Direct naar artikelinhoud
Opinie

'Bescherm Amsterdam tegen rijke patsers die de stad opkopen'

Amsterdam mag niet machteloos toezien hoe de stad in de greep komt van het grote geld, schrijft Marjolein Moorman (PvdA). 'Niets doen is dus vooral een politieke keuze om de markt maar zijn gang te laten gaan.'

Beleggers drijven de huizenprijzen op.Beeld Linda Jansen

Meer betaalbare woningen voor Amsterdammers, jong en oud. Zorgen dat de stad een plek blijft bieden aan gezinnen. Een Amsterdam dat sociaal is en bruist. Kortom: een stad waar je thuis bent ongeacht de dikte van je portemonnee of je achtergrond.

Dat is wat we willen. Maar deze krant laat zien dat de realiteit vaak een andere is.

Afgelopen weekend rapporteerde Het Parool over het vastgoedimperium van Prins Bernhard junior, dat maar liefst 349 Amsterdamse panden omvat.

Het illustreert pijnlijk hoe wie veel heeft nog meer ontvangt, terwijl wie weinig heeft steeds minder krijgt. Dat Bernhard van Oranje veel vastgoed bezit, werd al eerder duidelijk op 4 november in een artikel over de grootste vastgoedbeleggers in de stad.

Vorige week vroeg de krant zich af: 'Is uitdijende plaag van beleggers nog te keren?' Een pagina ervoor adverteerde een beleggingsmaatschappij met een paginagrote advertentie: 'Wij hebben ons tot doel gesteld ook komende jaren onze beleggingsportefeuille verder uit te breiden met Amsterdams vastgoed.'

Wat mij betreft is het niet de vraag of we die uitdijende plaag keren, maar hoe we dat zo snel mogelijk doen. Want de Amsterdamse huizenmarkt wordt steeds meer speelbal van partijen die alleen maar uit zijn op financieel gewin. De beleggers verdienen goud geld, terwijl Amsterdam en Amsterdammers de rekening betalen.

Waanzinnig tekort
Een van de grootste spelers op de vastgoedmarkt is dus prins Bernhard junior. Hij zal ongetwijfeld hard werken, maar van iemand in zo'n bevoorrechte positie zou je meer solidariteit verwachten. Gaat geld boven moraliteit?

Want tegelijkertijd komt vrijwel iedereen die zoekt naar een betaalbare woning in de knel. Amsterdam heeft een waanzinnig tekort aan betaalbare huur- en koopwoningen. Gezinnen verlaten massaal de stad, op zoek naar meer ruimte die ze kunnen betalen.

Jongeren die in Amsterdam geboren zijn, komen nauwelijks aan een woning als ze het huis uit willen. Studenten kunnen geen kamer meer vinden. Ouderen maken zich terecht zorgen of ze wel in hun stad kunnen blijven wonen als ze nood­gedwongen moeten verhuizen.

Ondertussen spoort het rechts-christelijke kabinet aan om nog meer sociale huurwoningen te verkopen. Partijen als D66 en VVD juichen de vrije markt toe en leggen beleggers niets in de weg om schatrijk te worden over de rug van Amsterdammers. Niets doen is dus vooral een politieke keuze om de markt maar zijn gang te laten gaan.

Daarmee verandert Amsterdam in een Londen aan de Amstel. Ik ben niet van plan dat met lede ogen aan te zien, want de markt is geen natuurverschijnsel dat niet gestopt kan worden.

Ons Amsterdam is niet door een godswonder ontstaan, maar door mensenwerk. En wij kunnen nu ook alles in het werk stellen om Amsterdam een sociale, toegankelijke, gemengde stad te houden.

Marjolein Moorman, lijsttrekker PvdA ­AmsterdamBeeld Femke Boermans

In Rotterdam worden buurten 'beschermd' door de Rotterdamwet. Daar kunnen mensen met een te laag inkomen niet meer wonen, om zo de buurt meer gemengd te maken.

In Amsterdam hebben we het tegenovergestelde nodig. Een Amsterdamwet, die er voor zorgt dat Amsterdamse buurten worden beschermd tegen rijke patsers die de stad willen opkopen.

Vergaande maatregelen
Laten we lokaal alles uit de kast trekken, zoals herinvoering van de huisvestingsvergunning, een stop op de verkoop van sociale huurwoningen en heel goede betaalbaarheidsafspraken bij nieuwbouw. We verwachten ook maatregelen van onze Amsterdamse minister van wonen.

Amsterdam mag niet machteloos toekijken hoe onze stad in de greep komt van het grote geld. In steden als Vancouver en Stockholm worden al vergaande maatregelen genomen om beleggers te weren. En ook in Amsterdam is van alles mogelijk, als we het echt willen.

Ik wil daarom snel om tafel met deskundigen om een plan op te stellen om onze stad te beschermen. En ook beleggers nodig ik daarbij uit om ons uit te leggen waarom zij zo nodig de stad moeten opkopen. Prins Bernhard kan binnenkort een uitnodiging verwachten voor een hoorzitting op het stadhuis.

De markt is geen natuurverschijnsel dat niet gestopt kan worden