Slecht weer bemoeilijkt zoektocht naar Argentijnse onderzeeër, hoeveel zuurstof is er nog aan boord?

De onderzeeër ging op pad om illegale visserij te bestrijden. Vorige week woensdag had de commandant voor het laatst contact met de basis, en vertelde toen dat er problemen waren met de accu. De boot bevond zich op dat moment ruim 400 kilometer van de kust en zou vanwege de technische problemen direct terugvaren naar Mar del Plata.

Sindsdien is de onderzeeër spoorloos verdwenen. De Argentijnen hebben een grootscheepse zoekactie op touw gezet, en hebben daarbij hulp van onder meer Brazilië, Chili, Duitsland en de Verenigde Staten. De reddingsoperatie bestaan uit vijftig boten en vliegtuigen, met manschappen uit twaalf verschillende landen.

Ook Groot-Brittanië heeft hulptroepen gestuurd. Dat ligt gevoelig in het land dat al decennialang met de Britten in de clinch ligt vanwege de Falklandeilanden. Enkele linkse politici hebben kritiek geuit op de Britse aanwezigheid in de Argentijnse wateren.

Mislukte satelliettelefoontjes

Een duikboot vinden is geen makkelijke opgave: onderzeeërs hebben juist als doel zich zo onzichtbaar mogelijk door het water te bewegen. De zoektocht is bovendien ernstig bemoeilijkt door het weer. Het stormde hevig op zee de afgelopen week, er waren golven van wel zeven meter hoog. Dinsdag is de storm gaan liggen en het zicht is nu een stuk beter.

'Als we maar positief denken, dan komt het goed', zei María Rosa Belcastro, moeder van een van de bemanningsleden, tegen de Argentijnse krant La Nación. 'We moeten blijven geloven'. Belcastro verblijft samen met zo'n honderd andere familieleden op de marinebasis in Mar del Plata, waar ze worden ondersteund door psychologen en priesters terwijl ze wachten op nieuws.

De familieleden bevinden zich in een emotionele achtbaan, waarin hoopgevende berichten steeds op teleurstellingen uitdraaien. Zaterdag liet de marine weten dat de basis zeven mislukte satelliettelefoontjes had gekregen. Alles wees erop dat de pogingen van de Ara San Juan kwamen. Misschien had de boot alleen communicatieproblemen, zo hoopten de familieleden. Dan zouden de opvarenden (een vrouw en 43 mannen) uiterlijk maandag in de marinebasis boven water komen.

_{Tekst gaat verder onder de afbeelding.}

'Repetitief geluid'

Maar maandag bleek dat de telefoontjes van een andere boot afkomstig waren geweest. En de Ara San Juan verscheen niet aan het oppervlak, de vurige gebeden van de familieleden ten spijt. In plaats daarvan kwam meer slecht nieuws: de marine gaf toe dat de commandant woensdag al technische problemen had gemeld.

Net toen de wanhoop begon toe te slaan, berichtten de autoriteiten over een geluid, gesignaleerd op 360 kilometer van de kust, niet ver van de plaats waar het schip woensdag voor het laatst contact heeft gemaakt. 'Het is een permanent en repetitief geluid', zei marinewoordvoerder Enrique Balbi. 'Maar we willen geen valse hoop wekken. We moeten de informatie eerst analyseren.'

Media speculeerden over hoe bemanningsleden met gereedschap op de binnenkant van de boot zouden slaan, om zo morsecodes de wereld in te sturen. Maar enkele uren later drukte Balbi het optimisme alweer de kop in: 'Het geluid is niet afkomstig van de onderzeeër', aldus de woordvoerder. 'Het zijn geen tikken op de bootwanden. Het zou een biologisch geluid kunnen zijn.'

Vuurpijlen

Dinsdag waren de verwachtingen opnieuw hooggespannen toen leden van het reddingsteam twee vuurpijlen zagen boven zee. Ze troffen ook een leeg vlot aan. 'De vuurpijlen zijn niet afkomstig van de onderzeeër', zei woordvoerder Balbi vrij snel nadat het nieuws bekend werd. 'De pijlen waren wit, duikboten hebben rode pijlen.'

Er zijn twee scenario's mogelijk. Het schip dobbert rond op periscoophoogte, of het is gezonken. In het eerste geval is er nog tijd, er is genoeg eten en water aan boord om het een maand uit te zingen. Maar als de boot op de zeebodem ligt, telt iedere minuut. De zuurstofvoorraad gaat maximaal een week mee. Als het schip woensdag al is gezonken, is de zuurstof inmiddels op.

De Amerikanen staan paraat met ultramoderne reddingsmiddelen. Ze hebben een op afstand bestuurbare capsule die tot 260 meter onder water kan, en de Argentijnse bemanning per zes tegelijk mee naar boven kan nemen. Ook beschikken ze over een reddingsonderzeeër, die 600 meter kan duiken en 16 personen tegelijk naar het wateroppervlak kan vervoeren. De Amerikanen hebben de technologie tot nu toe alleen in oefeningen gebruikt.