Dekolonisatie Nederlands-Indië: de onderste steen boven (nos.nl)

** gebruiker verwijderd **

Wie zwengelt dit aan, tig jaar na dato nu de mensen, aan wie die verwijten zijn gericht, zich niet meer kunnen verdedigen omdat te oud of al overleden? Blanken-haters die willen rechtvaardigen dat ieder volk of ras het recht heeft op een eigen thuisland, behalve blanken.

@2 +++++++++++++++++++

@1
Ja, alles, maar dan ook werkelijk alles zelf moeten betalen.
En te gelijker tijd in het pension ook nog eens gedwongen werden ter integratie exclusief Nederlands te koken.

En dat zijn dan de mensen, veelal door onbenoembare gebeurtenissen tijdens en na de tweede wereldoorlog in Indonesië zwaar getraumatiseerd, die dan nu door allerlei bijdehante Turken, Marokkanen, Nederlandse meelopers en andere immigratie achtergrond types, die werkelijk alleen maar kunnen jammeren en aan de Nederlandse gesubsidie tiet kunnen hangen en zuigen, als 'toch maar Indo's' weg gezet worden.

En dan zijn er altijd die verwijzingen hier, van onze linkse makkers, naar "die geblondeerde Indo" Geert Wilders, de oprichter en fractievoorzitter van de PVV, omdat hij naast een Hollandse vader een Indische moeder heeft en zijn haar blondeert, terwijl je hen nooit zal horen smalen over de afkomst van de Marokkaans Indische Yasser Feras, de fractievoorzitter van GroenLinks (sinds z'n huwelijk beter bekend als Jesse Klaver), die per slot van rekening toch ook een Indische moeder heeft.

Om dit soort excessen te voorkomen in de toekomst moeten we ons militair gezien ook volledig terug trekken en elke vorm van buitenlandse hulp staken.

Ik ken de verhalen van mijn oom, die er 4 jaar als sergeant heeft gediend . Complete kampongs die werden uitgemoord. Alles moest dood. Mannen, vrouwen, kinderen en dieren. Alles.

@6
De familie van mijn vrouw werd enorm slecht behandeld door Japanners in Jappenkampen.
Maar dat lot viel hen ook buiten de Jappenkampen toe.
De vader van mijn schoonmoeder (een Hollander) werd als dienstplichtig KNIL soldaat aan de Birma spoorlijn, door Japanners de dood in gejaagd.
En wat te denken van haar oom ten deel viel, die op negen jarige leeftijd door de Kempeitai finaal tot moes geslagen werd, alleen omdat hij als Indo blauwe ogen had.
En dat iedereen van de familie toen blij was, omdat hij niet dood geslagen werd.

Maar toen het kamp (na de val van de atoombom) opgeheven werd, nou toen begon het pas.
Ze merkten dat ze bevrijd waren toen er van buiten het kamp op hen geschoten werd.
En dat vreemde mannen buiten het kamp hen een vreselijk lot beloofden.
De Japanse bewakers werden tot beschermers.

Geweldplegingen, gruwelijk mutileren, met verve martelen, groepsverkrachting, genietend moorden door met bamboesperen en krissen dood te steken en met stenen dood slaan, met enig geluk werd je doodgeschoten, dat alles moesten zij door de hand van de republikeinen ondergaan, omdat ze Indo-Europees waren en de Europeanen (Nederlanders), de blanda's dus, ondergingen het zelfde lot.

De familie van mijn vrouw (de oudere generatie) kon, kan en wil er nog steeds niet over praten.
Ze nemen dat verhaal mee in hun graf en geven daarmee een nieuwe generatie academici in Nederland, van juristen tot historici, de kans dekolonisatie van Nederlands-Indië als nieuw verdienmodel te gebruiken.
Want des te meer het schuldgevoel van de huidige generatie onwetenden geprikkeld word, des te hoger de verdienste!

Weet je @6 Manpower, ze noemden later die missies (naast de benaming 'operatie product', die de militairen voor de eerste actie gebruikten) niet voor niets Politionele acties.
Heel veel Indo-Europezen, Chinezen en Europeanen hebben hun leven aan mensen als je oom te danken.

Want vele van die republikeinen waren overdag vriendelijke Kampongbewoners, die zich 's avonds en 's nachts dan weer ontpopten als kille, harteloze moordenaars.
Wee je gebeente als je als Hollandse soldaat, Indo-Europeaan of Europeaan hen in handen viel.

Dat excessieve geweld (van beide kanten!) kwam niet uit de lucht vallen.
Een oud idee dat botste met een nieuw ideaal, een onafhankelijk Indonesië.
Waar volgens republikeinen vele groepen niet in pasten.
Maar gek genoeg, over die andere kant van de medaille, de republikeinse wandaden, daar hoor je anders dan in Indonesië, waar men trots is op de onafhankelijkheidsstrijd in al zijn aspecten, in Nederland nooit wat over.
Alleen maar hoeveel wreedheden Hollandse soldaten zielige republikeinen aandeden.

Tenminste, tot aan nu.
Want weet je, als het ene verteld word, komt het andere ook los.

Tijd dat het verhaal over al die over de jaren, bij de republiek ingediende contraclaims (over mishandeling en moord, oneigenlijke onteigening en baanverlies en over oneigenlijke deportatie, eens verteld gaat worden!

Of zijn dat dan weer ongewenste revisionistische geluiden?