Is het nu eindelijk duidelijk: er is iets rot in Spanje!
Het intrekken door Spanje van het Europese aanhoudingsbevel van minister-president Puigdemont, is een opsteker voor de Vlaamse verdedigers van de Catalaanse strijd. "Dit is een schuldbekentenis. Er is iets rot in Spanje!", zegt Pieter Bauwens, hoofdredacteur van het Vlaamsgezinde Doorbraak.be.
Er is iets rot in Spanje. De Spaanse rechter van het Hooggerechtshof Pablo Llarena heeft besloten om de Europese arrestatiebevelen die rechter Carmen Lamela had uitgevaardigd tegen de Catalaanse president Carlos Puigdemont en directeuren Toni Comín, Meritxell Serret en Clara Ponsatí in te trekken.
Let wel, enkel het Europese.
Als Puigdemont in Spanje opduikt, wordt hij onmiddellijk aangehouden. De beschuldigingen van opruiing en rebellie en misbruik van belastinggeld blijven overeind.
Het probleem zit net in de, omstreden, aanklacht voor ‘opruiing’ en ‘rebellie’. De Spaanse rechter vreest, heeft goede aanwijzingen of is gewaarschuwd, dat het Spaanse uitleveringsverzoek in België door de rechter geweigerd zal worden.
De Belgische advocaten hebben maandag 4 december drie uur gepleit. Een van hun kernpunten is dat de feiten waarvan Puigdemont en de anderen beschuldigd zijn en waarvoor uitlevering gevraagd is, in België niet strafbaar zijn.
Daarnaast bepleiten de advocaten dat bij uitlevering aan Spanje de fundamentele rechten zoals opgenoemd in het Europese Verdrag van Rechten van de Mens, in gevaar zijn. Ook de duidelijke schendingen van de democratische rechtstaat in Spanje namen ze mee in hun betoog.
Spanje wil dus duidelijk het gevaar ontlopen dat Puigdemont niet uitgeleverd wordt en het land voor heel Europa, en heel de wereld, te kijk staat. Dat een rechter in België zegt dat bij uitlevering aan Spanje de mensenrechten in gevaar zijn, zou grote politieke gevolgen kunnen hebben.
Het zou gezien kunnen worden als een impliciete veroordeling van de Spaanse Catalonië-politiek én de Spaanse rechtstaat. Zo ver wil Spanje het niet laten komen.
Het zou ook een echt probleem zijn voor wie ‘de rechtstaat’ als centrale argument in de discussie gebruikt, zoals CD&V.
Spanje wil dus duidelijk het gevaar ontlopen dat Puigdemont niet uitgeleverd wordt en het land voor heel Europa, en heel de wereld, te kijk staat.
De intrekking van het internationale aanhoudingsbevel is een zoveelste stap in een proces. Sinds het referendum op 1 oktober woedt er in Europa een interessant debat over de rol van de wet en de grondwet in de politieke strijd voor de onafhankelijkheid van Catalonië.
Volgens de christendemocraten en pro-Spanje-groepen, hadden de Catalanen zich maar aan de wet moeten houden en moeten ze nu de consequenties dragen.
Wie de Catalaanse zaak genegen is, wijst op de groteske aanklachten (zoals opruiing en rebellie), het politieke geweld, de bedenkelijke wetten in Spanje, zoals de muilkorfwet, en de verwevenheid tussen het gerecht en de Partido Popular van Rajoy.
Ondertussen stellen professoren zoals Jan Gheysels, Marcel Mateu, Matthias Storme of Veerle Wouters en Hendrik Vuye dat Spanje de grondwet misbruikt én dat Spanje zich niet houdt aan internationale rechten en verdragen die boven de grondwet staan.
Politiek probleem
Dit is een bijzonder interessant debat. Het gaat helaas voorbij aan de kern van de zaak: Catalonië is een politiek probleem, dat politiek opgelost moet worden.
Politici moeten/mogen daarbij creatief zijn. Dat is in het verleden in België ook al gebeurd, niet altijd met een goed gevolg, maar we sluiten elkaar niet op.
De realiteit is dat Spanje zich verschuilt achter een hele hoop juridische argumenten om vooral niet politiek te moeten onderhandelen.
CD&V?
Een ander politiek probleem is de Europese politieke loyauteit aan de Spaanse machthebbers. Dat is zeer zichtbaar in de EVP-familie, waaronder de CD&V. Maandag 27 november organiseerde Doorbraak samen met Libera en KVHV-Gent een debat tussen Sander Loones (N-VA) en Peter Van Rompuy (CD&V) over Catalonië.
Van Rompuy, van de CD&V die zich in Vlaanderen als dé partij van het middenveld positioneert, slaagde er niet in om de opsluiting te veroordelen van de twee Jordi’s. Die zitten nu al een maand in de cel. Jordi Cuixart en Jordi Sànchez zijn voorzitter van Omnium en ANC, twee grote Catalaanse middenveldorganisaties die de drijvende kracht zijn achter publieke acties rond onafhankelijkheid. Ze worden beschuldigd van ‘opruiing’ specifiek voor 20 en 21 september, de dagen van twee grote betogingen in Barcelona.
Alsof in Vlaanderen Peter Wouters als voorzitter van beweging.net achter de tralies zou moeten omdat hij een politieke staking en betoging georganiseerd heeft. Ik vergelijk maar.
Volgens de Belgische wet kan dat niet? Wel ik mag het hopen. Waarom verdedigt de CD&V dat dan als het in Spanje wel kan?
Ik begrijp dat echt niet.
Europa?
In Europa in de cel zitten omdat je betogingen hebt georganiseerd? Het kan dus. De EU reageert niet.
In Catalonië en elders in Europa groeit de verontwaardiging over de houding van de EU over het gedrag van Spanje in Catalonië. Naast de twee Jordi’s zitten 8 ministers in de cel, zijn er 795 mensen aangeklaagd en 24 gearresteerd. Hun enige misdaad was dat ze openlijk deelnamen aan politieke acties of een stembureau hebben opengehouden.
Noem het de ironie van het lot dat we een Belgische rechter nodig hadden om de Europese politici met de neus op de feiten te drukken: er is iets rot in de Spaanse staat.
Ze slaken een zucht van verlichting dat de Belgische uitspraak er niet zal komen, geloof me.
Maar het intrekken van het Europees aanhoudingsmandaat is een Spaanse schuldbekentenis. Om Puigdemont in Spanje van rebellie te kunnen blijven beschuldigen, mag hij daar in België niet voor beschuldigd worden, want dat kan hier niet.
Donderdag 7 december willen de Catalanen Brussel de grootste betoging van het jaar cadeau doen. Ze hebben weer een extra argument om de EU te hulp te vragen. Ze hebben voor de betoging in Brussel een extra slogan: ‘Hoelang nog, Juncker, Tusk, Merkel, Macron, Tajani en Beke, zullen jullie ons geduld op de proef stellen?’
--
VRT NWS wil op vrtnws.be een bijdrage leveren aan het maatschappelijk debat over actuele thema’s. Omdat we het belangrijk vinden om verschillende stemmen en meningen te horen publiceren we regelmatig opinieteksten. Elke auteur schrijft in eigen naam of in die van zijn vereniging. Zij zijn verantwoordelijk voor de inhoud van de tekst.