Genderneutraal, het klinkt als een motoronderdeel

Bestaat er wel zoiets als 'genderneutraal' opvoeden? Ik proef die lelijke woorden, laat ze op mijn tong dansen als een meid en ballen als een schoffie, en vind ze te vaag en te onduidelijk.

In een christelijke opvoeding stop je veel christelijkheid in je kind, in een Chinese opvoeding stop je je kind vol ambitie en ik meen dat je in een genderneutrale opvoeding je kind volpropt met het besef dat er geen verschil is tussen jongens en meisjes.

Ikzelf heb mijn dochter een vrije opvoeding gegeven. Volgens mij zat daar al genderneutraliteit in - wat kon het mij schelen of ze met pistolen wilde spelen of niet? Maar aangezien ik verantwoordelijk voor haar was - nou ja, als ze bij me was, haar moeder deed het meeste - probeerde ik haar toch te vormen en te kneden naar wat ik wenselijk vond. Dat was enigszins zoals mijn ouders mij hadden getracht op te voeden.

Zij vonden rust, regelmaat en ruimte belangrijk, ze hadden een bildungsideaal. Een kind moest aan muziek en sport doen en verder stelden ze grote prijs op beleefdheidsregels. Dat ging verder dan met twee woorden spreken, kan ik u zeggen. (De tafel 'dicht' dekken is chiquer dan 'open', voor de laatste lepels soep hou je je bord van onderen naar boven omhoog en niet andersom, etc.etc.).

Mijn vader zei: "Beleefdheid is de makkelijkste weg door het leven." ("En pap," vroegen wij dan, "heb je hier in het kamp veel aan gehad?" "Ja," antwoordde hij.)

In mijn pubertijd heb ik dat allemaal overboord gegooid, want een kind verzet zich tegen zijn ouders. Maar later was ik blij met mijn opvoeding.

Heb ik mijn dochter iets onthouden door haar niet bewust genderneutraal op te voeden? Deed ik iets verkeerd? Ik koop een autootje voor mijn kleinzoon, en als hij een pop wil, mag hij die ook. Hij doet aan ballet, net als ik toen ik zes was, in 1959.

Ach, om de zoveel tijd wordt er weer iets verzonnen over opvoeden en moet er weer iets. Uiteindelijk is de opvoeding slechts een laagje vernis, zei mijn moeder. En zij had gelijk.

Genderneutraal, het klinkt als een motoronderdeel.

Ik kijk naar een filmpje waarbij voor Koning een tak een pistool is. Vervolgens een filmpje waarin hij op alles 'nee!' zegt.

Dat stelt mij gerust.

Theodor Holman (1953) is columnist, schrijver, televisie- en radiomaker. Elke dag, uitgezonderd zondag, lees je hier zijn column. Lees al zijn columns terug in het archief. 

Reageren? t.holman@parool.nl