"Ik vroeg aan mijn zoon hoe vaak het gebeurde. Hij huilde en zei: 'Elke dag, mama'"

Toen Liam naar het laatste jaar van het lager onderwijs ging, was hij nog een vrolijke en gezonde jongen. Hij had veel vrienden en hield van het leven. "Hij is een geweldige voetbalspeler en wist een plaatsje in het schoolteam te bemachtigen", vertelde zijn moeder Deirdre Fell-O'Brien uit New York. Maar dan begon alles te veranderen. "Toen het voetbalseizoen eindigde en de winter eraan kwam, gaf Liam zijn iPhone terug", schreef ze. "Te veel drama", mompelde hij.

Liam bleef meer binnen en sprak nog amper met vrienden af. Toen het einde van het schooljaar naderde, kwam hij op een dag helemaal overstuur thuis. Iemand had hem een klap verkocht op weg naar school. Zijn mama deed haar beklag bij de directie, maar in die buurt hingen geen camera's en dus waren er geen beelden van het voorval.

Tegen de zomer ging ook de eetlust van Liam achteruit. Hij at niet meer op een normale manier. "Hij at slechts één maaltijd per dag meer", aldus Deirdre. "Ik probeerde met hem te praten maar hij bleef beweren dat alles in orde was." Ze ging met hem naar de huisarts. Daar werd vastgesteld dat hij al heel wat kilo's was afgevallen op korte tijd. Na een korte opname in het ziekenhuis kon hij aan het nieuwe schooljaar beginnen.

En toen vroeg Deirdre hoe vaak het gebeurde. Hij keek haar aan en zei al huilend: "Elke dag, mama". Bij de schooldirectie kregen de ouders geen gehoor. Er werd een onderzoek gevoerd maar de ouders kregen te horen dat "de perceptie van Liam mogelijk afweek van de realiteit". Naar eigen zeggen konden ze geen bewijs van enig pestgedrag vinden.

Liam werd vervolgens in allerijl opnieuw opgenomen in het kinderziekenhuis van Princeton in New Jersey. Hij had een eetstoornis ontwikkeld en was depressief geworden. Hij heeft nu een voedingssonde en moet een hartmonitor dragen omdat zijn hartslag zo laag is door de ondervoeding. "Hij heeft het erg zwaar. Elke dag is een strijd", verklaarde Deirdre. "Wat er gebeurd is, heeft een grote impact op ons gezin. We missen Liam toch zo hard. We voelen ons schuldig omdat hij er niet is."