Lezersbrieven: Niet roken, en wel alcohol?

Brief van de dag: Niet roken, en wel alcohol?

Advocaat Benedicte Ficq voert in de media een grootscheepse campagne voor de zaak die zij aanspant tegen de tabaksindustrie. Zij pleit in talkshows gepassioneerd tegen deze misleidende sluipmoordenaars. In het televisieprogramma over haar kantoor, De verdediging, is te zien dat deze zaak als een ware marketingcampagne wordt gevoerd. Ficq wil zieltjes winnen, zo gaf zij aan, en liet foto's maken van een slachtoffer met longkanker.

Verbazingwekkend vind ik dat vervolgens in iedere aflevering van haar tv-programma rijkelijk sprake is van alcoholgebruik. Misschien moet zij het Volkskrant Magazine van enkele weken geleden lezen. Hierin valt te lezen dat inmiddels is aangetoond dat als alcohol vandaag zou worden uitgevonden het absoluut niet op de markt zou mogen worden gebracht! Alcohol is het grootste gif van deze tijd. Ook in de alcoholindustrie zijn reclameslogans enorm misleidend, maar nog altijd te zien op tv. In films wordt gedronken, in talkshows, in drama, in documentaires én dus in het tv-programma van Ficq.

Men laat trots alle van cliënten cadeau gekregen flessen zien. Men drinkt, zo valt te zien, dagelijks op het werk uitgebreid een flinke borrel met elkaar. Een wrang detail is dat bierflesjes daarbij stoer met de benen op het bureau worden geopend met een aansteker; snapt u het nog? Ik durf de stelling aan dat op de meeste werkplekken géén sprake is van alcoholgebruik. Het kantoor steunt in dit tv-programma de alcoholindustrie. De geloofwaardigheid van de strijd tegen de tabaksindustrie is voor mij hiermee totaal ongeloofwaardig.

Overigens, ik rook en drink zelf. Dit commentaar komt dus niet van een zure geheelonthouder.

_{M. Versloot, Amsterdam}

Prinses Carnaval

Met alle respect, maar als er in Tilburg niet meer aan de hand is dan dat een aantal raadsdames zich druk meent te moeten maken over een mogelijke Prinses Carnaval, dan mogen ze in Tilburg in de handjes knijpen. Ze hebben het daar blijkbaar dik voor mekaar.

_{Willem van de Rijdt, Boxmeer}

Wegwezen

Bewindslieden moeten van Wilders 'wegwezen' vanwege een dubbele nationaliteit. Maar hoe zit het dan met de vrouw van onze koning, meneer Wilders? Ook 'wegwezen'?

_{Sity de Boer, Alphen aan den Rijn}

Wapperende vlaggen

Een prima besluit om de Nederlandse vlag een plek te geven in het parlement.

Maar alleen als daarnaast ook de Europese vlag wappert. Net als in andere EU-landen.

_{Ubbo van Dijk, Leiden}

Debat?

Er bekroop mij een gevoel van plaatsvervangende schaamte bij het kijken naar het 'debat' over de regeringsverklaring. Om bij de les te blijven, hebben scholen duidelijke afspraken over het gebruik van mobieltjes in de klas. Multitasken gaat altijd ten koste van de kwaliteit handeling/concentratie  van het een of het ander. De Kamerleden hebben daar blijkbaar geen boodschap aan. Ze zijn niet geïnteresseerd in elkaars standpunten. En dan maar roepen dat het volk over meningsverschillen met elkaar in debat moet gaan. Wat een vertoning! Referenda zijn misschien toch nog niet zo gek.

_{Rein Kroes, Enschede}

Op safari

Wilders en Dewinter willen op islamsafari. Wat is dat?! Met een gepantserde wagen door Molenbeek rijden om the big five te spotten? En als je er eentje afschiet, hang je z'n kop aan de muur? De burgemeester heeft ze in elk geval gezegd dat het niet mag.

Wordt boodschappen doen straks levensmiddelensafari? Is douchen dan reinigingssafari? En hoe noem je dan een bezoek aan de tandarts?

Als we niet oppassen wordt safari het nieuwe beleven. Ieder product en iedere dienst moeten nu een beleving zijn. Of het nu een vlucht van KLM is, een fles wijn of zijdezacht wc-papier. Laten we dit een halt toeroepen voor we met z'n allen op kerstmarktsafari gaan.

Tot gisteren dacht ik dat 'baarddichtheid' het raarste woord was dat ik deze week gehoord had. Het komt uit een reclame voor een scheerapparaat van Braun. Ik vermoed dat het gaat om een soort bevolkingsdichtheid van haartjes op je gezicht.

Het wordt vannacht koud, dus ik ga op bedsafari en zoek de dichtheid van mijn dekbed en kussen op. Waarschijnlijk komt mijn kat ook dicht bij me liggen.

_{Mathilde de Gooijer, Amsterdam}

Nederlandse humor

Over gewenste intimiteiten wil Annemieke Hendriks het hebben (U, 29 oktober). In Nederland moeten de werkverhoudingen namelijk steriel worden, maakt ze op uit de aanhoudende #MeToo-discussie. Dat deze discussie niets te maken heeft met een verlangen naar steriele werkverhoudingen, heeft Aaf in haar column (V, 30 oktober) al rechtgezet. Dank voor haar heldere ezelsbruggetje.

Ik reageer daarom alleen op Hendriks' opmerkingen over de, in haar ogen, formele omgangsvormen op de Duitse werkvloer. Sinds 2007 werk ik in Duitsland, sinds 2009 voor een Duitse werkgever. Ik heb sindsdien zeker niet minder prettig gewerkt. Nee, geen 'aai van de baas' (Hendriks) meer in plaats daarvan de kans om zelf de baas te worden, let wel: als vrouw.

Bij de door Hendriks geroemde humor op de Nederlandse werkvloer heb ik ook niet direct een beeld. Of was het misschien die opmerkelijke reactie van de rector van een Nederlandse universiteit, die ik jaren na mijn vertrek uit Nederland op een internationale conferentie tegenkwam: 'Wat doe jij hier?!' 'Ik werk als postdoc aan de universteit van Heidelberg.' 'Maar jij ben toch moeder?'

_{Jantine Nierop, Mannheim/Hannover, Geschäftsführende Studienleiterin Studienzentrum der Evangelische Kirche in Deutschland für Genderfragen in Kirche und Theologie}

Misbruik bij Defensie

Ik werk niet bij Defensie maar bij een ander ministerie. Wij verwelkomen regelmatig nieuwe collega's en bovendien elke paar maanden een aantal stagiairs en stagiaires bij onze directie. Zeer gewaardeerde medewerkers, die al heel snel verantwoordelijkheden krijgen én aankunnen. Van beide zijden een gewenste situatie. Als ik met hulp van een paar collega's een nieuwe stagiair(e) tegen de grond zou werken, daar onoirbare handelingen mee zou verrichten, hoe lang zou het duren voordat wij met z'n allen op staande voet ontslagen zouden zijn?

_{Paul Schuurmann, Enschede}

Jeukende borstrokjes

Graag maak ik een diepe buiging voor Frieda Menco wegens haar terechte commentaar op het Nederlandse Rode Kruis, dat zijn plicht ten aanzien van Joden verzaakte (Ten eerste, 1 november). 'Het had waarschijnlijk niet zoveel uitgemaakt, zo'n pakket van het Rode Kruis', tekent historica Regina Grüter op uit de mond van Auschwitz-overlevende Menco. 'Nee, dat geloof ik niet. Maar het idee dat iemand in Nederland aan je dacht, ja, dát had zeker verschil gemaakt', zegt Menco.

Als aanvulling nog het volgende. Mijn beide grootvaders hadden met hun gezinnen vier jaar in jappenkampen doorgebracht. Na de bevrijding met de boot naar Egypte.

Daar werd, door het Rode Kruis, in een van de havens het gezin voorzien van nieuwe kleding voor Holland.

Jarenlang hebben mijn beide grootvaders nog moeten betalen voor al die jeukende borstrokjes, pofbroeken, katoenen beha's met roestende sluitingen, vestjes waarvan de voorkant niet van de achterkant was te onderscheiden en wat al niet meer.

_{Magna Kraaijeveld, Gouda}

Man of vrouw

Mij werd gevraagd, in het ziekenhuis, of ik (man) er moeite mee had om verzorgd te worden door een man. Ik dacht, stellen ze een vrouw ook die vraag: 'Hebt u er moeite mee om verzorgd te worden door een man?' Of stellen ze de vraag: 'Hebt u er moeite mee om verzorgd te worden door een vrouw?'

_{Gé Peeters, Venray}

Afsplitsen maar

Geen wonder dat u het spoor een beetje kwijtraakte in de repeterende breuk van de protestanten in Nederland (Ten eerste, 30 oktober). U mist de Hersteld Hervormde Kerk. Is ontstaan bij de fusie van de Nederlands Hervormde en de Gereformeerde Kerk als groep hervormden die niet meewilden in die fusie. Daardoor leidde de fusie van twee kerken tot, inderdaad, weer twee kerken; de Protestantse Kerk Nederland (PKN) en de Hersteld Hervormde Kerk (HHK), die vooral sterk is in de biblebelt. De protestantse boom kent veel dissidente blaadjes, die meestal snel verdorren.

En dan dominee Kersten. Die hoort echt bij de Gereformeerde Gemeenten en niet bij de Oud-Gereformeerden. In sommige plaatsen worden de aanhangers wel aangeduid als kersenmannen, niet te verwarren met Kerstmannen, want daar zijn ze juist niet van. In het mooie Ooltgensplaat (op Goeree-Overflakkee) staat de kerk van deze club, aan aan het Boomgaardspad, dat door de bevolking prompt de naam kreeg Kersenlaantje!

_{Hans Koster, Leiderdorp}