Internetvrijheidsstrijder Sven Kamphuis © AD

Nederlander die internet wereldwijd bijna deed omvallen, voor rechter

Sven Olaf Kamphuis is zijn naam, 39 jaar, geboren Amsterdammer en in maart 2013 legde hij op een haar na het internet wereldwijd plat. Althans: de 'internetvrijheidsstrijder' wordt verdacht van de grootste cyberaanval ooit die het internet wereldwijd bijna deed omvallen. Dinsdag staat hij daarvoor in Dordrecht voor de rechter.

Victor Schildkamp 30-10-16, 11:02 Laatste update: 31-10-16, 08:02

Ergens in maart 2013 stortte hij de wereld bijna in een digitale duisternis met de grootste dDos-aanval ooit. De oorzaak: de aanval die zijn internetbedrijf Cyberbunker uitvoerde op het Engelse bedrijf Spamhaus, dat zich op grote schaal bezighoudt met het tegenhouden van ongewenste e-mails. De data-aanval (en het bijbehorende domino-effect) was zó groot dat het maar een haar scheelde of de wereld had het een week lang helemáál zonder het wereldwijde web moeten doen. Nu bleef het bij vertragingen en beschadigde programmatuur van tal van giganten als XS4all en Amazon.

Bombardement
En de grote man achter al die ellende is de wat wereldvreemde geboren Amsterdammer Sven Olaf Kamphuis. "The Prince of Spam" , zoals de New York Times het ooit noemde, bombardeerde de servers van Spamhaus op ongekende wijze.

Het leverde de toen in Spanje wonende Kamphuis een internationaal opsporingsbevel op, gevolgd door arrestatie, uitlevering naar Nederland en twee maanden voorarrest. Kamphuis ontkende overigens, en ontkent nog steeds. ,,Maar dat hij een van de mensen achter Cyberbunker is, klopt wel,'' zegt zijn advocaat Marcel van Gessel. ,,Ik denk alleen dat uit het dossier is op te maken dat de grote man achter deze aanval niet Cyberbunker is, maar een 16-jarige jongen uit Engeland, onder de naam 'Narko'. Die is ook al veroordeeld.''

Het busje dat Kamphuis volpropte met apparatuur en waar hij mee rondreed. © AD

'Minister van de republiek Cyberbunker'
Dat klopt, maar voor justitie is en blijft de hoofdverdachte Sven Olaf Kamphuis, die zichzelf ook de 'minister van Telecommunicatie van de republiek Cyberbunker' heeft genoemd en daarmee zijn anarchistische trekken niet onder stoelen of banken steekt. Kamphuis háátte Spamhaus. Het bedrijf perkt overlast van ongewenste internetpost (spam) in, met name voor grote multinationals. Dat doet het bedrijf door e-mails te blokkeren of zelfs computers van internet af te sluiten wanneer sprake is van verspreiding van spam. Wie op de zwarte lijst van Spamhaus terechtkomt, kan nog maar moeilijk een mailtje sturen.

Toen Spamhaus ook Kamphuis' bedrijf censureerde (omdat het internetdiensten verleende aan dubieuze organisaties), sloeg hij, zegt justitie, dus keihard terug met een cyberaanval die hem wereldnieuws maakte. Volgens Kamphuis mag een bedrijf als Spamhaus niet bepalen wat wel en niet online mag, zonder dat politie en rechters daar over hebben geoordeeld. Zelfs niet als je, zoals hij zou hebben gedaan, internetdiensten verleent aan soms dubieuze of criminele bedrijven die de spam met viagrapillen en afslankmiddelen over ons uitstorten tot we er gek van worden.

Antennes
De mooiste en meest mysterieuze verhalen deden over Kamphuis de ronde, over de 'kluizenaarsrotzooi' in zijn appartement in Barcelona en in zijn bestelbusje, die uitpuilden van apparatuur, scanners en antennes. Ook nu is Kamphuis in het buitenland, zegt zijn advocaat. Dat moet dan haast wel Berlijn of Barcelona zijn, de steden waar hij meestal woont. En nog steeds hetzelfde werk doet. Of hij dinsdag naar zijn rechtszaak komt, is maar zeer de vraag. ,,Ik heb het hem afgeraden,'' zegt Van Gessel. ,,Zijn aanwezigheid heeft nu geen meerwaarde.''