Vleermuizen vertragen nieuwbouw: inwoners Dalerpeel al maanden in woonunits met dunne wandjes

Rika van der Meer: ,,Het is toch eigenlijk van de gekke dat vleermuizen op alle manieren worden beschermd, terwijl wij al die tijd in een noodwoning moeten zitten?’’

Rika van der Meer: ,,Het is toch eigenlijk van de gekke dat vleermuizen op alle manieren worden beschermd, terwijl wij al die tijd in een noodwoning moeten zitten?’’

Om even bij te komen, zit de hond een week in het pension. De katten zijn ‘puur van de stress’ al tijden ziek. Zelf moet Rika van der Meer uit Dalerpeel ook ‘flink oppassen niet zwaar overspannen te raken’. Dat allemaal vanwege vleermuizen.

In de zomer was het snikheet in de noodunit van Rika van der Meer (69) in Dalerpeel. Vorige maand werden doeken boven het platte dak gehangen, maar dat hielp maar mondjesmaat. Ook de airco slaagde er volgens haar niet in de temperatuur wat te verlagen.

Dunne wandjes

Maar dat waren zorgen van toen. Nu de winter eraan komt, is ze juist bezorgd de boel warm te krijgen. ,,Zo’n elektrisch kacheltje moet straks de strijd aan tegen die dunne wandjes. Nu al kun je merken dat de herfst binnenkomt. Het is zo klam als ik weet niet wat. Ik merk het meteen, vanwege mijn reuma.’’

Voor de kerst

Van der Meer woont sinds eind april in een van de vier woonunits die op het grasveld aan de Nassaustraat zijn geplaatst. In totaal maken in het dorp 36 verouderde huizen plaats voor 26 moderne en energiezuinige woningen.

,,Met een beetje geluk zouden we voor Kerst in onze nieuwe huizen zitten. Maar vanwege vleermuizen ligt de hele zaak al tijden stil. Er is nog niet eens gesloopt. De nieuwbouw duurt zo’n negen maanden, dus we mogen blij zijn als we voor Kerst 2018 kunnen verhuizen.’’

Klein

De barak van Van der Meer is klein. Er is een slaapkamer waar haar eenpersoonsbed in past, een kamer met keuken waarin ze nog geen bankstel kwijt kan (,,en van de keukentafel heb ik een stuk laten afzagen’’), een berghokje en een wc/douche.

In de tuin staat een grote container met haar spullen. ,,Maar boeken en fotoalbums heb ik naar mijn zoon in Emmen gebracht. Het is zo vochtig in die container. Het lastige is dat de deur heel zwaar is. Je kunt er niet zomaar even in om iets te pakken.’’

Uitzichtloos

Het was allemaal te overzien als de noodsituatie niet zo uitzichtloos was. ,,Als we nu een einddatum hadden, dan kun je je er op in stellen. Omdat het zo gehorig is, slaat de hond aan op ieder geluid dat ‘ie hoort. Die draait helemaal door op zo’n kleine ruimte. Zaterdag heb ik ’m weggebracht naar een pension. Zo heeft iedereen even wat rust. Mijn twee katten zijn door de stress al tijden aan de diarree. Mijn zoon maakt zich zorgen om mij. Je raakt toch niet overspannen, vroeg hij. Nou, ik moet erg mijn best doen dát te voorkomen.’’

'Van de gekke'

Haar buren zitten in hetzelfde schuitje. Van der Meer woont al een halve eeuw in het dorp. ,,Vleermuizen zijn er altijd geweest. Het is toch eigenlijk van de gekke dat zij op alle manieren worden beschermd, terwijl wij al die tijd in een noodwoning moeten zitten? Net alsof die vleermuizen voorrang op ons hebben.’’

'Heel vervelend allemaal'

Domesta zit met de kwestie in de maag. ,,We moesten alle sloopwerkzaamheden stopzetten vanwege vleermuizen’’, zegt Alice Hulleman. ,,Een ecoloog heeft een plan van aanpak opgesteld. We hopen nu half november te kunnen slopen. Bewoners zouden dan volgende zomer naar hun nieuwe huis kunnen. We denken ook na over een vorm van compensatie. Het is heel vervelend allemaal. Wat we ervan geleerd hebben is dat we veel eerder ecologisch onderzoek moeten verrichten.’’