Alexander Pechtold moet wel een heel lief chauffeurtje zijn geweest

Dus Pechtold was als student chauffeur - net als Teeven, maar dan bij een rijke knul.

Een diplomaat.

De Canadese diplomaat moest hierheen en daarheen, en Pechtold maar rijden.

Daar is een echte vriendschap uit ontstaan, zegt Pechtold.

Voedsel voor een roman.

En die vriendschap was zo groot dat het rijke vriendje onlangs het eenvoudige chauffeurtje Pechtold een appartement schonk.

Van 135.000 euro.

Voedsel voor twee romans en een film.

Pechtold moet dus wel een heel lief chauffeurtje zijn geweest. (En ook verzorgde hij de plantjes als de diplomaat even niet thuis was, zo laat Pechtold weten.)

Nu moet je als parlementariër je geschenken laten registreren, want anders kan je eenvoudig omgekocht worden...

Maar ons lief chauffeurtje en huistuinmannetje verzweeg dat hij dat appartement had gekregen.

Waarom?

"Omdat het een privéaangelegenheid is," zei hij.

En hij is kwaad dat deze privéaangelegenheid nu op straat ligt.

Volgens hem was het allemaal legaal. "Als je moeder je helpt met je hypotheek, hoef je dat ook niet op te geven," zoiets zei Pechtold tot zijn verdediging.

"Wat denk jij, Watson? We hebben een parlementariër en een diplomaat en een appartement dat de diplomaat geschonken heeft."

"Ik denk dat het stinkt, Sherlock."

Want een huis schenken doe je niet zomaar. En dan de prijs. Wat krijg je nog voor 135.000 euro? Veel kan het niet zijn. Zeker niet als je weet dat de huizenprijzen in Den Haag en Scheveningen de laatste tijd met 18 procent zijn gestegen.

Is Pechtold betrokken bij een vreemde constructie? Pandje wordt overgedaan, Pechtold praat eens wat met zijn vriendjes, prijsje stijgt, Pechtold verkoopt pandje en deelt winst met Canadese diplomaat.

Canadese diplomaat kan vanuit Canada niets doen, dat begrijp ik ook wel.
Er zijn wel meer constructies te bedenken. Pechtold verhuurt pandje aan parlementariërs die... nou ja, even tijdelijk een pandje nodig hebben...

Ze betalen Pechtold huur en Alexander en z'n Canadese vriend delen de winst. Ik bedoel, ik kan nog meer constructies verzinnen. (Het pandje is door alle commotie die is ontstaan nu al meer waard geworden.)

De vraag blijft: waarom heeft Pechtold het niet opgegeven? Wat heeft hij te verbergen?

De diplomaat en zijn chauffeur - ik wil de regie wel doen. Het moet een serie worden. Seks, corruptie en politiek. Ik word rijk. Ik ga appartementen aan de leden van de Tweede Kamer uitdelen.

Theodor Holman (1953) is columnist, schrijver, televisie- en radiomaker. Elke dag, uitgezonderd zondag, lees je hier zijn column. Lees al zijn columns terug in het archief. 

Reageren? t.holman@parool.nl