Overheid VS geeft groen licht voor olieboringen in beschermd natuurgebied

Het Arctic National Wildlife Refuge (ANWR) in Alaska is een belangrijke kweekplaats voor bijna 200.000 rendieren, de winterse verblijfplaats voor tientallen ijsberen en de verzamelplaats van miljoenen trekvogels die er elk voorjaar weer samenkomen, sommige soorten zelfs helemaal uit Patagonië. Ook poolvossen en muskusossen leven in groten getale in het natuurgebied.

Al veertig jaar lang is de ontginning van fossiele brandstoffen in het ANWR verboden, maar daar kan nu verandering in komen. Lisa Murkowski, de Republikeinse senator voor Alaska, ijvert al jaren voor de opening van het gebied voor de olie-industrie. Met de nieuwe bepaling in de Amerikaanse belastinghervorming haalt ze alvast een belangrijke slag thuis.

De voorziening bepaalt dat het Amerikaanse departement van Binnenlandse Zaken vergunningen zal verkopen voor gebied 1002, een regio in het ANWR. Gebied 1002 ligt in het noorden van het 7,7 miljoen hectaren grote natuurreservaat. Daar zit naar schatting voldoende ruwe olie in de grond voor 4,3 tot 11,8 miljard vaten.

Volgens Murkowski beslaat gebied 1002 slechts een kleine oppervlakte van het reservaat en zal de impact op het milieu gering zijn. De senator laat in haar betoog echter achterwege dat de bouw van de boorinstallaties gepaard gaat met de aanleg van een kluwen aan wegen, pijpleidingen, bronnen en landingsbanen in het hart van het natuurgebied. Ook het gevaar van olierampen ligt op de loer.

Zowel Democraten als milieuactivisten reageren teleurgesteld op de goedkeuring van het voorstel.

Volgens senator Maria Cantwell is de strijd over de olieboringen nog niet voorbij. "Ik zou zelfs zeggen dat vandaag nog maar het begin is," zegt de Democrate. Ze beklemtoonde dat haar partij erop zou toezien dat de Trump-administratie alle milieuwetten volgt vooraleer er naar olie kan geboord worden in het ANWR.

De Democratische senator Edward Markey hekelde de Republikeinse tactiek waarbij de bepaling over de olieboringen in het natuurreservaat gekoppeld werd aan de belastinghervorming.

De nieuwe bepaling betekent evenwel niet dat er snel boorinstallaties in het natuurpark zullen staan. Dat gaat immers niet zonder uitgebreide onderzoeken en vergunningsaanvragen.  Bovendien mogen de oliemaatschappijen ook rekenen op een rist gerechtelijke procedures van lokale gemeenschappen en milieuorganisaties die zich verzetten tegen de ontwikkeling van het kwetsbare gebied.

Voorstanders van de olieboringen laten zich echter niet afschrikken. “Dit zijn langetermijnplannen, dus de ontwikkelingen gebeuren niet op één dag tijd,” zegt Kara Moriarty, voorzitter van de Alaska Oil and Gas Association.

Maar de milieuactivisten die de ANWR-olieboringen al decennialang aanvechten denken niet aan opgeven. Zij verleggen hun strijd van het Amerikaanse Congres naar de federale gerechtshoven. “De strijd is nog maar pas begonnen,” zegt Bernadette Demientieff, CEO van het Gwich’in Steering Committee dat in 1988 werd opgericht om olieboringen in kwetsbare gebieden aan te vechten. “We zullen opstaan en het Arctic Refuge en de ‘Heilige Plaats Waar Het Leven Begint’ te beschermen, net zoals onze voorouders dat voor ons gedaan hebben.”

“Senator Murkowski kreeg deze bepaling in de belastingwet omdat ze leiderschap had over het vat, maar dat vat vullen met olie zal een pak lastiger worden dan ze ooit gedroomd had,” reageert Niel Lawrence, directeur van de Natural Resources Defense Council in Alaska.