Een warm pleidooi voor een gezonde zuinigheid bij gebruik van de term "vriend"
“Je kunt niet geloven hoeveel vrienden je hebt als je wint”, zo laat de kersverse rector van de universiteit van Gent dit weekend optekenen in De Standaard. Tussen haakjes stond erbij dat hij het al lachend zei. Maar toch…
De werkelijkheid zal wel zo zijn dat mensen die pas een gezagvolle positie bekleden tot dat moment niet wisten dat ze zoveel vrienden hadden. En dat terwijl vriendschap niet afhangt van een positie, laat staan dat een mens veel vrienden zou kunnen hebben. Dat laatste is een motie van wantrouwen tegen het gebruik van de term "vriend" op Facebook. Op dat fantastische forum wordt goedkoop omgesprongen met die term. Hierbij een warm pleidooi voor vriendschap en dus voor een gezonde zuinigheid in het gebruik van het woord "vriend".
Belangrijker dan de liefde is de vriendschap
Er werd nog nooit zoveel gesproken over vrienden als vandaag, met dank aan Facebook. Er is tegelijk in onze wereld zoveel eenzaamheid en nood aan echte vrienden, met dank aan onze innerlijke natuur. Het is van alle tijden dat mensen een echte vriend beschouwen als een van de grootste schatten van hun leven.
Vriendschap is belangrijker dan liefde
Cicero vond dat liefde de kern is van vriendschap. Zelf verdedig ik in een boek dat vandaag wordt voorgesteld het omgekeerde: vriendschap is belangrijker dan liefde omdat vriendschap de kern is van de liefde. Waarmee ik wil zeggen: zonder vriendschap is elke uiting van liefde in wezen geen liefde en dus niet authentiek. Uiteraard vullen Cicero’s visie en mijn stelling elkaar aan: elk van de twee is niet adequaat te begrijpen zonder de andere.
Daarmee is meteen duidelijk gemaakt dat vriendschap een van de meest delicate thema’s is, waarvoor iedere mens heel gevoelig is.
Facebook gebruikt het woord "vriend" als synoniem van een kennis of contact. Nochtans laat echte vriendschap zich niet vervlakken tot een contact waarvan ik de boodschappen "leuk" of "niet leuk" vind. Het gaat over meer dan zulke oordelen en over meer dan emoticons. Vriendschap gaat over het leven en zijn kronkels, over een soulmate aan je zijde op je levenspad, over wat de ene mens voor de andere mens kan betekenen. En dat dat wederzijds is!
Is het geen wonder dat twee mensen elkaar vinden, dat er een klik komt tussen mensen die onderling verschillen als persoon, dat die twee op grond van de klik volledig zichzelf zijn bij elkaar, dat elk uit vrije wil de ander helemaal vertrouwt en alles toevertrouwt, dat zij elkaar graag zien wat er ook gebeurt en dat ze elkaar tot en met steunen?
Vrienden dragen we altijd met ons mee, ook zonder de iPad of smartphone in de buurt
Ga ik hier over tot een romantisering van de vriendschap? Neen. Wel tot de ecologie van de vriendschap, zoals de ondertitel luidt van mijn boek “Onder elkaars huid”. De term "ecologie" is gekozen omdat vriendschap verzorgd moet worden, in ere moet worden gehouden. Het is onze diepste natuur verzorgen, waarbij vrienden onder de huid leven. Waar we ook gaan, vrienden dragen we met ons mee, ook zonder dat de iPad of smartphone in de buurt is…
Zuinigheid
Om vriendschap te beleven moet ik niet klikken op vrienden, maar heb ik een diepe klik met hen. Echte vriendschap kun je niet plannen en draait niet rond vriendschapsverzoeken die je kunt aanvaarden of weigeren, maar overkomt je. Bovenal werkt echte vriendschap in de luwte, achter de schermen, niet op het scherm.
Echte vriendschap werkt achter de schermen, niet op het scherm
Wanneer ik zie dat ik op Facebook meer dan 3.000 "vrienden" heb, dan ben ik oprecht blij met zoveel contacten en met wat op Facebook allemaal mogelijk is, echt waar. Maar een gezelschap van 3.000 vrienden zou voor Cicero klinken als een vloek. En gelijk zou hij gehad hebben!
Het is altijd wijs om zuinig om te springen met dure woorden en waarden want de mate waarin we dat doen heeft misschien wel meer impact op de kwaliteit van al onze relaties dan we vermoeden, denk ik dan. Misschien iets voor een onderzoek aan een universiteit? Tussen haakjes: dat laatste zeg ik al lachend. Maar toch…
----
Deze opinie valt samen met de publicatie van het nieuwste boek van Jürgen Mettepenningen: Onder elkaars huid. Ecologie van de vriendschap, uitgeverij Halewijn.
VRT NWS wil op vrtnws.be een bijdrage leveren aan het maatschappelijk debat over actuele thema’s. Omdat we het belangrijk vinden om verschillende stemmen en meningen te horen publiceren we regelmatig opinieteksten. Elke auteur schrijft in eigen naam of in die van zijn vereniging. Zij zijn verantwoordelijk voor de inhoud van de tekst.