Direct naar artikelinhoud
Tv-column

Iedereen op tv gaat lekker met de rode pen door het regeerakkoord

Zondag met Lubach.Beeld Youtube/VPRO Zondag met Lubach

Arjen Lubach draagt sinds vorige week een dikke vette Gouden Televizier-ring aan zijn vinger. 'Zondag met Lubach' lijkt wel op straaljagerbrandstof te draaien dit jaar. 

In de lente won het al de Zilveren Nipkowschijf, nu de hoogste publieksprijs, en het nieuwe YouTube-filmpje over wapens gaat alweer viraal. De boodschap over de ziekte die alleen in de VS heerst: Nonsensical Rifle Addiction (NRA) zal Trump nu wel bereikt hebben, schat ik.

Last but not least maakt ZML-eindredacteur Janine Abbring dinsdag (op eigen titel) kans op de Sonja Barend Award voor het beste tv-interview. Zij zit met Jeroen Pauw en Wilfried de Jong bij de laatste drie.

Zondag met Lubach is inderdaad van de buitencategorie. Elke aflevering is geestig en leerzaam

Zondag met Lubach is inderdaad van de buitencategorie. Elke aflevering is geestig, leerzaam en vaak begrijp je erna eindelijk hoe iets zit, zoals met die sleepwet. Of met verzekeringspolissen die naast fysiotherapie ook 'reïncarnatietherapie' vergoeden. ("Eenmalig, neem ik aan?", vraagt hij verzekeraars). Grappen over het regeerakkoord zullen vanavond (na mijn deadline) vast hilarisch zijn geweest.

Even wennen

Ook in de talkshows ging het over het akkoord. Ik stuitte op 'De Nieuwe Maan' vrijdag; het wekelijkse multiculturele praatprogramma van de NTR. Even wennen, een talkshow gericht op immigratie, integratie en zaken uit de moslimgemeenschap.

Gastvrouw Nadia Moussaid (33), dochter van een Marokkaanse vader en Nederlands-Oostenrijkse moeder, deed het goed. Ze heeft een heldere stem en een duidelijke aanwezigheid. Ook al heeft ze niet de snelheid van Matthijs of de pit van Eva, ze heeft op haar eigen manier autoriteit. Als zij de discussies nog wat grappiger en concreter maakt, zie ik haar nog wel doorgroeien naar mainstream talkshowland.

Aan haar lag het dus niet, maar het programma was troebel. 'Wat heb ik nu eigenlijk gehoord?', dacht ik na afloop. Advocaten Inez Weski en Gerard Spong waren te gast. Waarom twee advocaten? Ze mochten gaten schieten in het regeerakkoord en haalden er eigenlijk dezelfde juridische punten uit. En waarom deze twee? Ze hadden noch chemie, noch een pittige polemiek. Het leek alsof ze de enige Bekende Nederlanders-gasten waren die konden komen.

Gewone Nederlander

Vmbo-juf Trudy Coenen zat er als 'de gewone Nederlander' bij, over wie het regeerakkoord zo vaak gaat. Zij greep haar kans en praatte straal door Spong heen met verhalen over de leerlingen van allerlei nationaliteiten in haar klas. Zij werd tenminste concreet. Spong en Weski waren een goeie les voor de mensen achter de schermen: als er voor een gast geen actueel haakje is of een specifieke talkshowfunctie, kun je die gast beter niet uitnodigen. Meteen ligt daarin de kwaliteit van een Matthijs van Nieuwkerk en zijn geoliede redactie - deze gedachten heb ik bij DWDD nou nooit.

De Nieuwe Maan is wel een kweekvijver voor interessante multiculturele gasten. Zo'n Brahim Bourzik, hoofdredacteur van De Moslimkrant, kan prima vaker op tv. Hij gaf vrijdag heldere kritiek op financieel misbruik door moskeebestuurders. Welbespraakt en zelfreflectief over zijn eigen moslimgemeenschap. En bij de dood van Eberhard van der Laan zat vorige keer het Amsterdamse PvdA-raadslid Sofyan Mbarki in de studio. Als Marokkaan en Amsterdammer. Het kan gewoon.