Plasverhalen van onze lezers: de nood is hoog
Urinoir-tekortVeel reacties stroomden binnen na de bekentenis van onze verslaggever Arno Gelder. Hij plaste ooit in zijn broek in de trein bij gebrek aan een wc. Gelder schreef zijn verhaal naar aanleiding van de boete voor de wildplassende Geerte uit Amsterdam en het plasprotest dat daarop volgde. Wij maakten een selectie van jullie opmerkelijke plasverhalen.
Ik heb soms hetzelfde probleem met urineren. Onlangs kon ik het ook niet ophouden en bij gebrek aan een urinoir heb ik het in mijn broek moeten doen. Gelukkig had ik een zwarte aan, zodat het niet zo opviel. In het wachthuisje van de RET stond ik gelukkig alleen. In veel sprinters zijn er geen wc’s. Daar heb ik soms in een leeg flesje moeten pissen. De NS had NOOIT treinen zonder wc’s moeten hebben.
Ben Wildeman
Ik ben niet incontinent maar als je ouder wordt, is het moeilijker je plas op te houden. Bijvoorbeeld in de trein en in de stad. Ik heb het opgelost door 1 of 2 boterhamzakjes om de penis te doen en met een stukje elastiek – niet te strak - vast te binden. Alleen al de zekerheid dat je het droog houdt, werkt al preventief.
Anoniem
Ook ik ben regelmatig op zoek naar een urinoir. Ze zijn er bijna niet meer. Laat staan voor vrouwen. Toen de nood bij mij het hoogst was, heb ik het in een boodschappentas van de Action gedaan in een hoekje.
Ben Dubois
Wij wandelen vaak. Dan ga ik voor we weggaan naar de wc. Toch gebeurt het regelmatig dat als we een flink stuk wandelen nergens een toilet te bespeuren is. Dan maar in de polder naast de kant van de weg of op een ander deel van de route. Goed kijken of er even niemand aankomt. Man op de uitkijk. Als vrouw is het altijd lastiger dan bij een man.
Ik vind het een prima discussie. Ik pleit zeker voor meer openbare toiletten. Maar, hoe gaan we daarmee om? Als je ziet hoe smerig mensen een toilet van bijvoorbeeld het benzinestation maken of hoeveel troep men er op de grond gooit, dan kan ik me voorstellen dat het animo om in winkelcentra of elders openbare toiletten neer te zetten niet groot is.
In Amerika zijn openbare toiletten gemeengoed, hoef je niks te betalen, maar gebruiken mensen het netjes. Daar durf je ook te gaan. In Nederland zijn ze soms zo vies, dat ik besluit nog even te wachten, als dat kan. Dat is wel een cultuuromslag in Nederland, denk ik.
Marianne van Duffelen
Een aantal jaren geleden werkte ik bij het Andreas ziekenhuis in Amsterdam. Met de auto vanaf Purmerend ongeveer twintig minuten rijden. Maar natuurlijk op een dag extra fileleed die ruim twee uur duurde en regen waar geen einde aan kwam.. Mijn auto langs de kant met al die vragende en bestraffende ogen op mij gericht was geen optie maar ik werd stapelgek van mijn blaas die absoluut leeg moest! Na de Coentunnel kon ik de afslag nemen en heb ik voor een (leeg) bushokje midden in Amsterdam op een koude natte dinsdagmorgen mijn blaas geleegd! Niet iets om trots op te zijn maar op een gegeven moment kan je alleen nog maar aan plassen denken en word je bijna krankzinnig. Een eventuele bekeuring - ik werd hoop ik niet gezien - had ik betaald. Krankzinnigheid duurt langer!
Anna Ris Prater
Zelf heb ik sinds ik een prostaatoperatie heb gehad altijd een urinaal in de auto voor noodgevallen. Ik plas daarin op een discrete plek op een parkeerplaats of parkeergarage. In Frankrijk hebben zelfs kleine dorpen enkele openbare toiletten. En ja, over het algemeen zijn deze redelijk schoon.
Anoniem
Nederland moet eens een voorbeeld nemen aan bijvoorbeeld Duitsland, in elke stad en grote winkels zijn toiletten, veelal gratis.
R.C.L, de Kluiver uit Ridderkerk
Ik was bij de AMRO Bank op de Javastraat in Den Haag. Ik vroeg heel netjes of ik gebruik kon maken van de toilet. Nee dat ging niet. Ze hebben alleen toiletten voor het personeel. Ik heb toen naar de chef gevraagd en kreeg hetzelfde antwoord. Ik ben toen voor de ingang gegaan. Ik heb mijn broek opengedaan en in de richting van de deur geplast. Dat was een opluchting.
Dick Paludanus
Zelden heb ik lekkerder geplast dan 22 jaar geleden met uitzicht op de Triomfboog van Tiberius
Ik zal zo rond de vijftig jaar zijn geweest toen ik met vrienden het Forum Romanum oftewel de ruïnes van het oude centrum in Rome bezocht en een enorme plasaandrang kreeg. Vanwege de vroege hitte in het voorjaar had ik ruim water tot mij genomen. Omdat mijn vrienden enige uitleg over het Forum van mij verwachtten - mijn dochter woont in Rome - en de plasdrang zo heftig was dat ik mijn aandacht slecht bij mijn verhaal kon houden, ben ik achter een 'hoop oude stenen(!)' even weggedoken. Zelden heb ik lekkerder geplast dan 22 jaar geleden met uitzicht op de Triomfboog van Tiberius. Soms komt op verjaardagen nog wel eens ter sprake dat ik zo makkelijk op ' oude stenen' plas.
Gonny Tafuni – Smit
Met redelijk veel bier op die keer, stapte ik in de trein en jawel hoor.. Na een kwartier was ik ten einde raad. Ik vond een leeg limonadeflesje in de afvalbak en heb dit redelijk gevuld met urine. Daarna de dop er weer opgedraaid en terug gedaan in de afvalbak.
Theo Bos
Een paar jaar geleden stonden we met de auto zes uur vast in de file bij de boot in Engeland. De kinderen moesten allemaal plassen dus heb ik ze allemaal in een grote lege Spa Blauw fles laten plassen, de jongens althans. De meisjes heb ik boven een luier van hun zusje laten plassen. Was allemaal beetje improviseren maar we hadden gelukkig geen natte broeken in de auto.
Sandy
Ik heb door prostaatvergroting een plasprobleem waardoor ik op de meest ongelegen momenten acuut moet plassen. Als ik in de stad ben, loop ik doelbewust een café of restaurant in. Ik vraag daarbij nooit of ik van het toilet gebruik mag maken, maar ik vraag waar het is. Ik ben noch nooit geweigerd.
Als ik nu uitga heb ik altijd een 'disposable-urinaal' met daar in korrels die de urine absorbeert bij me. Kom ik door een acute aandrang in de problemen dan is er altijd wel een plekje waar ik even met het gebruik van de urinaal kan plassen. Van openbare toiletten maak ik liever geen gebruik in verband met de hygiëne.
Martin Hendriks
Ik dacht, ik stap uit.. maar wist ook dat Abcoude al in de buurt was en Breukelen slechts acht minuten verder..
Op een donderdag na mijn werk, stapte ik nog even een kroeg binnen, alwaar ik een paar pilsjes dronk. Op weg naar de trein voelde ik wel enige aandrang om te plassen, maar ik moest mijn trein halen en ik meende het wel op te kunnen houden. Ik ben nog net geen vijftig jaar en ik denk wellicht nog als een dertiger die minder moeite heeft zijn blaas te controleren. Eenmaal in de trein dacht ik, hey ik moet wel plassen.. Hopelijk haal ik het tot Breukelen. De reis begon.. Station Muiderpoort, het ging nog. Bij Station Amstel begon ik wat moeite te krijgen en de eerste gedachteflitsen om uit de trein te gaan om mijn behoefte te doen waren er. Station Duivendrecht, ik meende het wel vol te houden, station Bijlmer/Arena, ooh wat had ik het zwaar... Ik wilde het ophouden en dacht dat het kon. Holendrecht.. pfff. Ik dacht, ik stap uit.., maar wist ook dat Abcoude al in de buurt was en Breukelen slechts acht minuten verder.. Ik zat inmiddels in een verwrongen houding en moest echt moeite doen niet in mijn broek te pissen. Steeds meer passagiers verlieten de trein, ik overwoog mijn apparaat gewoon uit mijn broek te hangen en te pissen. Na Abcoude zat er niemand meer in mijn buurt. Ik was in een soort van paniek, haal ik Breukelen of net niet.. De laatste minuten tot Breukelen gingen tergend langzaam voorbij. Ik besloot mijn piemel uit mijn broek te halen midden in de trein. De beweging die ik moest maken was teveel, de urine gutste over mijn broek en mijn plas had een vrije loop het gangpad in. Het was echt veel, het liep helemaal in een spoor naar voren. Ik heb mijn blaas helemaal geleegd en had medelijden met de schoonmaakploeg. De opluchting was groot, nu nog ongezien met mijn zeiknatte broek de trein uit.. Ik schaamde mij dood. Ik besefte mij ook dat het eigenlijk niet kan wat de NS doet door geen toiletten te plaatsen in sprinters. Je kunt geen kant op. Tegen een buschauffeur kun je nog zeggen dat je moet pissen of hij je er even uit wil laten. Dat doet zo’n man op iedere plek die veilig is. Achteraf gezien had ik mijn trein moeten missen en op het station netjes een plasje gedaan voor 70 eurocent.. De afzetters!
Anoniem
Ach, ik heb zelfs wel eens in de broek gepoept. Ik ging net van NS- station in de bus zitten toen ik lichte aandrang voelde. Ik dacht dat hou ik nog wel even vol tot ik met de bus op plaats van bestemming ben. De bus vertrok ook nog vertraagd. Toen ik bij de halte van bestemming uitstapte, kon ik het niet meer houden. Vol in de broek. Toen heb ik de bus teruggepakt. Ik ben maar blijven staan in de bus. Het volgende was met de trein terug. Ook maar blijven staan waar verder geen mensen waren. En toen nog fietsen, maar dat was buiten, dat merkte niemand. Thuisgekomen direct naar de douchecabine. Bovenkleding uit en alles wat gegarandeerd schoon was. Met de resterende kleding douchen en steeds wat uit doen wat zo de wasmachine in kon. En ik me maar afvragen wat ik de dag ervoor gegeten had.
Peter Sleebos
Ach, ik heb zelfs wel eens in de broek gepoept
Om met mijn gebruik van plaspillen het urineren te kunnen continueren gebruik ik plasflesjes die ik na gebruik weg kan gooien. Wel zo handig om altijd en overal te kunnen plassen.
Jacobus Goossens
Bij de kleinste aandrang voel ik weer paniek. Dan moet ik meteen naar de dichtstbijzijnde wc
Op een zwoele zomeravond twee jaar geleden liep ik met mijn destijds kersverse vriend door de straten van de stad terug naar huis. Het was avond en we hadden wat biertjes gedronken in de stad. Een half uurtje lopen, dat moet toch kunnen! Ondanks mijn lichte aandrang en blaasontsteking wilde ik die gok toch wagen.
Voorheen kon ik immers wel twee uur ophouden! Moest nu ook kunnen, zei mijn eigenwijze hoofd.
Halverwege begon mijn broek toch wel heel strak te zitten, naarmate mijn blaas zich meer en meer uitzette. Lopen werd ondraaglijk. Zuchtend verzocht ik mijn vriend om even te wachten. We waren net de stad uit en liepen in een woonwijk, 's nachts. Niemand die nog de deur open zou doen voor een meisje met hoge nood. En voor ik het wist voelde ik de warme stroom langs mijn benen lopen.
Vreselijk gênant. Stond ik daar, te huilen, met een kletsnatte broek en schoenen. Mijn vriend keek me eerst wat verbouwereerd aan, maar herstelde zich snel. Hij suste me en zei dat het hem ook al eens (!) was overkomen.
Nu, 2 jaar later heb ik een trauma en een hypertonie (gespannen bekkenbodem) eraan overgehouden. Bij de kleinste aandrang voel ik weer paniek. Dan moet ik meteen naar de dichtstbijzijnde wc. En dat is een kriem! Of je moet land en stad afzoeken naar een wc/tankstation, óf je bent verplicht om bij een café te gaan drinken om zo maar bij de wc te kunnen komen.
Ik hoop dus uit het diepst van mijn hart (en blaas) dat Nederland eens gehoor gaat geven aan deze o zo simpele behoefte.
Iris Verhoeven
Jarenlang hadden wij een NS-abonnement. De komst van de Sprinter heeft daar een eind aangemaakt.
Tweeëntachtig en tachtig jaar oud zijn wij. Jarenlang hadden wij een NS-abonnement. De komst van de Sprinter heeft daar een eind aangemaakt. Overstappen op de intercity was ook een verschrikking. Bij twee toiletten, liep de prut over het toilet. Dan zie je geen controleur? Schriftelijk geklaagd. Antwoord was gebrek aan personeel. Nu zitten wij thuis te verpieteren! Autorijden doe ik alleen nog maar naar het ziekenhuis en de huisartsenpost.
Aad de Knegt
Er wordt veel gepraat over genderneutraal en moedige mannen en vrouwen die het toilet durven gebruiken dat voor de andere sekse is bestemd. Ik moest ook nodig en vóór mij stond de 'gewone' lange rij dames. Dus heb ik het herentoilet gepakt. De vreemde blikken op mij heb ik alleen gezien toen ik er weer uit kwam. Ik was toen zo'n 23. Nu ben ik 73 en ik zou ‘t weer doen.. Maar nú kan ik mijn plas héél erg lang ophouden.
CCC
Ik was een paar jaar geleden in Australië. Daar vond ik op straat, langs de weg, in parken en winkelcentra prachtige toiletten. Meestal in prima staat en soms - langs de weg - primitief. Eens, in hoge nood, ging ik een toilet binnen op station Leeuwarden. Het was zo smerig dat ik er mijn behoefte niet durfde te doen. Ik wachtte met geknepen billen op de trein en bezocht daar het toilet. A.u.b. niet gebruiken bij stilstand.
Hans van Meijgaarden
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUM
Na snelweg en pompstation krijgt Truus (81) nu een zonnepark voor de deur: ‘Dit is verschrikkelijk’
Wehl, Doetinchem -
PREMIUM
Er zijn drie belangrijke symptomen voor hartfalen: ‘Altijd sokrand in je benen hoort niet’
Elke dag overlijden er 22 mensen aan hartfalen. Wat hartfalen precies is, weet maar één op de vijf mensen. Daarom is het deze week De Nationale Hartfalen Week. Cardiologen Steven Chamuleau en Jozine ter Maaten geven antwoord op zeven vragen over hartfalen. ,,Als je als 50-jarige een trap op loopt en het benauwd hebt, dan is dat gek.’’ -
Zomerfruit en chocola zouden zonder bijen niet bestaan: zo help je deze insecten een handje
Het is dat bijen geen horloges dragen, anders zouden die op vijf voor twaalf staan. Voor hen, maar ook voor ons eigen hachje, is het daarom zaak om ze een handje te helpen. Want zomervruchten, chocola en notenrepen kunnen door bijensterfte zomaar tot de geschiedenis gaan behoren. Help de natuur een handje met je eigen insectenhotel. Wij leggen uit hoe je start. -
RIVM adviseert saaie e-sigaretten: jongeren zien vapes nu als mode-item
Vapes in blitse kleuren, met bluetooth om via social media het aantal pufjes te kunnen delen. Of een vape die eruitziet als een milkshake. Voor jongeren is de e-sigaret een mode-item. Het RIVM wil dat tegengaan en adviseert alleen nog standaardontwerpen toe te staan. -
PREMIUMreportage
Middelvingers en huilende moeders: dit was de eerste dag van megaproces tegen ‘Utrechtse’ plofkraakbende
Een buit van minstens 3 miljoen euro, een schade van dik 5,5 miljoen en zestien verdachten. De Duitse stad Bamberg staat vanaf vandaag op scherp vanwege het megaproces tegen een Nederlands/Belgische plofkraakbende die zich als struikrovers over Duitsland verspreidde om geldautomaten op te blazen. In een tot rechtbank opgebouwde sporthal zijn 75 agenten - veelal zwaarbewapend - ingezet om wanordelijkheden te voorkomen.Roermond, Utrecht, Zeist, Amersfoort, Amsterdam
-
‘Turkije gaat Navo-kandidatuur Rutte steunen’
-
-
-
PREMIUM52
Hoe gezond zijn melkvervangers zoals havermelk: ‘Bevatten geen cholesterol, maar ze verschillen veel’
‘Melk is goed voor elk’ was jarenlang een bekend gezegde. Klopt dat nog? Want melkvervangers zijn enorm populair en beter voor het milieu. Maar zijn ze ook even gezond als koemelk? Een rondje langs de melkvelden. ,,Het eten van zo’n 400 gram zuivelproducten verlaagt het risico op darmkanker met 15 procent.” -
PREMIUMouderschapsverlof163
Kersverse ouders moeten soms fulltime blijven werken: ‘Als je niet werkt, komt er ook niks binnen’
De één gaat er twee maanden betaald tussenuit, de ander moet een paar dagen na de geboorte weer aan het werk. Ouderschapsverlof in Nederland is ongelijk verdeeld tussen verschillende beroepsgroepen. Ambtenaren krijgen hun volledige loon uitbetaald, terwijl veel anderen het met 70 procent moeten doen. Kapper Nigel zou daar allang blij mee zijn: de kersverse vader krijgt helemaal niets.
-
PREMIUM
Wees niet naiëf, stelt Nederlandse spionnenbaas: ‘Let op je eigen veiligheid en die van je bedrijf’
-
PREMIUMreconstructie
Vanaf het schoolplein stuurden twee Rotterdammers een megadrugsimperium aan
Hun smokkelmethode was zo ingenieus dat de cocaïne en crystal meth jarenlang moeiteloos door controles kwamen. Twee Rotterdammers - ‘De Turk’ en ‘De Marokkaan’ - leidden een lucratieve drugsmultinational met Colombianen en Mexicanen, zegt justitie. Totdat de grootste partij meth ooit in Europa werd ontdekt, er zich een milieuramp voltrok rond een put met drugsafval én een cokelab ontplofte. ,,20.000 liter chemicaliën stonden er ook. Lekker fikkie.” Een reconstructie.Rotterdam -
-
PREMIUMmet video
Bart rijdt met shovel muren omver en redt vijf paarden uit brandende schuur: ‘Was kantje boord’
Hazerswoude-Dorp