'Blijkbaar mag er met kwetsbare oude mensen gesold worden'

Het woonzorgcentrum de Westerstraat is een kleinschalig verpleeghuis voor dementerenden. Het is er huiselijk en vertrouwd. Het leven wordt zoveel mogelijk voortgezet zoals de bewoners dat vroeger gewend waren. Samen koken, boodschappen doen, de krant lezen, muziek maken.

Dat alles in een gezellige buurt waar altijd iets te zien is of te beleven valt. De lapjesmarkt is er op maandag voor de deur. Aan de overkant van de straat is een lagere school. Pas geleden is zelfs de koning nog voor de deur uitgestapt samen met wijlen onze burgemeester.

Deze unieke plek dreigt nu verloren te gaan door twee dingen: het afbraakbeleid van de rijksoverheid met de aanhoudende bezuinigingen op de zorg en het streven van de moloch Amstelring, de zorgorganisatie waaronder de Westerstraat valt, naar winst en zogenaamde toekomst­bestendigheid.

Hoewel in de zomer van 2015 de voorzitter van de raad van bestuur van Amstelring heeft gezegd dat ze dit pareltje van de Jordaan nooit zouden sluiten, is begin september aan de bewoners en medewerkers een voorgenomen besluit tot sluiten meegedeeld. Dit alles onder een sausje van flauwekulargumenten.

Sinds 2015 wordt al door het bestuur van Amstelring systematisch gewerkt aan de afbraak en sluiting van hun kleine huizen. Natuurlijk zal dit ontkend worden door de raad van bestuur in het hoofdkantoor op het Ringpark.

Iedereen wil in een zo huiselijk mogelijke omgeving wonen, veilig, kleinschalig en vertrouwd, zoals de Westerstraat. Een omgeving waarin de bewoners worden gestimuleerd in wat ze wel kunnen.

Blijkbaar mag er met kwetsbare oude mensen gesold worden en is alles geoorloofd als het om het geld gaat.

Marijke Halman, Amsterdam