De Afrikaanse bevolkingsgroei begint op zelfmoord te lijken
De EU-Afrikatop, die gisteren begon in Ivoorkust, brengt 28 Europese leiders en 55 leiders van Afrikaanse landen bijeen. Voor Europa gaat het er voornamelijk om de huidige migratiestromen vanuit Afrika drastisch te beperken.
Ik las in het Algemeen Dagblad dat deze ‘migratietop gedoemd is te mislukken’. De krant memoreert dat geen enkel bedrag aan ontwikkelingsgeld kan opboksen tegen de miljarden die Afrikaanse migranten in Europa jaarlijks naar het thuisland sturen. De Wereldbank heeft becijferd dat migranten in Nederland (niet alleen Afrikanen) in 2014 rond de 10 miljard euro naar huis hebben gestuurd. Maar uiteindelijk zullen de Afrikaanse leiders hun vingers ook niet willen branden aan de enige echte oorzaak van de destabilisatie van hun continent en in het verlengde hiervan die van Europa: de dodelijke demografische explosie en de ongeëmancipeerde status van de Afrikaanse vrouw, van wie vooral wordt verwacht dat ze kinderen baart.
Tot ontsteltenis van de Afrikaanse studenten ging Macron geen gevoelig onderwerp uit de weg
De Franse president Emmanuel Macron hield een dag voor de top in Abidjan een lange rede aan de universiteit van Ouagadougou, Burkina Faso. Tot ontsteltenis van de Afrikaanse studenten ging hij geen gevoelig onderwerp uit de weg. Hij noemde opnieuw de kolonisatie een misdaad, maar benadrukte ook dat die tijd ver voor de geboorte van deze Afrikaanse studenten lag en dat het nu tijd werd om eindelijk over iets anders te praten. Ook als het om slavernij ging, moest zijn gehoor beseffen dat in Libië ‘het Afrikanen zijn die andere Afrikanen tot slaven maken’.
Bevolkingsgroei
Maar vooral over die vernietigende Afrikaanse bevolkingsgroei ging hij onbevreesd het taboe te lijf: “We moeten het over demografie hebben. Overal in Afrika vindt men vrouwen die zeven, acht, negen kinderen in hun leven baren. Ik zou zeker willen zijn dat dit hun keus is. De keus om op je dertiende te moeten trouwen en te beginnen met kinderen krijgen.” Macron hield een vurig pleidooi voor emancipatie en toegang tot kennis en scholing voor de Afrikaanse vrouw. Zeker een lelijke neokoloniale uitglijder? In een Franse krant las ik een reactie van een aanwezige Afrikaanse academicus: “Dit is een cultureel onderwerp waar alleen wij en wij alleen over gaan.”
Ho, ja? Er zijn nu 1,2 miljard Afrikanen en volgens de jongste voorspellingen zal dit aantal in 2050 verdubbelen tot 2,5 miljard, maar aan het einde van deze eeuw zou dit 4,4 miljard kunnen zijn. Vraag voor Judith Sargentini, Europarlementariër voor GroenLinks: Hoeveel miljarden aan ontwikkelingsgeld uit Europa zullen in 2050 nodig zijn om te zorgen dat 2,5 miljard Afrikanen een redelijk bestaan kunnen opbouwen? Sargentini pleitte gisteren in Trouw voor meer geld in plaats van hekken aan de grenzen: “We dreigen anders steeds verder af te dwalen van het aanpakken van de oorzaken van migratie: armoede, ongelijkheid, jeugdwerkloosheid, slecht bestuur, droogte enzovoorts.” Geen woord over het demografische fundament waarop de Afrikaanse ellende stoelt en dat op zelfmoord begint te lijken. Hoe kan ik deze politica en haar partij nog serieus nemen?
Lees de opiniebijdrage van Judith Sargentini: Laat migratie en ontwikkkeling samengaan