet wij hun. Beroepspoliticus kun je niet zijn op een eiland, wel? Huttenbouwer, ja, visser, ja, boer, ja, maar politicus? Nee.

@1 ++++++++