Timmermans: migratievraagstuk gaat niet weg
Eurocommissaris Frans Timmermans is op Sicilië om te praten over het migratievraagstuk. Hij wil de papieren werkelijkheid uit Brussel vergelijken met de realiteit.
's Ochtends praat Timmermans even met een Ghanese migrant. Een beetje onwennig stelt hij zich voor. "Ik kom uit Holland." De migrant vertelt hem dat hij al meer dan drie jaar wacht op Sicilië. Timmermans vraagt hem wat zijn droom is. "Werk! Gewoon werk dat is mijn ultieme wens." Timmermans knikt begrijpend.
Het aantal vluchtelingen dat dagelijks aankomt in Italië valt de laatste tijd mee - behalve vandaag. Net op de dag van Timmermans' bezoek loopt een schip de haven van Palermo binnen met 600 vluchtelingen aan boord. "Op zo'n dag als vandaag heeft iedereen het er weer over", zegt Timmermans. Hij zegt dat de migratieproblemen nog wel twee generaties kunnen aanhouden.
Het Italiaanse publiek dat zich in de vroege avonduren verzamelt op het centrale plein van Syracuse wil het daar graag over hebben. Ze komen verhaal halen over de vele vluchtelingen die op het eiland aankomen. En de boodschap is helder. Ze voelen zich in de steek gelaten door Europa.
Een vrouw pakt de microfoon en vertelt geëmotioneerd haar verhaal. "Je komt ze hier elke dag tegen. Afrikaanse kinderen en jonge mannen, die rondhangen bij kruispunten en supermarkten. Ze hebben te weinig te eten, geen enkel perspectief om de EU in te mogen en wij zitten er hier mee opgescheept. We staan er alleen voor."
Timmermans spreekt in het Italiaans. Hij probeert de vrouw en de andere sprekers gerust te stellen. "Het heeft lang geduurd, maar we hebben de migratie onder controle en de problemen van de laatste jaren liggen achter ons." Na afloop legt hij uit dat de Italianen in het begin eigenwijs waren. "Ze hadden een andere oplossing: namelijk de vluchtelingen door Europa laten lopen. Nu accepteert het land hulp van organisaties zoals Frontex om samen de problemen op te lossen."
Het gevolg is dat het in de 'hotspots', waar de vluchtelingen als eerste worden opgevangen, goed geregeld is. Er worden foto's van vluchtelingen gemaakt, vingerafdrukken genomen, zodat ze goed geregistreerd zijn. Ook wordt gecontroleerd of er geen terroristen tussen de vluchtelingen zitten. Europol speelt daar een belangrijke rol bij. "Italië doet dat goed."
Boosheid
De boosheid hangt de hele avond in de lucht, maar grimmig wordt het niet. Er is respect voor Timmermans, die niet bang is om voor de tweede keer op Sicilië het podium op te klimmen en met de lokale bevolking te praten over migratie. Hij snapt het trauma van de bevolking, maar probeert het meteen politiek te vertalen.
"We hebben een Europees systeem nodig voor noodgevallen. Als er door bijvoorbeeld een oorlog of crisis opeens heel veel vluchtelingen naar Europa komen, dan moeten die mensen over Europa verdeeld kunnen worden. Daar moeten we een systeem voor verzinnen." Maar, zo haast hij zich om eraan toe te voegen: "het is geen structurele oplossing. De meeste mensen die in Italië aankomen hebben waarschijnlijk geen recht op asiel. Dus die moeten terug naar het land van oorsprong."
De Ghanees die hij aan het begin van de dag ontmoet, is zo'n vluchteling. Hij kan alleen niet terug, want al z'n papieren zijn zoek. Zijn droom is niet alleen werk, maar vooral waardering door het werk. Zich nuttig voelen. "Desnoods werk ik voor één euro per dag als ik maar wat mag doen."