Jouw verhaal toont duidelijk aan dat er in een relatie nooit zoiets bestaat als “belangeloos geven”. Jouw vriend leek en lijkt heel vrijgevig, maar zoals je zelf al ondervonden hebt, hangt er aan zijn vrijgevigheid een prijskaartje vast. Een snelle en wat oppervlakkige analyse zou kunnen zijn dat hij je liefde koopt, je kleding geeft zodat hij zich kan verzekeren van je engagement. Hij voelt zich maar goed en sterk in zijn rol als gever.

Toch speelt er meer. Ik hoor wel vaker in mijn praktijk dat het beeld van een ideale partner bij sommigen sterk bepaald wordt door wat iemand draagt. Zo geven vrouwen al eens aan alleen een man in pak met das te willen. Het draait daarbij uiteraard niet rond die kledingstukken, maar wel om de veronderstelling dat een succesvolle man zich zo kleedt en dat dit ook door de hele omgeving zo wordt gezien. Bij jouw partner leeft duidelijk het beeld dat een aantrekkelijke, sexy vrouw korte rokken en hakken draagt. Hij voelt zich naast zo’n vrouw een echte man en is ervan overtuigd dat anderen het ook zo zien. Ik vermoed dat het nog verder gaat, dat hij vindt dat de rol van een vrouw behagen is, hem behagen. Dat windt hem op omdat jij, telkens als jij moeite doet om hem te behagen door je voor hem sexy te kleden, hem laat voelen dat hij het altijd opnieuw waard is.

Je zult het hem naar alle waarschijnlijkheid niet aangeven, maar onder zijn dominante en dwingende verwachtingen schuilt een onzekere man die het voor zijn zelfbeeld altijd weer nodig heeft dat zijn partner hem actief verleidt. Het is alsof hij constant bevestigd wil zien dat je hem en hem alleen wilt. Dat andere mannen je bovendien ook heel verleidelijk vinden, zal zijn gevoel van zelfwaarde telkens opnieuw een (tijdelijke) boost geven.

Dat je je hierbij slecht voelt, is logisch. Het is een vorm van instrumentaliseren van de ander en dat staat haaks op wat we ons bij liefde voorstellen, graag gezien worden om wie we zijn zoals we zijn. Dat wijzigen is niet zo eenvoudig omdat het de basisdynamiek van jullie relatie vormt. Hem veranderen of proberen tot inzicht te brengen lijkt me evenmin een vruchtbare weg. Weet wel dat het minder goede gevoel dat je hierbij hebt, alleen maar zal toenemen. Jezelf niet kunnen zijn is een voedingsbodem voor een groeiend spanningsveld in jullie relatie. Opkomen voor jezelf, door bijvoorbeeld zijn kritiek te weerstaan bij het dragen van een broek of sportieve schoenen, is een eerste stap in de goede richting. In het beste geval is hij bereid hierin tot een compromis te komen, in het slechtste geval blijft hij er aanhoudend op vastlopen en kun jij alleen maar je conclusies trekken. Blijven is dan aanpassen, vertrekken jezelf kunnen zijn.

Relatiecoach Rika Ponnet runt relatiebureau Duet, www.duetrelatiebemiddeling.be